Cuteness overload

Hoofdstuk 16 - The Netherlands

Allemaal gedachtes draaien om me heen: hoe het met mij gaat, waarom Allistair dit doet en waarom alles zo moeilijk gaat in het leven. Ik wil het ontsnappen, maar ik weet zelf ook wel dat het niet gaat. Mexico, ik begin er spontaan van te grinniken, ik in Mexico. Aan een kant wil ik, aan de andere kant laat ik mezelf alleen maar twijfelen. Ik ben sterker dan Allistair, die naam doet mijn hart al pijn. Waarom is er nooit iemand die het met mij eens zou kunnen zijn, waarom zijn er amper mensen die mij speciaal vinden, ik ben maar Gabriella, waarom heb ik mezelf zo tegen gehouden. Sommige mensen willen een mier zijn maar ze zijn diep van binnen een prachtige vlinder. En dat wil ik ook zijn, maar hoe? Opnieuw beginnen, is dat een optie? Alles is een optie zou mama zeggen, net zo als bij oma. Oma is zo veel kwijt geraakt maar toch altijd haarzelf, zei kan dat, ze heeft de kracht er voor. Ik niet, maar ik wil het wel, hoe kan ik dat leren? Mezelf een kans te geven, is Mexico dan mijn kans? Een zucht verlaat mijn mondhoek en de gedachtes maken me gek. "Wat moet ik doen?" mompel ik. Ik ga op mijn rechter zij liggen en pak een kussen die ik onder mijn nek leg. "Mexico." ik knik zacht en weer een nieuwe zucht verlaat mijn mond. 

Dit is wel echt lastig voor een meisje die: 1. niks van het leven af weet, 2. gekwetst is. 3. verliefd is op chocolade. Waarom kan ik dit niet alleen en waarom staat nog steeds niemand achter mij. Over dat Allistair een eikel is en dat ik gewoon raar ben omdat ik mijn rugzak een naam geef. 

En toen kwam er een puntje licht; als ik opnieuw begin, kan ik alles vergeten. Verhuizen naar een ander land en een andere cultuur. Ik pak mijn laptop en klik Google aan en scrol door een lijst met allemaal landen, maar bij een blijft zijn muis hangen: The Netherlands.  Geen Mexico voor mij? Maar Nederland.

Ik knik voldaan en rol van mijn bed af. Ik sta op en loop de trap af en loop naar de woonkamer waar mijn oma, zo als bijna altijd, zit maar voordat ik wat ging zeggen, zegt mijn oma: "Dus, voor welk land heb je gekozen?" ik frommel mijn voorhoofd en kijk mijn oma verbaasd aan. "Hoe weet je, dat-" mijn oma grinnikt zacht en maakt mijn zin af. "-dat je naar Nederlands wilt?" ik trek een wenkbrauw omhoog. Mijn oma kijkt me grinnikend aan en knikt zachtjes ja. "Omdat je vroeger altijd al een keer naar Nederland wilde, en Mexico is niks voor jou. Al die oude mannen," mijn oma begint schuin te lachen en trekt haar wenkbrauwen op. "Misschien wel iets voor mij?" ik begin te lachen omarm mijn oma. "Dus mag het?" vraag ik nog snel. "Als je maar voorzichtig doet, mag alles." ze geeft me een kus op mijn wang. Ik loop weer naar boven en zoek op een paar websites voor de goedkoopste tickets. Uiteindelijk kom ik op een ticket uit van 75 dollar, niks dus. Ik kijk de vertrektijd en voorzichtig schrik ik om de datum. 

Morgen? 

* * * * 

Hoi! Weer een nieuw hoofdstukje en het boek begin aan zijn einde te lopen, maar er komt waarschijnlijk een deel 2. Ik ben ook al druk bezig met een ander boek op een ander account: TwainsBooks_ en ik zou het super leuk vinden als je daar op zou kijken, tis een super spannend tiener-boek aan het worden. Ik ben er zelf héél trots op en ik vind het echt nu al een leuk boek aan het worden. Hopelijk vonden jullie dit hoofdstuk leuk en tot de volgende keer!

Veel liefs, Suze.