Day 33

16.3K 768 628
                                    

9:30 AM

Good morning!!! 😊☺️

Ang sarap ng tulog ko. Feeling ko marami akong magagawa ngayon dahil I feel so refreshed!

Dejoke.

Ahahahaha

Sana hindi ako dapuan ng katamaran. Kailangan kong magsulat!

Alam mo ba, na-inspire akong magsulat dahil sayo.

Horror nga lang.

Ahahahaha

Haynako, Ekis.

Inaaya na naman ako mamaya ni Jemarie. Tumanggi na ako. Wala na akong pera pamasahe! Tapos di naman niya ako sisiputin.

Wag ako uy.

Ahahaahahaa

Next time ako mag-aaya sa kanya tapos hindi ko siya sisiputin. Tapos sasabihin ko, "Para alam mo ang pakiramdam ng pinaghihintay at pinapaasa wala."

Ahahahahhahahaa

Saka kailangan ko talagang magsulat. Argh.

Kung sino man nagsasabing madali lang ang magsulat ng nobela, sasakalin ko! 😞

Kain muna nga ako ng breakfast 😊

Seen, 9:38 AM

Alexis Ran: Morning. Ayos ka na?

Oo naman. Wala naman akong sakit 😳

Alexis Ran: Hn.

Kain tayo! Beef tapa ba 'tong kinakain ko? Ahahaha

Malapit na mahal na araw. May plano ka?

Alexis Ran: They want us to go on a vacation trip.

They?

Alexis Ran: Fam.

O, edi push mo. Sayang naman, minsan lang 'yan.

Alexis Ran: Pag-iisipan ko.

Kung anuman ang nangyari sa pagitan mo at ng family mo, sana maayos na ha? Family mo pa rin sila. We are fortunate to still have our family with us. Some people are less fortunate. So we have to cherish them. Right?

😊😊😊

Alexis Ran: Yeah.

Sorry kung intrimitida lumalabas ha 😞

Alexis Ran: Nah.

Kwento mo lang kapag ready ka na 😊

Alexis Ran: Soon.

👍👍👍

Teka kukuha akong tissue.

Alexis Ran: Bakit?

Nag-nosebleed ako! English sinabi ko eh AHAHAAHAHAH

Alexis Ran: Bwisit ka.

Never Ever After (Ekis Babies #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon