My mate, The Alpha

.H6.

Isabeau POV

Wanneer we beneden komen zie ik mijn ouders en die van Oscar er al staan. 'hi mam' ik zie dat ze een beetje moet huilen "ach schatje wat zie je er toch mooi uit, maar laten we gaan anders komen we hier nooit weg als ik hier zo blijf huilen" iedereen moet een beetje lachen. We lopen naar buiten en mijn vader sluit af. Hij praat nog even met zijn Bèta en dan gaan we. Ik stap bij Oscar in de auto waardoor zijn ouders bij die van mij ingaan. 'Os wat gaan we eigenlijk doen?' "ik heb geen idee. Daarom wacht ik ook nu tot ze mij voorbij rijden, wat ze nu doen, zodat ik ze kan volgen naar god mag weten waar" 'okay, mag de muziek aan?' "ja hoor". Ik zet de muziek aan en kijk naar buiten.

Als we aan komen loopt Oscar om de auto heen om mijn deur open te houden voor mij. Ik geef hem een glimlach en dan lopen we naar onze ouders die glimlachend naar ons kijken, nou ja ouders vooral onze moeders die ook zo ongeveer in huilen uitbarsten, en we lopen naar ze toe. 'wat gaan we hier eigenlijk doen?' "we gaan bowlen." ik kijk mijn vader aan hij weet dat ik daar super super super super slecht in ben en trouwens zij zijn er ook bagger slecht in. Hij ziet mij gezicht  "nou ja jullie gaan bowlen wij gaan gewoon wat praten in het restaurant ernaast. Zodat jullie wat privacy hebben. " Hij geeft me een knipoog. Dit gaat nog wat worden hoor jongens.

We zijn nu al een tijde aan het bowlen en ik ben er zoals ik al dacht super duper slecht in. Ik gooi of naast of maar 1 pion om. "schat je gooit verkeerd." 'ja daar ben ik ook al wel achter gekomen.' Ik zie dat hij zijn lach moet inhouden. Hij is weer aan de beurt en gooit een strike. Ik ben weer aan de beurt en wacht totdat de aller lichtste bal er aan komt. Hij is er en ik pak hem op. Ik loop naar de plek waar je moet gooien en ga klaar staan. Ik schrik als ik in een keer handen om me heen voel en laat bijna de bal vallen. "schatje zal ik eens even helpen hoe je moet gooien." ik hoor aan de manier hoe hij het zegt het geen vraag was en dat hij gewoon gaat helpen ook al zou ik nee zeggen. Ik weet zeker dat mijn ouders dit expres hebben gedaan. Ik knik maar met mijn hoofd en hij draait ons een beetje rond. "kijk eerst ga je zo staan. Ja precies zo ja. Dan breng je je hand met de bal naar achter en dan gooi je hem zo. Snap je het?" 'ja maar dit is precies dezelfde manier als ik net ook deed. En dan werkt het niet en nu heb ik er in een keer drie pionnen af.' "dat komt schatje omdat je niet goed richt. " Hij geeft nog even snel een kus op mijn mond aangezien we nu even voor elkaar stonden en dan gaat hij weer achter me staan. En begint hij op een fluister manier te praten "gewoon goed richten en doen wat ik net zei. Dan kan je het. Ik geloof in je. Je kan het wel." Dat soort zinnetjes blijft hij de hele tijd herhalen en dan gooi ik. Ik kijk gespannen toe en dan zie ik dat er twee pionnen afgaan. Ik draai me om en geef hem een kus. Ik wil me terugtrekken maar ik denk dat hij niet genoegen nam met die ene kus. Hij trekt me mee naar de bank en gaat zitten met mij op zijn schoot. En dan maakt hij de kus dieper. Hij gaat met zijn tong over mijn lippen en ik open ze. En gelijk komt de tong van Oscar naar binnen. Na een tijdje trek ik terug door adem tekort en dan lopen onze ouders binnen met een camera . "dat zijn mooie foto's die we hebben gemaakt. Maar nu jullie toch  klaar zijn. We gaan eten. " 'okay we komen eraan. ' ik sta op van Oscars schoot en  ik trek hem omhoog. We lopen achter onze ouders aan en we komen uit in een prachtig restaurant. We gaan zitten en dan wordt gelijk de kaart gebracht. Alles gaat heel snel en ze komen alweer terug met champagne voor ons. ik kijk Oscar raar aan . Hij komt dichter bij en fluistert in mijn oor "vampiers. Daarom zijn ze zo snel. ik vind het niet zo lekker om hier te zitten maar mijn ouders vinden het hier geweldig. Vooral omdat je zo snel word geholpen." Ik kijk hem dankbaar aan en neem een slok van mijn champagne. Het is echt super lekker. We bestellen wat te eten en dat komt ook heel snel, als het er is beginnen we met eten en we kletsen wat met elkaar. Ik heb het eigenlijk heel gezellig afgezien van het feit dat we eerst aardsvijanden waren. Maar dat komt ook denk ik omdat Oscar en ik mates zijn. En dat ze daarom dachten van laten we de strijdbijl maar neer leggen en laten we maar vrede maken. EN dat waren ze ook van plan want mijn ouders wouden mij helpen met mijn mate zoeken en zijn ouders vonden het tijd voor hem dat hij een mate vond. En nu blijkt het dat wij mates zijn. Alleen ik weet niet nu is hij wel aardig enz. maar wie weet en is hij als we alleen zijn waar niemand bij is wel heel anders en is hij ruig. Maar laten we daar nu maar niet aan denken en laten we van vanavond, wat er nog van over is aangezien het zo ongeveer nacht is, een mooie en vooral gezellige avond maken met mijn ouders en de ouders van Oscar. En niet te vergeten mijn mate Oscar, mijn mate dat klinkt echt geweldig dat Oscar mijn mate is.