ODUN ve ÇİRKİN

61.Bölüm "Yakup Amca."

"Sen ;
En güzel şiirlerin bile kuramadığı kafiyesin."

♤♤♤♤

Poyraz'ın ağzından,

Elleri buz gibiydi,zar zor yürüyordu.Zaten benden destek alıyordu.Hali hiçte iyi değildi.Ellerini alıp ellerimin arasına koydum.Isıtmaya çalışıyordum ama olmuyordu.Elleri o kadar buz kesmişti ki ısınmıyordu bir türlü.Sabah ki olayı hatırlayıp,

"Aşkım anın tadını çıkart ama," dedi.Zar zor konuşuyordu.

"Aşkım dayan az kaldı,lütfen," diyebildim ama Ada çoktan pes edip kollarımın arasında bayılmıştı.

Hemen kucağıma alıp daha hızlı yürümeye başladım.Ona birşey olursa benim canım gider.Ona birşey olmayacak.

10 dakika sonra bir ev gibi birşey gördüğümü sandım ama şansımı denemeliyim.Ada için..

Evet haklıyım!Bu bir dağ evi,Allah'ım sana çok teşekkürler.Direk eve daldım.Zaten kapı da anahtar vardı.Eve girdiğim an yüzüme çarpan sıcaklık beni mayıştırmıştı.Hemen Ada'yı şöminenin yanındaki yatağa yatırdım.Montunu çıkartıp,üstüne yatakta ki yorganı örttüm.Dudakları mosmordu.Eğilip öptüm.

"Ben seni böyle görmeye alışık değilim Ada,ne olur kalk.Gene bağır çağır ama ne olur kalk,odunun sana ihtiyacı var,"

Gözümden bir iki damla akmıştı bile.

"İnsanlar da yıldızlar gibiydi Ada.Hepsi gökteydi ve parlıyordu.Ama ben Güneş'i seçtim.Daha parlak ve güçlüydü.Bir sen için milyarlarca yıldızdan vazgeçtim.Ne olur bana geri dön."

Elini sıkıca tuttum.Yanına yatarak uykuya daldım.

Ada'nın ağzından,

Uyandığımda kendime gelmiştim.Üzerimde bir yük vardı.Döndüğümde bunun Poyraz'ın kolu olduğunu farkettim.Yüzü ne kadar da kusursuzdu.Elim istemsizce yüzüne gitti.Yüzünü biraz okşadıktan sonra Poyraz'ın gözleri açıldı.

"Uyandım mı aşkım?" dedi rahatlamış bir şekilde.Sonra devam etti.

"Sana birşey olacak diye çok korktum çirkin," dedi tedirgince.

"Benden öyle kolay kolay kurtulamazsın,seni bırakıp bir yere gitmem," dedim.

O gülümsedi ben de onu izledim..

Dikkatimi birden pencereden geçen gölge çekti,korkmuştum.

"Poyraz,pencerenin önünden birşey geçti," dedim pencereyi gösterirken.

Hiç arkasına bakmadan,

"Aşkım halisünasyon görmüşsündür ya," dedi umursamazca.

Sonrasın da ise gelen o tüfek sesi..

Birden çığlık atmaya başlamıştım.Poyraz'a o kadar sıkıca sarıldım ki,şuan istediğim tek şey buradan kurtulmaktı.

Poyraz beni sıkıca sarmıştı.Köşeye sinmiş,korkudan tir tir bekliyorduk.Işığı da yakmamıştık.O gölge tekrardan camın önünde belirdi.Tam olarak seçilmiyordu.İnsan mıydı? Yoksa şu korku filmlerinde olan..

Tekrar çığlığı bastım.Poyraz eliyle ağzımı kapatarak sessizce,

"Ada sus," dedi.

Gözlerimi kapatıp iyice gömüldüm Poyraz'a.Şuan burdan kurtulmayı çok istiyorum.Birden kapı açıldı,benimle birlikte Poyraz da bağırmaya başlamıştı.Allah'ım yardım et lütfen!