Afleiding III

Deel 35

Met haar armen over elkaar staarde ze stug voor zich uit. Ze wist dat ze zelf om hulp had gevraagd maar eigenlijk had ze er helemaal geen zin in. 'We doen het precies zoals jij het wilt Youna. Samen met mama, of met papa. Met beide of alleen wij twee. Waar jij je prettig bij voelt.' Zei de man tegenover haar rustig. Het bleef stil. Ze hoorde haar moeder stiekem zuchten. 'Is er iets wat je kwijt wil? Aan mij, of aan je moeder?' vroeg hij door. Ze haalde haar schouders op. 'Of alleen aan mij, zonder je moeder?' weer haalde ze haar schouders op. 'Kijk Youna, dit kan alleen werken als je er zelf voor open staat. Als jij weigert, kan ik je niet helpen. Niemand niet.'
'Ik hoef geen hulp ik ben niet gek.'
'Wie zegt dat je gek bent?' het bleef stil. 'Is er iemand geweest die dat tegen jou gezegd heeft Youna?' weer haalde ze haar schouders op. 'Nee toch?'
'Wel.' fluisterde ze. 'Iedereen zegt het altijd.'
'Wie is iedereen?'
'Gewoon, iedereen. In de klas.'
'Zeggen ze dat je gek bent omdat je met iemand wilt praten over je problemen en gevoelens?' vroeg hij door.
'Nee dat niet.' Zuchtte ze. 'Mag ik weg?' ze keek haar moeder aan en zonder op antwoord te wachten stond ze op. Het bleef even stil.
'Dit is dus Youna.' Zuchtte Eva. 'Het zit nogal in de familie..' knikte ze. Hij glimlachte.
'Ik weet niet of ik de juiste persoon ben voor haar.' Zei hij. 'Ik ken wel iemand voor jullie, een kinderpsychiater. Hij heeft veel meer ervaring met pesten. Dat soort dingen.'
'Oh, oké..' Eva knikte. Ze had stiekem gehoopt dat hij hun kon helpen. Hij stond op en schreef een naam en nummer op een blaadje.
'Hoe gaat het nu met jou? Ik heb je al lang niet meer gezien.' Lachend stond ze op.
'Met mij gaat het prima David, dankjewel.' Ze nam het briefje aan. 'Ik ga m'n dochter zoeken.' Hij knikte. 'Dankjewel voor je tijd.'
'Dat is geen probleem. Ik doe het graag, dat weet je.' Ze knikte, dat wist ze.
'Iets te graag, of niet?' vragend keek hij haar aan. Verbaast over deze opmerking. 'Nee dus. Sorry.' Verontschuldigde Eva zich. Ze had geen idee waar het vandaan was gekomen.
'Wat bedoel je precies?'
'Je weet wat ik bedoelde. Maar ik had het niet moeten zeggen.' Zei ze.
'Zou je dat willen? Dat ik je graag hier heb?' glimlachte hij.
'Nee.' Ze lachte. 'Het is al zo lang geleden, waarom hebben we het hier over?'
'Zeg jij het maar. Jij begon.'
'Ik ga m'n dochter zoeken. En dan naar mijn man.' Benadrukte ze.
'We hebben het hier al eens over gehad toch Eva? Er is niks meer, ook niet vanaf mijn kant.' Zei David duidelijk. 'Het enige wat ik graag wil, is helpen. En als ik dat kan doen door jou en je dochter tussen twee andere cliënten te schuiven tijdens mijn lunch, dan doe ik dat.' Eva knikte.
'Dat weet ik. Dankjewel, voor je tijd.' Herhaalde ze haar eerdere woorden. 'Ik ga nu echt Youna zoeken.' David knikte. Ze zwaaide hem gedag en ging er vandoor.

