Saranghae Bbuing!

#3

Happy Valentine's Day! Mahal tayo ng ChanBaek. Sa lahat ng nagbabasa nito, this is for you.. Hope you'll like this :*

***
Jongin's POV

Bwiset! Nakakainis! May Luhan na nga si Chanyeol, pinagpipilitan pa rin niya ang sarili niya? Haaaaay! Di ko na alam ang gagawin kay Baek. Mahal ko siya. Mahal na mahal. Kaya nga lahat ay ginawa ko para maging akin siya. Ngunit, parang di pa rin umepekto ang plano.

{Flashback}

Desperado na akong makuha si Baekhyun, kaya naman nakaisip ako ng plano. Come to think of it, simula pagkabata, mahal ko na siya. Pero ang MANHID niya! Nakakainis kasi lahat, lahat ginawa ko pero lahat yung walang kwenta sa kanya. Pero pag si Chanyeol, ang laki laki na ng ibig sabihin -_-

Pauwi na ako ngayon at dumaan ako sa may eskinita. Hay! Nakakatakot naman dito.

Teka....may naririnig akong umiiyak? Agad kong pinuntahan yung pinanggagalingan nung iyak. Laking gulat ko nang makita ko si Baekhyun na hinahalay na nung mga goons.

"Baek--", palapit na sana ako kaya lang biglang pumasok sa eksena nag-iisang panira sa buhay ko. Si Chanyeol. Just great. Ngayon magmumukha na namang hero si Chanyeol.

Nagkuyom ako ng kamao sa mga nakita ko. Yung ningning sa mata ni Baekhyun habang nililigtas siya ni Chanyeol. Ang sakit. Ako dapat yun eh. Palagi na lang bang ganito?

Half brothers kami ni Chanyeol. Oo. Magkapatid kami sa ama. Mayaman siya sa kadahilanang sila ang pinili ni appa. Dala-dala ko ang apelyido ni eomma kaya Kim ako.

Alam namin parehas na magkapatid kami. Andun yung kumpetisyon. Mas lamang siya sa lahat, miski sa atensyon ni appa. Dati, sinusustentuhan pa kami ni appa, pero simula nung magkasakit si eomma ay inabandona niya na kami. Hay. Ang buhay ko talaga ay parang basura.

"Lalim ng iniisip ah", nagulat ako nang may umakbay sa akin.

"Kris hyung", si Kris hyung. Common friend namin ni Yeol.

"I think alam ko na. Si Baek na naman noh?"

"Kris hyung, tulungan mo ako. Mahal na mahal talaga ni Baek si Chanyeol at di ko alam kung paano...", I then bowed my head dahil nagsimula nang lumabas ang mga luha ko, " paano siya mapapasakin."

"Lil bro, no problem. Hyung is always here for you. Don't you worry. I will help you. I owe you a lot, buddy. Ikaw ang nagligtas sa buhay ng pinakamamahal kong si Tao nung muntikan na siyang masagasaan. Di pa kita nababayaran. Kaya bilang utang na loob, I'll help you."

"Thanks Hyung! Ah..kailangan ko ng umuwi baka nag-aalala na si eomma", and he just nod. I already turnwd my back and went home with a smile :)

Makukuha na kita Baekhyun.

Kinabukasan ay nagulat ako nang malaman ko ang plano ni Kris hyung. Grabe naman yun. Alam kong masasaktan siya. Pero para naman to sa ikasisiya ko.

{End of Flashback}

Akala ko lang pala yon! "Argh! Bakit ang manhid mo!" pinagsusuntok ko ang pader dahil sa inis ko. "Jongin..", sa boses pa lang kilala ko na.

"B-Baek?"

"Tigilan mo na yang pagsuntok mo sa pader. Di mo ikinagwapo yan", tumawa lang siya. Pero ako, eto, poker face lang.

Unti-unti siyang tumigil kakatawa nang mapansing di ako umiimik, "Uy Kai, seryoso mo naman. Sorry na. Di....di ko naman alam na totoo yung mga sinabi mo kanina. Alam ko ng mahal mo ako. Siguro, eto na ang panahon para mag-move on. Kaya Jongin,"