CESARETİM OLSA 2

#Seni Sonsuza Kadar Kaybettim

Mertin anlatımından

Birkaç saatliğine dışarıya cıkmıştım eve geldiğimde herkes ağlıyordu annem bağırarak ağlıyordu hemen içeriye girdim annemin yanına koşarak gittim

"anne ne oldu neden ağlıyorsun " bir adam vardı tanımıyordum babamda vardı oda üzgündü

" elvira ne oldu? " oda konuşmuyordu

" biri bana ne oluyor söyleyebilir mi? "

" annemi kücük bir kız cocuğu öldürmüş " annem ne diyordu ne küçük kızı ya

" ne demek küçük kız "

" yani anneme ve babama zarar veren onları ölüme sürekleyen küçük bir kız o kız arabanın frenlerini bozmuş o kız yüzünden annem ve babam yok şuan"

"anne sacmalama küçük kız onlardan ne ister ki " baya tuhaf olmuştum ben buna inanmıyorum sizcede sacma değil mi?

Sılanın anlatımından

Ege herşeyi anlatmıştı ve herşeyi bozmuştu hayat herşeyi herkesi karşına cıkarır ve yüzleştirdi egeyi üzmüştüm hemde cok şimdide hep merak ettiğim hep aradığım anneme ve babama zarar veren insanı bulmak istemişimdir ama o insan küçük bir kızmış şimdi büyümüştür kim bilir ne kadar değişmiştir şimdi ben ne yapıcam hesap sorucak birşeyim de yok artık sanki benim için bitmişti herşey elnur herşeyi öğrenmişti birşey demeden cekip gitti elvira ise hala şaşkın odasına gitmişti bir kac dakika sonra aşağa inerken gördüm egede hala burdaydı elvira annemin siyah ve her üzüldüğü yada birşey olduğu zaman bunu giyerdi uçuruma giderdi yada orda defteri elini alıp yazı yazardı o defter sayesinde herşeyi öğrenmiştik elviranın elinde bir defter vardı bize birşey demeden suskun bir şekilde evden cıkmıştı kızsamda bapırsamda dinlememişti.

Elviranın anlatımından

Annem ve babam sizin için yaşıyorum ama artık bir anlamı yokmuş yaşamanın şimdi ise yanınıza geliyorum belki de herşeyden vazgecmek benim için iyi olucaktır anne annem özür dilerim sana verdiğim sözü tutamadım ama artık dayanamıyorum ölmek istiyorum sanki böyle her uyandığım zaman hergün kalbim daha kötüye gidip daha da bitiyordum artık beni bekleyin uçurumun dibine gitmiştim elimde de defter vardı bir de kalem yazmaya başladım ilkten annemin tamamlayamadığı sayfaları tamamlıyordum....

Artık yazıcaklarım bitmişti ve ölüm vaktiydi

"gercekten de kendini öldürücekmisin? " onu dinlememiştim

" annenin babası onun babası değilmiş bunu sana nasıl dicem bilmiyorum ama annenin babası sandığı adam ona zorla sahip olmaya calışmış annen hep bununla yaşadı annenin anneside gercek annesi değil ama çok iyi davranıyormuş zeynepe onun anneside kocasının bunu yaptığını öğrenince dayanamayıp ölmüş ve annen gercek anne ve babası olmadığını öğreniyor ama bunları kimseye söylemiyor çünkü sizde üzülürsünüz o üzülünce sizide kendinle beraber üzmek istemediği için söylemiyor ama gercek annesini ve babasını bulmuş değil hiçbir fikri yok öğrenmek istediklerin bunlardı sen istedin ve anlattım bunu anlatmak zor ama senin bunları bilmen gerekiyordu. " ne diyor bu gözleriminden yavaş yavaş yaşlar dökülüyordu ve sanki benim için durmuştu zaman birden bağırarak

" hayır bu olamaz hayır ya anneme bunu yapılmış olamaz ya yalan söylüyorsun ya bırak ölmek istiyorum bırak " beni tutuyordu belimden ben o kadar kötüydüm ki ya sanki onları duyunca kendimi atasım geldi ama can abi izin vermedi yere cöküp

" ölmek istiyorum abi ölmek annem neker yaşamış ben bununla yaşayamam bırakta öleyim " o kadar sıkı birşekilde sarılmıştı ki bana ben o kadar cığlık atarak ağlıyordum birden annemi gördüm ağlıyordu sonra sanki herşey donmuştu ben can abiyi bırakıp onun yanına gittim annem ağlıyordu bense onun göz yaşlarını siliyordum

" anne özür dilerim "

" sen neden özür diliyorsun "

" çünkü seni kırdım incittim ya gercekten anne beni affet"

