(IVAN'S EZEKIEL POV)
*riiiiiiiiing!!
*Riiiiiiiiiiiiiing!!
Tumunog na ang bell hudyat ng mag Lunch Time na ng Senior High School, and timing walang mag me-meet na professor so this time is bacant... Lahat sila ay bumaba na. And Im still here not because I'm not comfortable, for me I don't want to communicate with others. Hindi lang ako sanay makihalubilo. One thing and what can I expect from people here of course they're no different from people outside. Required bang tumili, oh they used to do that even though they seem so annoying.
I know she lookin' at me in my direction, the woman I saved last day... At this time I know I have the other part of my mind that 'Please stand self and ask her.' I want to ask her if she remember me that I am the man who save her life last day! but I don't have courage to ask such the things I want to ask. At nakita ko syang nag-aayos ng mga gamit niya. Hindi niya ata ako napansin na kanina ko pa siyang pinagmamasdan siguro hindi niya ata pansin prisensya ko at wala lang siguro sa kanya yung kaninang napatingin siya sa direksyon ko.. Nung nakita kong parang dahan-dahan siyang napahinto at siguro napansin niya na ang prisensya ko ngayon dahil hindi ko talaga inaasahan ng bigla na lang siyang napatitig sa'kin na para bang nag-tataka, o para bang ewan napapako siya sa tinginan namin..
'I CAN'T READ HER MIND'
Ba-bakit kung makatingin siya para akong natutunaw?
Ano ba ito? napatingin ako sa labi niya, na para bang gusto Kong sunggaban, at–at mahawakan ang mga kamay niyang na napaka lambot.. Hindi ko man alam kung ano 'tong nararamdaman ko MANE, pero alam kong gusto na kita— nagising ang diwa ko nung hindi na siya nakatitig sa'kin, nakita ko siyang napa iwas ng tingin na para bang kinakakahiya niya ang tumingin ng ganun. 'GIRLS!'
Then she suddenly walking while she was trying to wear her bag pack into her back. Napaupo na lang ako dito sa upuan ko at naisipan kong magpapahinga ang isip ko..
I took the Headset in my bag I want to refresh my mind. While I immediately wear the headset on my head listen the music on the phone list, but before when I heard something different—I cought my attention to her.
Really Careless!
At hindi ko inasahan ang nangyari sa kanya ngayon ang Skirt lang naman niya ay napunit.. Tigil-tigilan mo Ivan ang pagka manyak mo ha? kaylangan makumbinsi ka.
'What do I need to do now, Ivan?' hindi ko kaya iwasan ang hindi tumingin sa kanya ngayon. Dahil naka undies lang siya... I felt strange at this moment and I ITS A BIG NO!! SH*T IVAN at dahil doon nakita ko ang malapapayang kinis ng kanyang mga balakang Sh*t ano ba naman ‘Hindi yan nakakatulong sayo.. Lol’
So what now? Im standin' here and don't mind what I saw? No. Help her!
Kinuha ko ang Jacket sa bag ko at nakita kong labis ang pagkataranta niya ni hindi niya na alam kung ano ang gagawin niya, nakita ko sa nakaukit niya ngayong mukha na gusto niya nang mainis at maiyak sa sitwasyon ngayon, pumasok siya sa office ni Prof. Lee at agad naman akong tumungo doon at ibinigay sa kanya ang Jacket. Nakarinig na lang ako ng hikbi sigurado ako na umiiyak siya. 'Don't worry I'll make sure walang makakakita nito"
Nang lumabas siya, medyo gulat na gulat siyang tinititigan ako nang dahil siguro nandito pa ako't nakatayo sa harap ng pintuan na hinihintay siya.. Syempre gusto kong malaman kung okay lang siya.. Napansin kong hindi niya napataas ang zipper kaya ako na mismo ang nag sara ng jacket.
At humarap ako sa kanya naiinis ako sa nakita ko ngayon umiyak siya? ng dahil lang sa ganitong pangyayari? kinuha ko ang salamin niya sa kanyang mga mata at agad kong dinukot ang panyo sa bulsa ko pinahiran ko ang tumulong mga butil na luha sa mga mata niya..
There's no other girls like her, sila pangang lumalapit sa mga kalalakihan at kulang nangalang gagahasain nila ang lalake dahil sa suot nila, ibang-iba siya.. ‘She is Kind’
