Drakenrijders

Hoofdstuk 25: problemen

Ik zat weer naast Jaemelynn in de stal, het was helemaal stil want iedereen zat in de les. De man die me gisteren geholpen had bleek de schooldokter te zijn en hij had gezegd dat ik vandaag niet naar lessen toe mocht. Waarom weet ik niet, de paar keer dat ik vroeger zo'n aanval gehad had moest ik gelijk wat anders gaan doen. Zo bleef ik niet in het nare gevoel hangen. Ik besloot dat ik nog wat met Jaemelynn wilde doet en dus leidde ik haar de stal uit. "Wat gaan we doen?" Ze klonk enthousiast en ik lachte, "we? Jij bedoel je." Ze keek me raar aan. "Ik? Wat ga ik doen dan?" Ik aaide haar over haar neus, "jij gaat alleen vliegen en zo je vleugels versterken!" Mijn enthousiasme was aanstekelijk en ze begon vrolijk te springen. "Echt dat is heel leuk!" Ik gaf haar een klopje op haar schouder, "kom op de lucht in!" Ze steeg op en ik keek mee door haar ogen, ik zag de bomen en de dieren die eruit vlogen. Ik zag mezelf op de grond staan en het hek dat het schoolterrein van de rest van het bos scheidde. Ook voelde ik met haar mee en ik voelde de wind, de vrijheid, de zon en bovenal het plezier. Ik keek weer door mijn eigen ogen en kreeg een enorme schok! Haar staart stond in brand! Gelijk kwam de herinnering aan mijn drakenboeken terug en ik voelde me ontzettend trots op Jaemelynn, mijn kleine draak. Ze kon al zoveel! Ze vloog cirkels, maakte salto's en ze vloog ook een tijdje op haar kop. Maar opeens waren haar gedachten heel ergens anders en ik zag haar een duikvlucht naar de grond maken. Ik rende haar achterna maar ze kwam ver van het hek op de grond, ik kon haar niet meer zien. Ik probeerde weer contact te leggen maar ze was te ver weg, ik zuchtte vertwijfeld. Wat was er aan de hand? Een gedachte schoot opeens binnen: "hebbes!" Ik kon het wel uitschreeuwen van frustratie, wat had ze te pakken? Waarom zo ver van het hek verwijderd? Het gekraak van de staldeur deed me omkijken. Een van de hulpjes had de deur open gemaakt om schoon te maken en stond een beetje te stuntelen met een emmer. Opeens liet hij zich snel op de grond vallen, de emmer rolde met een luid geratel weg. Een witte schicht schoot door de opening naar buiten de lucht in. "Shit!" De enige witte draak in de stallen van de eerste jaars, was van Silvester. Ik keek omhoog en zag hem in de lucht rondcirkelen. Hoe kwam dit? Had ik de staldeur niet goed vergrendeld? Wat moest ik nu? Jaemelynn zoeken of Invis terug halen? Mijn hart zei Jaemelynn maar mijn verstand vertelde me dat Invis nu eerst moest komen. Ik keek omhoog Invis was ondertussen veel langzamer gaan vliegen en ik besloot dat ik hem inderdaad eerst veilig aan de grond moest krijgen. "Invis!" Schreeuwde ik met mijn handen aan mijn mond, "Invis kom alsjeblieft naar beneden." Waarom vloog hij terwijl hij er helemaal nog niet klaar voor was? Wilde hij wat bewijzen? Zo ja, wat wilde Invis dan bewijzen? En aan wie? "Invis! Alsjeblieft!" Ik keek om me heen of er iemand was die me kon helpen, maar het hulpje zat huilend op de grond. Ik liep naar de emmer die een paar meter van de jongen af lag en pakte hem op. Een flinke tak zorgde ervoor dat ik een hels kabaal aan het maken was! "Invis! Invis!" Weer schreeuwde ik zijn naam, maar nu leek het alsof hij het ook doorhad. Ik zag zijn kop zoeken omlaag gaan en... Met een rotvaart schoot hij naar beneden! Mijn hart bonste in mijn keel en ik wist dat ik niets kon doen. De emmer en de tak vielen uit mijn handen en rolde weg. Ik kon het niet aanzien en deed mijn handen voor mijn ogen. "Oh, Invis... Het spijt me zo. Waarom heb ik nou die staldeur niet fatsoenlijk dicht gedaan? Waarom...? Waarom...? Waarom?! Silvester vergeeft me dit nooit!" Fluisterde ik zachtjes tegen mezelf. Ik dacht aan het gebeuren van drie dagen geleden, Silvester die zo trots op Invis was omdat hij al een stukje hoorn onzichtbaar kon maken. Zijn glimlach toen we het schot tussen onze stallen weg haalden. Hete tranen drupte tussen mijn vingers door toen ik besefte dat ik dat nooit meer zou zien. Een schurend geluid en luid gekraak lieten me opkijken.

---
Dit hoofdstuk is voor: Pnyan-o gewoon omdat het kan ;)

En ja ik hoor jullie denken, had ze nou niet gezegd dat ze om de dag zou updaten? Ja eigenlijk wel, maar ik had gisteravond opeens een inspiratie bom dus daarom nu nog een hoofdstuk 😄