chapter 43:new life and new love!

212 2 0
                                    

5 years later.....

Maria louisa:
Napabuga ako ng hangin pagbaba Sa eroplano.

Ramdam ko ang napakainit na panahon dahil summer nga pala dito sa pilipinas.

Hindi katulad sa ibang bansa na malamig at Hindi MO mararamdaman Ang init.

Hayyy......

Parang ayoko na ngang umalis dun 'eh. .!
Kaso kailangan na ni mom ng tulong.  napunta Lang naman ako para magpagaling and at the same time nag Aral na Din.

oo naospital ako at umabot  Ng isang taon bago ako nakarecover sa paligid ko.
Thanks to my mother dahil sakanyang mahabang pasensya at pag-aalaga.

Hey, honey.
Nawala ang pagiisip ko ng naramdaman kong dumampi ang bibig niya sa pisngi ko.
Si Carlos my soon to be husband. Pilit ang ngiti ko sa harap niya.
Ewan ko Ba.! wala akong maramdamang pagmamahal sakanya.

Strange! Isn't it.?!

Let's go?
Tanong niya. Pagtango Lang ang nasagot Ko.
Kinuha niya na ang maleta na hawak ko at pinasa niya sa driver.

Inalalayan niya na ako patungong sasakyan.

.  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .  .

So, how's your trip?
Nakangiting tanong niya habang lulan na kami ng kanyang sasakyan.

It's good.
Maiksi ko namang tugon at pumalumbaba sa Bintana.sinipat ko ang labas kitang kita ang ibang mga matatayog na building.
Namiss ko agad tuloy ang amerika.

Are you okay?
Nakakunot noong tanong niya.

I'm sorry.,
I-i'm just exhausted.
Matamlay kong sagot. Sumandal nalang ako at pumikit.
Narinig kong bumuntong hininga siya sa tabi ko. At Hindi na ulit nagsalita.

Hellooooo...
Pagtawag ko. Bakit kasi walang tao dito?
Nasa isang lugar ako na sa tingin ko amusement park pero ano naman ginagawa ko dito?
Umihip ang hangin nagtayuan ang aking balahibo at bigla akong nakaramdam ng kaba.
Luminga-linga ako baka sakaling may tao ngunit wala talaga!

May nakita akong upuan at umupo nalang dun.

Why am I here alone??

Hindi KO na napigilan ang pagiyak..

Maya-maya May naramdaman akong umupo sa tabi KO.

Hussh.. Tama nanandito na 'KO mamahalin kita ng higit sa makakaya KO.
Isang baritonong boses ang aking narinig. Napakasarap pakinggan.
Napatigil ako sa pagiyak. At Lumingon ako ngunit -

Isang tapik ang naramdaman ko sa aking pisngi.
Unti-unti akong dumilat bumungad sakin ang nakatunghay na si Carlos.

Your crying..
Sabi niyang May pag aalala. Napahawak ako sa pisngi may bakas ngang luha .. Huminga ako ng malalim.
Nakatulog Pala ako.

Where are we?
Tanong KO at tumuwid ng upo.

We're near in your hacienda.
Sagot niya pero nasa mga mata niya pa rin ang nais na magtanong..
Tumango tango ako at ibinaling na sa labas ang paningin.
Kahit ako walang ideya Kung ano at sino ang nasa panaginip KO.

Ngayon Lang ako nakapanaginip ng ganun. !

Umiling ako para maialis na sa aking isipan ang bagay na 'yun.
Itinuon ko nalang ang mga nakikita KO sa paligid. Isang malawak na lupain, napakalinis at masarap sa pakiramdam ang sariwang hangin.
Bawat madaanan namin ay may mga iba't ibang tanim.

Hacienda Catalina series 1:ForeverMore(COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon