Freak Show • Avengers

0.1

" Some secrets are better left buried."

Soundtrack;

Grayson Sanders - Beautiful Crime

Becky Hanson - I Started A Joke

Freak - Lana Del Rey

Media;

FS Poster

Günümüz - New York

Hafif esintisi insanda titreme hissi uyandıracak kadar güçlüyken Ajan Coulson'un ince, siyah yağmurluğu rüzgara karşı güçlü duruyordu. Adamın bir eli cebinde diğer eli ise henüz yeni yaktığı sigarasında dolanırken içinde ki mide bulantısını bastırmak için nelerini vermezdi ki?

Dışarı çıkmış bir çift göz.

Üzeri pagan sembolleri ile donatılmış bir ceset.

Beyni kendine sıktığı mermi sonucu paramparça olmuş bir katil ve yanı başında sarkan bağırsaklar.

Güzel bir hafta başlangıcı anlamı için yeterince karşılayıcı görüntüler değildi bunlar. Üstelik bu sadece pazartesi günü kendini bekleyen bir sürpriz olmaktan çıkmıştı. Coulson, dört tane diye düşündü kendi kendine, son bir haftada dört ayrı cinayet. Silahlar farklıydı lakin öldürülüş biçimleri bir hayli benzerlik gösteriyordu. Bir pagan çemberi kurbanın göğüs üzerine çizili oluyordu illa ki ve her cinayet sonunda başka bir katil kendisiyle birlikte götürdüğü kişi veya kişiler arasında ölü olarak bulunuyordu.

Beyin semptomları ve görgü tanıkları amok veya halkta bilinen adı ile "cinnet" etiketini koymakta zorlanmamıştı. Coulson düşüncelerinin ardında sigarasından bir duman daha çekti ve yutağından akan duman ciğerleri ile buluştuğunda rahatlamışlık hissi tüm kaslarını sardı. Zor günler geçiriyordu. İşi artık kendini ezmeye başlamıştı. Kendini üzerine yük atılmış, dereyi geçmesi için zorlanan bir eşşek gibi hissediyordu. Bu düşüncesine arada kendiside istemsizce gülüyordu ama böyle hissedip hissetmemek elinde olan bir şey değildi. Yaşanmış olanları temizlemek, Yaşananları halletmek, yaşanacak olanlara planlar yaratmak... Belki de emekli olur Hawaii'ye giderim diye fısıldadı kendine, bu güzel bir yaşlılık çeki olurdu.

Cantları gün ışığında parıldayan siyah otomobil, yeni olduğu çıkardığı cırtlak seslerden belli olan lastiği ile kum sahayı kırk derecelik bir açıyla dönüp eski yük limanına girdiğinde peşinde drift atmışçasına duman çıkarmıştı ve duman giderek etrafa yayılırken Coulson'un gözleri istemsizce kısılmıştı.

" Vitesi yine dörtten bire mi alıyorsunuz siz?" Dedi orta yaşlı adam gözlerine dolmuş tozdan kurtulmaya çalışırken " O motor bir gün götünüzde patlayacak bende öteden izleyeceğim."

" Bu sefer Ava'nın suçuydu!" Dedi henüz kapısı dahi açılmamış arabadan yükselen ilk ses, " Ona fren sisteminin kinetik enerjiyi ısıya çevirdiğini ve her on saniyede bir frene basarsa Newton atalet prensibine göre -hava direncinide üstüne koyduğumuzda- E= e.f'yi sağlayamayacağını, frenlerin tutmayacağını anlatmaya çalıştım. Ama o gücü 80 bg olan bir motor kalkıştan 36 sn. sonra otomobilin hızını 130 km/sa. sürate çıkarabileceği gerçeğini inkar etti Bay Coulson."

Ses orta kalınlıkta, ne çok yüksek ne de çok alçaktı. Lakin kendini dinlettirebilecek kadar güçlü bir erkek sesiydi. Arabanın içi anlaşılamayan savunma sonucu isyan naraları ile dolup, bir kızın aksanlı ince sesi ile yanıt bulurken Coulson gözlerini devirdi ve sigarasından bir yudum daha aldı. Kösmük kısmına gelmiş olmasına rağmen kendini sigarayı söndürüp atmak için hazır hissetmiyordu. Gözlerini yumdu ve eski limanın paslı deniz kokusunu içine çekti.