Arkamı döndüğümde çok şaşırdım burada ne işi var ki bunun beni mi takip ediyor
" ne işin var senin burada Barış "
" bende ailemi ziyarete geldim olamaz mı "
" senin ailen mi "
" evet "
" hani hangisi "
"Burda"
Sağı gösterdi yaklaştım BARLAS AİLESİ yazıyordu bütün ailesini mi kaybetti hem anne hemde baba nasıl dayandı ki zor olması
Barışa baktığımda hiçbir duygu belirtisi yoktu soğuk bir şekilde bana bakıyordu yanına yaklaştım
" nasıl oldu"
" trafik kazası "
" zor olmalı "
" hemde nasıl "
" kardeşin felan yok mu? "
" tek kardeşlerim Emre ve Batu başka yok "
Gözlerimin içine bakıyordu gözünü bile kırpmadan bakıyordu gerçekten zor olmalı tek ortak noktamız ikimizin de annesi yok ama onun babasıda yok ki
Hiç ne olduğunu anlamadan bir anda kendimi Barış'ın kolların da buldum kendimi böyle birşey ben bile şaşırdım ama içimden geldi
Barış ilk başta şaşırsada sonradan oda bana sarıldı gözyaşlarım akmaya başladı tutamadım daha fazla bir hıçkırık geçti hiç anlamadan ayrıldık
" şşşş tamam ağlama geçti onlar bizim ağlamamızı değil mutlu olmamızı isterdi " dedi
Eliyle gözyaşlarımı silirken beraber çıkışa doğru yürüken bir anda başım döndü hemen Barış tuttu
"Belen iyi misin? "
" iyiyim sadece başım döndü "
" sabah kahvaltı yaptın mı? "
" yok hayır "
" itiraz istemiyorum güzel bir kahvaltı yapmaya gidiyoruz"
" yok hayır ben eve gitsen iyi olur "
" itiraz istemiyorum demiştim "
" tamam o zaman ben seni arkandan araba ile takip ederim "
" bu halde mi Belen olmaz "
" sorun yok"
Elimi tutup arabanın yanına gelip kapıyı açtı geçmemi bekledi bende hemen bindim o da binince arabayı çalıştırdı
" arabanı sonra halderiz "
" tamam "
Cafe gibi bir yere geldik masaya oturduk bir adam yanımıza geldi
" ooo Barış oğlum nasılsın hoşgeldin sende hoşgeldin kızım " dedi
" teşekkür ederim " dedim
" ne istersiniz bakalım"
" kahvaltılık birşeyler alalım Kerim abi " dedi Barış
" hemen getiriyorum oğlum " dedi yanımızdan ayrıldı.
" beğendin mi burayı "
" evet çok güzel "
" sevindim "
Bir süre sonra yemekler geldi ve yemeğe başladım gerçekten acıkmışım yemeği yerken Barışa baktım bana bakıyordu
" bir sorun mu var "
" yo-yook sadece seyretmek istedim "
" saat kaç "
Lafı değiştirmek için
" daha okula 1.5 saat var merak etme "
" tamam "
Yemeği yedik ve hesabi ödemek istedik ama Kerim abi izin vermedi beraber arabaya bindik evin önünde durduk
" bak ne diyeceğim sen kızlara söyle 1 saat sonra sizi almaya gelirim beraber okula gideriz hem yalnız kalmış olmazsınız "
" teşekkür ederim ama gerek yok "
" hadi ama Belen kırma bugün ikimizde yalnız kalmasak iyi olur bence "
" tamam o zaman 1 saat sonra görüşürüz "
Dedim ve arabadan indim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PSİKOPAT LİSELİM
Teen Fiction"Öyle güzelsin ki! Ama bir gün anladım yüzündeki güzelliğinin ruhundan geldiğini...öyle güzelsin ki! anladım seni güzel gören benim gözlerimdi...sevdiğin güzelliğiydi seni güzelleştiren...seni sevmek nasıl birşey biliyormusun?...uzaktan güneşe dokun...
