ကြၽန္​​ေတာ္​ရဲ ့ဖန္​ဆင္​းရွင္​

အပိုင္း(၁)

ကြၽန္​​ေတာ္​့ရဲ ့ ဖန္​ဆင္​းရွင္​

ျပာလဲ့ေသာ မိုးေကာင္းကင္ေအာက္ အက်ည္းတန္ေသာ ျမင္ကြင္းက ၾကည့္ရက္ဖြယ္ မရွိေပ... ေသြးေတြကိုသာ အေဖာ္ျပဳလ်က္ နာက်င္မႈကို ၾကိတ္ခံစားေနတဲ့ ေကာင္ေလး...

"ေတာ္ေတာ့......သူ႔ကိုခ်ဳပ္ထားလိုက္ေတာ့..."

"Hyung......"

ခက္ထန္မာေက်ာေသာ ေလသံအျပီး ႏူးညံ့တဲ့ ေလသံ တစ္ခုေပၚလာကာ သူ႔လက္ေလး တစ္ဖက္ ေႏြးေထြးသြားေလသည္......

"မင္းသားေလး......"

"Hyungကိုဘာလုပ္ၾကမလို႕လဲ...သူ႔မွာဘာအျပစ္ရွိလို႕လဲ......"

"သူ႔မွာအျပစ္မရွိေပမယ့္သူကေျမာင္ႏိုင္ငံကလူပါ......"

မင္းသားေလးက Kyungsooလက္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားလ်က္ပင္ ငိုေၾကြးေနသည္......

"Jonginအေဆာင္ျပန္ေတာ့.........!!!"

အမိန္႔ဆန္ဆန္ ေျပာလာတဲ့သူေၾကာင့္ Jongin ထိတ္ထိတ္လန္႕လန္႕ျဖင့္ ၾကည့္မိ၏...

"အစ္ကိုေတာ္......!!Hyungကိုသက္ညွာေပးလို႕မရဘူးလားဟင္...Hyungကအျပစ္မရွိတဲ့သူပါ......"

"မင္းနဲ႕သူနဲ႕ဘာဆိုင္လို႕လဲ......"

"ကြ်န္ေတာ္...ကြ်န္ေတာ္နဲ႕သူက......သူ...သူငယ္ခ်င္းပါ......"

အလိုမက်ေသာ ပံုစံတစ္ခ်ိဳ႕က အိမ္ေရွ႕စံ၏ မ်က္ႏွာတြင္ အတိုင္းသား ေပၚလာသည္...

"မင္းေျမာင္ႏိုင္ငံနဲ႕ပတ္သက္ခဲ့တယ္ေပါ့...မင္းဒီႏိုင္ငံကမင္းသားေလ...ဒီႏိုင္ငံကိုပုန္ကန္တဲ့သူေတြနဲ႕သူငယ္ခ်င္းလုပ္တယ္ဆိုတာမျဖစ္သင့္ဘူး......မင္းအခန္းထဲသြားေန......သူ႔ကိုအခ်ဳပ္ထဲထည့္ထားလိုက္......"

Yifanအမိန္႔ေပးလိုက္ေသာ္လည္း မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ ထြက္သြားတဲ့ သူ႔ညီေလးကို ၾကည့္ျပီး သူစိတ္မေကာင္း... ဒဏ္ရာဗလပြနဲ႕ ေကာင္ေလးကိုလည္း သနားမိသည္... ဒါေပမယ့္ သူကအိမ္ေရွ႕စံ တစ္ေယာက္ပဲေလ ... ကိုယ့္ႏိုင္ငံကို ေတာ္လွန္လာတဲ့ သူမွန္သမွ်ကို ျပန္လည္ တိုက္ခိုက္ရမည့္ တာဝန္ရွိပါသည္...

*****************

နန္းေတာ္ၾကီး တစ္ခုလံုး တိတ္ဆိတ္ေနသည့္ သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္ ... Jonginတစ္ေယာက္ အေဆာင္ထဲမွ ခိုးထြက္ကာ အက်ဥ္းသားမ်ား ခ်ဳပ္ထားေသာ ေနရာကို ထြက္လာခဲ့သည္...