Umut Vadesi

1. Bölüm-Ne Oluyor Gardaşkım ? (Hatalar Düzeltildi.)

Multimedia'ya dinlemeniz için bir şarkı bıraktıım 😅
Bavulları yatağımın üstüne koyup eşyalarımı içine yerleştirmeye başlayalı henüz 10 dakika olmuştu,Kapının patır kütür açılmasıyla yerimden zıpladım.

"Ne demek hemen taşınıyoruz Eylül!  bu doğrumu?"

Gelen çocukluk arkadaşım hatta hep kardeşim olarak gördüğüm Sevgiydi,Çok geçmeden yerimde doğrulup cevap verdim

"Üzgünüm ama bu doğru,Manisa'ya taşınıyoruz,Esma nerede gelmedi mi ?"

Benimle birlikte o da Kıyafetlerimi yerleştirmeye başlamıştı

"Bu kadar çabuk mu ? Nereden çıktı bu taşınma işi ? " Havaya bakıp göz devirerek ''Esma Sonra Uğrayacakmış''  
sesi kırgın ve umutsuz çıkmıştı,ki ben alışık değildim böyle şeylere sesimi cana yakın çıkarmaya çalışarak

"Zaten uzun zamandır planlıyorlardı,babamın da işi oraya çıkınca aslında ben de tam olarak bilmiyorum.Hem sen yazları yanımıza gelirsin"

Bu dediğime inanmamış olacak ki

"Yardım edilecek bir şey var mı?"

Diye sordu konuyu değiştirerek,ikimizde biliyorduk onun semt dışına bile çıkması inanılacak gibi değilken şehir dışına çıkması olanaksızdı.

"Aslında var,sen annemden kutu kap gel ben bir Aliye baksam biliyorsun onunla da görüşmek imkansız."

Ali benim arkasından 2 sene koştuğum platoniğimdi sonra koşmalar sonuç verdi ve 10 aydır sevgiliydik.Her şey çok güzel ilerliyordu ki taşınana kadar.Ben inanıyorum ki mesafeler engel olmayacak.
Sevgi kafasını olumlu anlamda sallayıp beraber odadan çıktık anneme diğer arkadaşlarımla vedalaşmaya gideceğimi söyleyip çıktım Alinin hep olacağı yeri biliyordum, doğayı çok severdi ve çamların orada olacağına emindim henüz götürülmek için hazırlanmayan bisikletime atlayıp yola koyuldum.
__________2.kısım_________

Eylül çamlığa geldiğinde doğanın eşsiz tadını çıkarırken bir daha oralara gelemeyeceğinin hüzünü içindeydi,bisikletini bir ağacın yanına yasladığında Ali'nin gülüşü kulaklarını dolduruyordu,Tebessümle adımlarını Sesin geldiği yere doğru atmaya başladığında görüş alanına Ali girdi kalbinin halen ilk gün tanıştıkları gibi atmaya başlamıştı.Aliye ilerlediğinde yalnız olmadığını fark ettiğinde duraksayıp kim olduğunu kestirmeye çalıştı.Yanındakinin Esma olduğunu fark ettiğinde orada tuhaf bir şeyler olduğunu sezmişti.Esma ağaca yaslanmış Aliyle gülüşüyordu Esma Aliye 

''Sonunda Oyunun Finalindeyiz Sevgilim''

 Eylül Duyduklarını sindirmeye çalışırken kalbinde ki acıyı tarif etmek imkansızdı.

''Aslına bakarsan nasıl bu kadar saf olabilir anlayamıyorum''derken ciddileşmişti Ali

Esma gülerek ve Egosuyla

''O bizim oskarlık oyunculuğumuz''dediğinde saçını savuruyordu

Eylül'ün gözyaşları elmacığıyla adeta dans ediyordu,elinin dışıyla gözlerini silerken Esma saate bakıp Aliye

''Geç kalmayalım sevgilim,Sevgiye hemen gelirim demiştim.''Ali telaş ve sevinç içinde

''Evet,Fakat önden sen git ben Eylül'e Hatıra alayım.Finali güzel bitirelim değil mi aşkım?''

Esma kafasını öne eğmiş

''Kıskanıyorum ama Canım''Ali Esma'nın yanağından makas alıp