Uzun zamandır kaleme gitmiyor ellerim
Yazamıyorum, çizemiyorum
İçim o kadar dolu ki ölüyorum
Beni gerçekten anlayacak bir dost arasamda
Yine kendimi kağıt kalemlerimin başında
buluyorum..
Biliyorum beni sadece onlar gerçekten
anlıyorlar
Ruhumu işliyorum kağıtlara
En güzel onlar taşıyor
Ama artık onları da yapamıyorum
Kendi enkazım da yok oluyorum
Gözlerim yanıyor kalbimin acısını
dindirircesine...
Ama bir nebze geçmiyor daha da büyüyor
Yangınlar esir alıp götürüyor tüm
umutlarımı hayallerimi yok ediyor
Ve ben artık dayanamıyorum...
ESTÁS LEYENDO
MAVİ'YE SÜRGÜN
PoetryAslında yazdığımm bu kitap arkasından gelecek kitaplar için bir başlangıçtır. Yazdığım her sözde her kelimemde bir anı var yani geçmişim,gelceğim,hüznüm , azda olsa mutluluğum barınmaktadır yani tüm hatıralarım, hiç kimselere söyleyemediğimdir bunl...
