Wintersport

509 22 1
                                    

Eva's POV

Vandaag gaan we op wintersport. Marion, Romeo, Wolfs en ik. Niet dat we dat zo graag willen, maar het was meer een bevel van Mechels. Ondanks dat zal het vast wel leuk worden. Hoop ik. Ook hoop ik dat deze vakantie er iets gebeurt tussen Wolfs en mij, want ik ben al jaren smoorverliefd op hem. Alleen weet hij dat dus niet, omdat ik daar gewoon weg te bang en te eigenwijs voor ben. Ten eerste omdat er een grote kans is dat hij mij niet leuk vind en ten tweede als hij wel hetzelfde voelt voor mij kan het alsnog niet aangezien het een strenge regel is dat je geen relatie met je werkpartner mag hebben. En als dat wel gebeurt dan wordt één van ons overgeplaatst, wat ik al helemaal niet wil. Ik wil hem liever gewoon als beste vriend, dan dat hij aan de andere kant van het land zit want dat trek ik al helemaal niet. 'Eef?' Hoor ik Wolfs vragen en meteen wordt ik helemaal warm van binnen, wat die man wel allemaal niet met me doet echt niet normaal. 'Ja?' Zeg ik terwijl ik nog de laatste spulletjes in mijn koffer doe. 'Ben je klaar? Marion en Romeo komen er aan' verschijnt hij in de deuropening van mijn slaapkamer. 'Ja' zeg ik en doe mijn koffer dicht. Ik wil net een staart in mijn haar maken als Wolfs me tegen houd door mijn pols vast te pakken 'wat is er?' Vraag ik verbaasd door zijn actie. 'Je kan je haar ook los laten, staat je leuk' knipoogt hij. Ik voel mijn wangen rood worden en kijk snel de andere kant op. Ik mompel wat onverstaanbaars en besluit mijn haar maar los te laten. 'Wat zei je?' Vraagt Wolfs geamuseerd, 'uh niks' stamel ik. Dan gaat de bel. Mijn redding. 'Kom je? Ik denk dat ze er al zijn' zeg ik en sleep mijn koffer mee naar de trap. Ik zet hem boven aan de trap even neer en kijk op mijn telefoon hoe laat het is, als ik opkijk zie ik hoe Wolfs met mijn koffer de trap afloopt. Verbaasd blijf ik hem na staren. Als ik weer bij positieven ben loop ik snel de trap af, als ik in de woon-keuken kom zie ik dat Marion en Romeo er al zijn. 'Hey' begroet ik ze en omhels Marion. 'Hey Eef, sinds wanneer heb je je haar los?' Vraagt Marion verbaasd. 'Oh uh gewoon ik had niet zoveel tijd meer over' zeg ik snel. Ze kijkt me met zo'n blik aan dat ze me niet geloofd. Ik voel mijn wangen rood worden en kijk naar mijn voeten die opeens heel interessant zijn. 'Zullen we gaan?' Hoor ik Wolfs vragen. Ik kijk op en schenk hem een dankbare glimlach.

Opgelucht stap ik de auto uit en snuif de frisse buitenlucht op. Ik strek mijn benen en rek me even uit. Van die lange auto rit ben ik nogal stijf geworden. We waren aangekomen in Tirol, waar we deze hele week blijven om dan weer terug naar huis te gaan. Dan hebben we nog een paar dagen vrij en dan moeten we weer aan het werk. Ik pak mijn koffer van Marion aan en loop achter ze aan het hotel binnen. Als we eenmaal binnen zijn kijk ik mijn ogen uit, wat is het hier groot en mooi! Maar ach ik had ook niks anders verwacht want Wolfs had het uitgezocht dus dan kan je er wel vanuit gaan dat het luxe is. Wolfs was aan het inchecken terwijl ik nog steeds bewonderend het hotel bekeek, het was hier ook zo mooi. 'Eef' werd ik door Wolfs uit mijn gedachten gehaald en meteen verdronk weer in zijn hemels blauwe ogen. 'Uh ja?' Herstelde ik mezelf snel weer, anders zou het te veel opvallen en dat zou awkward zijn. Dan zie ik dat Marion en Romeo er ook weer bij zijn komen staan. 'We hebben twee kamers dus hoe gaan we dat doen?' Vraagt Wolfs terwijl hij ons één voor één aan kijkt. 'Ik ga wel met Romeo' zegt Marion snel en voordat we nog iets konden zeggen had ze de een kamer sleutel uit Wolfs' handen gegritst en trok Romeo mee naar de lift om daar met tassen en al te verdwijnen naar hun kamer. Ik glimlach naar Wolfs, pak de andere sleutel en begin richting de lift te lopen. Daar aangekomen druk ik op het knopje zodat ie komt. Ik draai me om en zie dat Wolfs nog op dezelfde plek als net staat. 'Kom je nog slome?' Roep ik plagerig. Hij lijkt uit zijn trans te ontwaken en komt met een grote grijns op zijn smoel aangelopen. 'Zei je nou slome?' Vroeg hij quasi-beledigd. Ik grinnik 'ja, ben je toch ook' zeg ik uitdagend. Hij kijkt me verontwaardigt aan 'die krijg je terug van Dongen' zegt hij met samen geknepen ogen. 'Kan niet wachten' grijns ik en stap de lift in die inmiddels is aangekomen.

Fleva Korte verhaaltjes #Wattys2016Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu