KUMA'NIN SAVAŞI

2.bölüm

Azra yatağında uyuyan küçük misafirine baktı.Yemekten sonra uyuyakalmıştı..O uyurken sofrayı toplamış bulaşıkları yıkamıştı.Geriye sadece yatakta mışıl mışıl  uyuyan küçük adamın uyanması vardı..Azra dişarıda batmakta olan güneşe çevirdi gözlerini...hemen uyanmassa ailesi merak edecekti bu küçük adamı...

Yerinden kalkarak uyayuyan misafırımın yanına  ilerleyeceğim sırada  kapımın çalmasıyla duraksadım...Allahım kim benim kapımı çalar diye düşünürken  kapıya tekrar vurulmasıyla  korkarak demir kapıya ilerledim.. Kim o diye seslendiğimde kapının dışından kadınlı erkeklı homurdanlamar yükseldi ama  ben ne dediklerini anlamamıştım...kapıyı hafıften açıp ne istediklerini sorduğumda;

''burada 7 yaşlarında bir erkek çocuğu gördünüzmü''

''Evet çocuk burada .Büyük çınar ağacının orada karşılaştık acıktığını söyleyince beraber buraya geldik..Yemekten sonrada uyuyakaldı..buyurun içeride''diyerek önüme gelen kadına içeriyi gösterdim..Odayı tarif etmeme bile gerek yoktu zaten iki göz bir evdi..

Kadın uyuyan çocuğu tartaklayarak uyandırıp kucağına almış babası tahmin ettiğim adamın kucağına savururcasına bırakıp ve bana dönmüştü.!!Ben teşekkür etmesini beklerken tebessüm eden suratıma yediğim  tükürükle neye uğradığımı şaşırmıştım.. Kadının;

''köydeki kocaları gençleri ayartamadın da küçücük çocuklarımı eve kapatmaya başladın haaa.Utanmıyormusun  ha de hele bana...gerçi senin anan orosbu vildan ne arar sizde utanmak''deiğinde bana söylediği laflar değilde ölmüş anneme söylediği laflar çiğerimi yakmış nefesi mi kesmişti..Gözlerimden akan yaşlara engel olamadım  yirmi yıldır olamadığım gibi...Hiç birşey demeneden kapıyı suratlarına kırarcasına kapattım..Dayanamıyordum artık...

Kaç saatir bu kapının  önünde diz çöküp ağladığımı hatırlamıyorum bile...Ama  kalkmalıydım...düşünmeklee olmuyordu ne kadar çok düşünürsem okadar çok çıkmaza sürükleniyordum...

Yatağıma uzanıp olanları tekrar düşündüm..Yoktu çaresi...Ne yaparsan yap yolun sonu gözükmüyordu...İsyan yok,hayata küsmek yoktu bende annem hep demezmiy di''dilin kemiği yok.sen ne dersen de söylersen söyle  kimse kendi bildiğinden dönmez ...o yüzden sadece yukardaki ne sığın ''diye..Düşüncelerime demir kapının dövülmesiyle son verdim.. Mahallelimi gelmişti yoksa?

*******

Planımı kafamda şekilllendirdikten sonra belimde ki havluyla banyodan çıktım..Rojin yaşanan zevkli dakikaların etkisinden kurtulamamış ki bana yiyecek gözlerle bakıyordu..Ama benim buna vaktim yoktu.Üzerime bordo tşhırt  geçirip altıma siyah kotumu giydimve rojıne döndüp;

''aşağıya iniyorum..bu gece geç gelebilirim.Yemeğe beklemeyin''deyip odadan çıktım.Havalar sıcak olduğu için yemekler konağın bahçesinde yeniyordu.Sofranın başında bekleyen anama dönüp;

''Bu akşam geç gelebilirim haberiniz olsun'' deyip konaktan hemen çıktım.Kuma meslesinden sonra zaten babamla konuşmuyordum.Arabama atlayıp gitmek isteğim yere doğru yola koyuldum.Bir elim çenemde düşünüyordum yptığım ne kadar doğru ne kadar yanlış...Sonuçta şehmuz ağa kuma demişti..Ve bende üzerime düşen kısmı yapacaktım  konağa bir kuma gelecekti .Tek farkla onlar heja diye ümitlenirken  ben orosbu vildanın kendi gibi olan kızı nı  konağa getirecektım.Bakalım şehmuz ağa ne tep ki verecekti..

Yüzümde sinsi bir gülümsemeyle tarıf edilen köye gelmiştim..Taş çatlasın en fazla onbeş hane vardı  bu köyde..arabadan inip ağır adımlarla  karşımdaki iki göz  harabe eve baktım..İçeride yanan gece lambasının cılız ışıgına baktım..yatmış olamazdı değilmi bu saatte..Ahhh belki de koynunda birileri vardı kim bilir...

Planıma uyma vakti gelmişti....Kapıyı hızlıca bir kaç kere çalıp beklemeye koyuldum...içeriden gelen hafifte olsa tıkırtıları duymuştum. '' kim o''diye korkakça seslenen kadına kibar davranmam gerektiğini hatırlayıp;

''akşamın bu vaktin de rahatsız ettim kusura bakmayın..Sanırım kayboldum bana yardımcı olabilirseniz çok memnun olurum''

Kapı küçük bir aralıkla açılırken kadının yüzünu göremiyordum gerçi önemlide değildi planımda kapısında dikilmem yeterliydi sonuçta...

''Adresi söylerseniz yardımcı olabılırm''diyen kadına görmesemde tiksinircesine baktım...Şuna bak  ne kadar da yardımsever..eee tabi kapıda bir erkek var ne de olsa..Uyduruk bir adres verdikten sonra kızdan gelecek cevabı beklemeye başlamıştım..

'' Kusura bakmayın fakat söylediğiniz adresi bilmiyorum''deyıp kapıyı suratıma kapatmıştı.Kısaca teşekür edip ıslık çalarak büyük bir keyifle arabama doğru ilerledim.Koskaca cihan ağa ve iş çevirmek...sonuçta kuma yı onlar istemişti değil mi!!!!

********

arkadaşlar vote ve yorum olursa geçekten çok memnun olurum....:)