"anneler kızlarını asla kırılmazlar ve küsmezler sen her zaman ne olduysa haklıydın canım benim sakın ağlama benim yüzümden ağlama"

"ama sen ağlıyorsun anne seni böyle görünce sanki benim için herşey duruyor ve sana yapılanları öğrendiğim zamanda herşey durmuştu şuan zaman benim için durdu anne seninle beraber durduklbim atmıyor bak atmıyor"

"her zamankinden daha güçlü atıyor sen bana bakma ve bu olanları unut kızım beni seviyorsan unut o gözlerinden yaşlar akmasını istemiyorum sırf bide benim yüzümden eğer sen ağlarsan anla ki bende seninle ağlıyorum kızım seni çok seviyorum kendine iyi bak "sonra annem kaybolmuştu.

****

Gözlerimi actığımda kendime bir odada bulmuştum yanımda ablam, elnur, mert ve doruk abi vardı

" nerdeyim ben "

" hastanedesin gülüm ne oldu birden bayılmışsın allahtan can abi vardı yanında seni hastaneye götürmüş " ben can abiye baktım ağlamamak için kendimi zor tutuyorum cünkü hiç birşey söylemek istemiyorum annemin ne yaşadığını onalra söyleyemem ve üzmekte istemiyorum kusura bakmayın bunu saklamak zorundayım

Elnurun anlatımından

Sonunda düş karşıma cıkmıştı daha doğrusu ben görmüştüm benden kacıyor gibiydi ben ona bağırdım o bana bakmadı bile sadece arkası dönüktü

"düş neden benden kacıyorsun? Ben sana ne yaptım bana neden bakmıyorsun "

" sen bana değil ben sana yaptım özür dilerim elnur gitmek zorundayım " diyip beni dinlemeden gitmişti bense ölece orda kalakalmıştım o dediği laf" sen bana değil ben sana yaptım "dedi ya ne demek istedi bana birşey yapmadı ki ya artık anlamıyorum hiçbirşey bunları düşünücekte güçüm kalmadı artık telefonum calmıştı arayan ablamdı ablam bana hemen hastaneye gelmemi söyledi bende endişeli bir şekilde hastaneye gittim elvira bayılmış allahtan kötü birşey yoktu odadan cıkıp aşağıya indim hastanenin bankından oturuyordum birden yanıma düş geldi yanıma oturdu ben şaşkınca onu izliyordum

"şimdi sana söyleceklerimden sonra ya benden soğucaksın ya da beni öldürüceksin bilmiyorum ama ben içimdeki bu şeyle yaşayamıyorum elnur " elimi tutmuştu ağlıyordu

" sana birşey dicem ama kaldırıcakmısın bilmiyorum bana olan duyguların sarsılıcak mı bilmiyorum " ben korkuyordum baya ağlıyordu her konuştuğunda sesi titriyordu

" anneni öldüren o kişi şuan büyümüş bi şekilde karşında " kulaklarım doğru duyuyor dimi elimi tutuyordu birden elimi cekmiştim

" beni öldür as herşeyi yap ama sana anlatmak zorundaydım elnur " bense ona baktım hicbirşey demeden kalkıp gittim

" o öldürmüş babamı o öldürmüş düş sevdiğim kız öldürmüş o öldürdü "yanıma sıla ablam geldi

" o, öldürmüş " ablam bana baktı tuhafca

" kim öldürmüş neyi öldürmüş ne oldu neden ağlıyorsun elnur " bense" o, öldürdü " diye diye yanından gitmiştim.

Bazense istediğin hicbirşey olmaz belkide üzülmene sebep olucak şeyler yaşarsın hayata dair birşeyler abılar yaşantılar seni öldürür belkide yıkar sense hayata karşı direnirsin ama sonunda ölüm vardır bunu sen bile bile direnirsin sen hayattan hic zevk aldın mı? Ben hayattan hiç zevk almadım beni hayat hep öldürdü bu satırlarım bu cümlelerim insanların sözleri insanları duygusuzluğu beni yıkıyor hatta bitiriyordu insan hic beklemediği yerden vuruluyor hemde kötü öleceğin bir yerden asla orası düzelemicek bir yerden ve asla geri gelmicek ne anılar seni kurtarıcak ne de kalbindeki sevgi ne de aklın seni tek kurtarıcak şey boşvermek sadece bu boşverirsen herşey kendiliğinden geri gelir herşey yerine oturur ve sen herşey yerine oturmasıyla bitiyorsun öğrendiğin şeyler seni üzüyor belkide haketmiceğin hic hayatında hakedemiceğin birşey yaşıyorsundur ama bu hayat asla hayata karşı cıkamayız sadece yaptığımız SUSMAK.