YENİ DAMAT

Bölüm-12

Civan "Sağol kızım," dediğinde donup kalmış öylece bekliyordum.

"Afra?" Diyerek kendime gelmemi sağlamak için sesini yükselttiğinde elimdeki tepsiyi masaya bırakıp konuşmak için ağzımı açtım.
Boğazım kurumuştu, sesim çıkmadı. Öksürerek boğazımdaki sızlamanın gitmesini sağladım öncelikle.
"Bana söz vermiştiniz." Dedim sesimin gelmesiyle sonra.
Yüzündeki ifade saniyeler içinde değişirken tekrar konuşmaya devam ettim.

"Gerekirse çocuğumu doğurduktan sonra canımı alsınlar ama beni başkasına vermeyin ağam."
Benim hayalim Damra'yken gidip bi başkasıyla evlenemezdim.
"Kızım, nereden duydun sen, ne duydun?" dakikalar sonra Civan ağa konuştuğunda bu duyduklarımın yanlış anlama olmasını diledim sadece, istemsizce gözlerimden düşten tek damla yaşta.

"Bu evlilik olacak dediniz, sizi duydum."
"Sadece bunu mu duydun kızım?" Diyerek bi kahkaha patlattığında istemsizce sevinmek istedim anlaşılan yanlış anlamıştım.

"Keşke konuşmanın gerisini de duysaydın kızım, Baran'a kız isteyeceğiz. Bu yanlış anlaşılmayı bu şekilde kapatmayı düşündük." Dediğinde yüreğime serin bi su serpildi.
"Ha? Çok özür dilerim ağam, yanlış anlamışım ben, afiyet olsun. Başka isteğiniz var mıydı?" Diyerek mahçup bir şekilde gülümsedim.
"Yok kızım, sen git dinlen. Yorulmuşsun bugün." Dediğinde bende odadan çıktım bayanların oturdukları odaya gittim.

Rojin'in mutfakta olduğunu öğrendiğimde adımlarımı o yöne çevirdim.

"Tamam kapatalım bu konuyu." Dediklerinde "Hangi konu, Baran'a kız istenecekmiş o mu?" Dediğimde herkesin gözü bana döndü.
"Kız mı isteniyormuş?" Diye soran Berfindi.
"Evet, Civan agaya kulak misafiri oldum biraz, başta bana düğün yaptığını sandım ama Baran'a kız istiyoruz." Dedi bana.

"Hah, sen o kızı diyorsun. Evet onun hakkında konuşuyoruz, kızı görsen bi çirkin." Diye konuşan Rojin'e kaşlarımı çatıp "Gıybet yapmayın be!" Diyerek elimle hafifçe omzuna vurdum.

"Ya canım kurabiye çekti, hadi bir şeyler yapalım." Diye fikir ortaya attığımda Rojin ayağa kalktı bile.
"Sen otur ben yaparım hemen." Dediğinde "Ya saçmalama buna bari izin verin." Diye isyan ettim.

Sonunda bu konağa ufak bi yararım dokunduğunda içim rahatladı ve kurabiye ve kek yaptım.

Saat gecenin yarısına vardığında avluda kızlarla oturmuş kurabiyelerin yanında çaylarımızı yudumlayıp sohbet ediyorduk, benim elimde yine süt vardı tabiki.

Sağlıklı beslenmek için çaba gösterirken sinir stresten çocuğu doğuştan sinir hastası doğuracaktım bu gidişle.

"Ee Baran'ın evlenmeyi düşündüğünü hiç bilmiyordum ben," diyerek konuyu değiştirdim.
"Aslında bizde bilmiyorduk," diyen Berfin'in bacağını cimciren Rojin gülümseyerek "Baran'a platonik," diye fısıldadı kulağıma.
"Yaşı gelmişti zaten artık," diyerek devam etti sonunda.
"Senin de yaşın geldi Rojin, yakında görücü gelir." Dediğinde içim burkuldu.
Yakın arkadaşımın, dostumun istemediği bir evliliğe şahit olmak istemezdim.

"Dedem beni vermez gönlüm olmadan,"
Rojin'in söylediğinin üzerine içime su serpimişti.
Ne kadar aşiret olsalarda Civan aganın duyguları vardı ve bazı kuralları, töreleri es geçebilecek güce sahipti.

"Abla, bebeğin babasıyla takrar olma şansın olsaydı, ister miydin?"
Berfin beni kırmak istemediğini belli eden çekingen tavrıyla bana sorduğunda istemsizce gözlerimi kapattım.
Onu o şekilde, pişman olmuş gibi görmüştüm sonuçta, ona olan nefret duygum azalmıştı.
Belki bana o mesajları atıp aynı hatayı tekrar yapmasaydı bir şansımız olabilirdi ama yine yapmıştı yapacağını.