elviranın anlatımından
Aradan tam 10 yıl gecmişti ben ve elnur 17 yaşında olmuştuk sıla ablam da 34 yaşında oldu doruk abiyle araları iyi mertte bizden iki yaş kücük tahmin ediyorsunuzdur 15 yaşında oda liseye başladı bizimde Üniversiteye gitmemize 1 yıl kaldı annem ve babam onlara hic gelmek istemiyorum babam 3 yıl sonra gelmişti ya annem öleceğini zannedip ucurumdan atlıcaktı sonra barışıp evlendikleri gün ben ve elnur bide ablamlar gittik annem ve babam başka arabayla gittiler biz eve gittik annemler hala gelmemişti merak ediyordum sonra bi haber geldi ablam yıkılmış bir vaziyette bize acıklamaya yapıyordu "annem ve babam hayatını kaybetmiş" bu söz beni ve herkesi sarstı nasıl öldüler arabanın frenlerini biri bozdu ve frenler tutmadı onlar giderken ölmüşler ben onlarsız tam 10 yık yaşadım elnur onlarsız tam 10 yıl yaşadı bunu onlara kim yaşattıysa kim yaptıysa allah belasını versin beni ve elnuru ablamı annesiz babasız bıraktı ya annem zaten orda ölmüş babam bir kac gün komadaydı gözlerini actığında ilk "zeynep" dedi "nerde yaşıyormu" dedi ablam konuşmuştu "baba annem orda ölmüş kurtulamadı" dedi babam buna dayanamadı biz daha babamı yeni bulmuşken kaybettik onunla olalı tam 2 olmuştu ona sarılalı tam 2 gün boyunca beraberdir sonra ne oldu annem öldü şimdide bababm ölmek üzere
"baba bırakma seni daha göreli 2 gün oldu sana sarılalı seni öpeli ben sana daha doyamadım senin kokunu iöime cekemedim sen beni okula götürcektin şimdi gitme olmaz gitme annem gitti sen gitme " öle onun göğsüne kafamı koyup bunları ağlaya ağlaya söylemiştim gercekten artık onlarlada ven ölmüştüm elnur tuhaftı sadece öle bakıyordu gözleri konuşuyordu gözlerinden yavaş yavaş yere damlalar düşüyordu sayılabilecek damlalar tek tek düşüyordu sesi cıkmıyordu artık o cihaz sesi babam ölmüştü ablam ben elnur hepimiz perişan olmuştuk doktorlar gelip bizi dışarıya cıkardı sonra babamın yüzünü beyaz birşeyle kapatıp sedyeyle önümüzden gecti ben cığlıklar atıyordum elnur bağırıyordu sonra peşimden de annem cıktı ikiside arka arka gitmişlerdi artık dayanamıyordum sadece cığlık ata ata ağlıyordum beni anca bu dindirebilirdi sıla ablam kötü olsada bizim için ayakta durmaya calışıyordu ölümlerinden bir gün sonra ben ve elnur evden kactık mezarlığa gittik ikisinin mezarının ortasına oturup ağlamaya başladık
"anne, neden gittin anne şimdi mutlu olmuşken babam gelmişken şimdi neden mutsuzuz anne neden gittin
Baba, sana cok kırgınım ve kızgınım sen yine gittin bana söz vermiştin hani gitmicektin hani bırakmıcaktın baba hani o verdiğin sözü neden şimdi tutmuyorsun neden gittin artık dayanamıyorum baba seni ben cok bekledim cok şimdi yine kaybettim sana sarılamadan ödemeden yine gittin baba yine gittin şimdi ben ne yapıcam he söylesene ne yapıcam baba keşke verdiğin o sözü tutsaydın " öle ağlıyordukki elnur sanki konuşamıyordu susuyordu
" elnur neden konuşmuyorsun elnur"
"elnur iyimisin neden susuyorsun " evet bu yaşananlar yüzünden elnur galiba konuşamıyor allahım olmaz inşallah öke bişey olmaz hemen elini tutup eve geri döndük sıla ablam bizi arıyordu gördüğünde ise baya kızmıştı
" nerdesiniz size birşey oldu zannettim "
" abla elnur konuşmuyor tuhaf davranıyor"
"elnur ne oldu neden konuşmuyorsun elnur " ablam bana baktı tuhaf baktı merte söyleyip elnuru doktora götürdük inşallah kötü birşey yoktur hastaneye geldiğimizde elnur hala susuyordu annemin ölümünden sonra böyle olmuştu 1 gün sonra doktor bize" psikolojik filan dedi sadece yaşanan şeylerden dolayı böyle onun iyi olmasını sağlarsanız mutlu olursa cok cok güclenip konuşabilir demişti "bizde elnura baktık şimdi ne yapıcaz annem ölmüştü babam ölmüştü daha 1 gün oldimultu bunun üstüne nasıl mutlu olucak eve gelmiştik mert nasıl filan diye sordu kötüydü hemde cok aylarca yıllarca konuşmadı şimdi aradan 10 yıl gecmişti ya hala da konuşmuyor hergün mezarlığa gidiyor ağlayarak geliyor bende mutsuz oluyorum okula gitmiyor ablam mert onun durumuna üzülüyor böyle olmasının onun sucu değil kiösenin sucu değil hayat göreceksin ve yaşıcaksın susıcakaın ve bekliceksin mutlu olmayı elbet birgün mutlu olucaksın ben artık 17 yaşıma elnurda 17 yaşına gelmişti ve hala konuşmuyordu hani bu yaşta sevgili fikan yaparlar severler ben sevemiyorum bile annem ve babam aklıma geliyor onların aşkları o yüzden aşık olmaktan korkuyorum böyle olurum diye üzülürüm hergün ağlamaktan korkuyorum ama insan elinde sonunda aşık olucak neyse bugün sıla ablam bizi kaldırdı onlarla kalıyorduk 18 yaşımıza gelince annem ve babamın evinde kalıcaz öle söz verdi ablam bize doruk abiyle aramız iyi mertle desen hergün her gece eve gelmiyoruz ama elnur mutlu değil o bize hic katılmıyor hergün ağlıyor böyle olmasının nedeni ne ki neyse ablam öldürücek beni cırlıyıp duruyor biraz daha kalkmadım mert odaya girdi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CESARETİM OLSA 2
Teen Fiction" insan dönüp bakmalı ne olduğuna ve ne olacağına ".... annem ve babam ölmüştü ,kardeşlerimle yalnız kalmıştım canım yanıyordu gerçekten canım yanıyordu . üstesinden gelebilirdim aşkın bu acının ama gelemedim gittikçe daha çok battım insanın sarıl...
