Damla damla gözyaşın keşkelere ağlamasaydı
Ağlamayı bilmezdi gözlerin , kalbin çarpmazdı delicesine.
Parlayan güneş ve gökyüzü çok farklı olurdu..
Bütün gücünle 'Ah' yollamak istemezdin keşkelerine...!
İsyana sükut etmek büyüklükmüş...
Yüzün sapsarı ,yüreğinden fırlayıp dilinin ucuna gelse ahların..
Yutkun..eğ başını.. Sus..
Sen suski asıl söz sahibi konuşsun yerine.
İşte o zaman gönlün rahat ,içinde bir huzur
Daya sırtını asıl sahibine ve gönülden '' Eyvallah ''de.
