60DBWY 2: Catching Infinity (A JaDine Fan Fic)《completed》#Wattys2016

Catch 22

G/N: Votes and Comments naman d'yan para ganahan ako mag-update, salamat :*

~*~

Nadine's Pov
    Sila na ni Julia, how come?

"Kayo na?" tanong ko.

Andito kami sa Paper Moon Cafè, ulit. This time kasama na si Aldrich and Julia.

"Yes, when I came back from Boracay. Na-meet ko siya sa mall and ayun nung naging close kami, niligawan ko siya and ayun naging kami." sabi ni Aldrich.

Sinuri ko maigi si Julia, wha t the heck? Kung nagkita si Aldrich at Julia nung umuwi si Aldrich from Boracay, eh diba nagkaroon ng accident si Julia nung umuwi siya from SanFo? For I know, siya ang naunang umuwi kesa sa amin. 2 day lang ang agwat. And by that, 3 weeks pa lang ang nakakalipas nung umuwi kami galing sa SanFo. 'Diba kapag na-comatose ang isang tao diba months or years? Napaka-impossible talaga na na-comatose siya.

"H-hello..N-nadine, r-right?" sabi niya.

Tinaasan ko siya ng kilay, amnesia pero naaalala niya pa ako? How come is that happened?

Ngumiti ako ng pilit, "Yes, Julia. Anyways, I've heard that you had a car accident, and you had an amnesia, sorry for that." sabi ko.

"Y-yes, Di ko nga kilala ang mga magulang ko eh! 'Di ko nga alam kung may pamilya pa ako or kapatid." sabi niya.

"Well, you're an actress. And, your Mother is Marjorie Barretto, Julia." sabi ko with a bitter voice.

I really hate her! Sobra talagang nakakapagtak na nagka-amnesia siya.

"Yes, Julia. My wife is right." sabi ni James.

"Wife?" tanong niya.

Ngumisi ako, "Yes, bitch. They're married, di mo alam?" tanong ni Yassi.

"Ano ka ba naman, Yas. May AMNESIA nga daw kasi." sabi ko.

In-emphasize ko talaga yung word na 'amnesia'.

"Ah, girls? Sorry for my girlfriend's loss memory." sabi ni Aldrich.

"Nah, it's okay. I don't mind at all, kelan nga pala siya naaksidente?" tanong ko.

"2 days after niyang umuwi galing SanFo." sabi ni Aldrich.

"Na-comatose daw siya, for how many months?" tanong ko.

Huh! Months?

"2 months." sabi ni Julia.

Lier. 2 months? Ni-wala pa ngang months nung umuwi kami galing SanFo eh.

"Really? That's great, yung iba kasi years na nagi-gising eh." sabi ni Yassi.

Her acting skills won't work on me, bitch.

"I'm just wondering, kelan kayo nagkameet ulit ni Aldrich?" tanong ko.

"2 days after kong umuwi galing Boracay." sagot ni Aldrich.

"Really? That's nice." sabi ko with a saracsm voice.

Napaka-impossible talaga! She's lying.

"Ang hirap pala talaga kapag wala kang maalala 'no?" tanong ko.

Tumingin siya sa akin, "Oo, eh. Ang tanging naaalala ko lang ay ang pangalan ko at si Aldrich eh." sabi niya.

Huh? Diba after the incident palang nagkakilala ang dalawa? How come naman maaalala niya--I mean, kakakilala pa lang niya of course di niya makakalimutan talaga yun. Something's not right.

"Nadine, do you feel the same way I feel right now?" nulong ni James.

Meaning nahahalata na din ni James? Tumango ako.

He smiled, "Really? I love you so damn much, Wifey." sabi niya.

Napakunot ako ng noo, "Meaning di mo nahahalata na may mali sa kinikilos ni Julia?" tanong ko na pabulong.

Nagkunot noo siya, "No? It's seems normal na marami ka talagang makakalimutan kapag may amnesia ka." sabi niya at umakbay sa akin.

I was wondering, "What kind of amnesia you had?" tanong ko.

"Retrograde Amnesia, that's what my doctor said." sabi niya.

Retrograde Amnesia meaning kung sino ang huling nakasama niya before mangyare ang incident, yun ang makakalimutan niya diba? Eh bakit lahat nakalimutan niya? She's really weird.

"By the way ang cute ng babies niyo, A-alessandria and A-alexander right?" sabi niya.

"Yes, bakit mo alam?" tanong ko.

Nagkibit balikat siya, "A guess?" tanong niya.

I smiled suspiciously, "Did you know that Alessandria is a rare name?" tanong ko.

Napaubo bigla si Julia, got you, bitch. What's you plan now?

~*~

Hay! Salamat naman at napagdesisyon ng magaling ko'ng asawa na umuwi na, I'm tired!

"You want to eat?" tanong niya habang inaayos yung buhok niya.

Seryoso? Ang tagal niya talaga mag-ayos ng buhok niya.

"No, I'm still full." sabi ko 'saka humiga sa kama namin.

"What do you think of Julia? May amnesia ba talaga siya?" tanong ko.

Pumaibabaw siya sa akin, "I don't know?" sabi niya at sinimulan ako'ng halikan.

At ako naman ay tumugon sa mga halik niya pero tinulak siya ng mahina nung kini-kiss niya na yung leeg ko pababa. Napatingin naman siya sa akin.

"I'm pregnant, remember?" sabi ko.

"Yeah, and?" sabi niya.

"I don't like twins, Hubby. Mahirap manganak at mag-alaga." sabi ko.

Umalis siya sa ibabaw ko habang tumatawa.

"Silly, Wifey." sabi niya at pinatay na ang lights.

Niyakap niya yung beywang ko.

"Mahal kita, Wifey. Sobra pa sa buhay ko, thank you for giving two childs plus our little angel in your tummy. 'Di mo alam kung gaano ako kasaya to have you as my wife." sabi niya.

May naramdaman ako'ng basa galing sa mata ko pababa, umiiyak na pala ako.

"Oh? Why are you crying?" tanong niya habang hinaharap ako sa kan'ya at pinupunasan ang luha ko.

"Eh kasi ikaw! Pinapaiyak mo ko!" sabi ko sabay pout.

"I didn't, I'm just saying the fact." sabi niya.

"Ako ang mas thankful! Kasi kung di mo ko natiis noon, siguro hiwalayan na ang nangyare sa atin noon." sabi ko.

He pinched my nose, "That will never happened." sabi niya.

Niyakap ko siya ng mahigpit, "I love you so damn much, Wifey." sabi niya.

"I love you too, Hubby." sabi ko sabay pinikit na ang mga mata ko.

Bukas na bukas aalamin ko ang totoo about you, bitch. And that bitch is you, Julia.

To be continue...

~*~

G/N: Hi guys! *kaway kaway* Happy 14k+ readers! And sa book 1 Happy 70k+ readers. Grabe maraming salamat sa mga suporta kahit ang tagal ko mag-update hehe. Just so you know po, This friday and Saturday di po ako makaka-update.

Sa friday po kasi Prom namin (Emegesh! Excited na ako hahaha!). Tapos, sa saturday po nasa E.K kami, kita-kits kung sino ang nandoon din sa saturday hahaha let's have some fun! Ayun lang, asahan niyo po na matatapos ko agad din 'to, andami ko na din po kasi'ng stories na di pa naa-update hehe. Yun lang love lots :*