Bir fincan kahve alıp cam kenarın da
oturuyorum
dalıyor gözlerim uzaklara çok uzaklara,
Yağmur çiseliyor bir den
Sanki içimden akmışçasına
Yaralarım ,acılarım yağmura karışıp
Toprağa sızıyor
Biraz rahatlıyorum
sonra
İçime çekiyorum huzur ararcasına
ve
Yeniden yağmurla bıraktığım acılar
İçime doluyor savaşır gibi ciğerlerimi
Yıpratıp kanatıyor yüreğimi,
Yine de elimden hiç bir şey gelmiyor
El mahkum çekiyorum
Acıları sesiz çığlıklarım arasında...
BẠN ĐANG ĐỌC
MAVİ'YE SÜRGÜN
PoetryAslında yazdığımm bu kitap arkasından gelecek kitaplar için bir başlangıçtır. Yazdığım her sözde her kelimemde bir anı var yani geçmişim,gelceğim,hüznüm , azda olsa mutluluğum barınmaktadır yani tüm hatıralarım, hiç kimselere söyleyemediğimdir bunl...