Buiten op de parkeerplaats zag je Youna ronddwalen. Ze liep over de witte strepen op de grond, die de parkeervakken aangaven. Net zoals ze vroeger al deed. 'Hèhè,' mopperde ze toen ze haar moeder aan zag komen. 'Hebben jullie nog gezellig over mij gepraat?'
'Nee hoor schat.' Eva volgde ook de lijnen, net zo lang totdat ze tegen elkaar aan liepen.
'Mama..' Youna wilde boos klinken maar een glimlach brak door op haar gezicht. 'Dat deed je vroeger ook altijd.'
'Weet je nog wat we dan deden?' Eva glimlachte en spreidde haar armen. Zuchtend ontving Youna de knuffel. 'Oh wat erg is dit toch.' Lachte Eva.
'Ja.' Knikte Youna. 'Gaan we nu eindelijk?'
'Ik dacht dat je wilde praten?'
'Niet meer..' mompelde ze terwijl ze de deur open trok. 'Mag ik voorin?' Eva knikte.
'Zullen we een ijsje eten?'
'Ik wil gewoon naar huis.' Haalde Youna haar schouders op.
'We hebben thuis ook heel lekker ijs.'
'Oké. Maar je moet niet gaan zeuren want dan ga ik naar mijn kamer.' Zei de tiener duidelijk en Eva knikte glimlachend.
'Ik zal niet zeuren.' Beloofde ze. 'Is er nog iets dat je voor vakantie moet hebben?'
'Ehm..' Youna haalde haar schouders op. 'Ik denk het niet.'
'We kunnen het vandaag nog halen, als je je nog iets bedenkt.'
'Yo. Hoe laat gaan we?'
'Rond een uur of twaalf vannacht, dan zijn we er net na de middag.'
'Zo laat pas?' het liefst ging Youna nu al, dan waren ze er eerder.
'Bekijk het anders, als we 's nachts gaan, kan je de hele nacht nog slapen. Dan zijn we er sneller dan dat je de hele reis wakker bent.'
'Nee hoor. Dan zijn we er even snel. Het lijkt maar zo dat het sneller is.' Zei Youna wijs en haar moeder schudde lachend haar hoofd.
'Wijsneus.' Youna glimlachte trots. 'Ik ben in ieder geval blij dat je er toch zin in hebt.' Dat was tot afgelopen week wel anders geweest. Youna knikte. 'Of is dat alleen maar omdat Bent mee gaat?'
'Misschien.. Dan heb ik tenminste niet zo alleen..' haalde ze haar schouders op. 'En dan hoef ik niet een stomme volwassene mee te nemen om te gaan zwemmen.' Zei ze serieus en Eva kon het niet laten te lachen.
'Ja, we zijn zo stom.' Knikte ze. 'Maar ik snap dat je graag dingen alleen doet, zonder ons. Nu kunnen jullie het de hele dag helemaal zelf uit zoeken samen.' Youna knikte. 'Je zussen zijn toch niet stom?' Eva kon zich voorstellen dat ze haar ouders stom vond, al vond ze dat niet altijd leuk.
'Echt wel. Jij het geen zussen zeker.' Zuchtte Youna. 'Die zijn nog erger als moeders af en toe. Die bemoeien zich écht overal mee en zijn ook niet te beschaamd om alles te vragen en ze moeten het over alles hebben.' Ze rolde met haar ogen. Af en toe werd ze er gek van. Opnieuw lachte haar moeder hard.
'Heb je het zo zwaar gehad afgelopen week?'
'Ze hebben zich redelijk goed gedragen,' haalde Youna haar schouders op.
'Gelukkig maar.' grinnikte Eva.
'Heb jij echt geen zussen?' vroeg Youna ineens nieuwsgierig. 'Of broers?'
'Geen zussen, één broer, dat weet je toch?'
'Jawel.. Maar we zien hem nooit..' haalde ze haar schouders op.
'Maus woont een stukje rijden bij ons vandaan, in een speciale zorginstelling. Dat is het beste voor hem.'
'Waarom dan?'
'Omdat hij hulp en goede zorg nodig heeft. Ik kan hem dat niet geven. Ik heb mijn handen vol aan jullie.' Glimlachte Eva.
'Mis je hem dan niet? Ik mis Li wel altijd..' het bleef even stil. 'Lilly erger als Fleur. Altijd.. Is dat erg?'
'Tuurlijk niet lieverd. Fleur was er wel maar ging ook altijd weer weg, terug naar haar eigen huisje. Lilly en jij plakte altijd aan elkaar vast. Het is niet gek dat je haar meer mist.' Stelde Eva haar gerust.
'En jij dan?'
'In het begin miste ik Maurice wel, maar aan de andere kant was ik ook wel opgelucht dat ik geen zorgen meer om hem had. Het is voor hem niet goed dat ik telkens kom en snel weer weg ga. Daarom bezoek ik hem minder en blijf ik wat langer. Ondanks dat ik hem mis.' Youna knikte, dat begreep ze wel. 'En ik kan jullie niet meenemen omdat dat te druk voor hem is. En in zijn hoofd zijn jullie nog klein.. Het is verwarrend voor hem.' Opnieuw knikte ze.
'Ik snap het.' Eva parkeerde de auto op de oprit en ze stapte de warmte in. 'Ik wil wel heel veel slagroom op mijn ijsje.' Zei Youna serieus en lachend sloeg haar moeder haar arm om haar heen.
'Voorruit dan.' Ze drukte een kus op haar slaap en opende de voordeur. Youna veegde de kus weg en trok een vies gezicht. Zuchtend stapte Eva achter haar aan naar binnen. 'Mag zelfs dat niet meer?' Youna schudde haar hoofd.
'Nope. Alleen als ik het zeg.'
'Oké. En zeg je het dan wel af en toe?' wilde Eva weten. Youna haalde haar schouders op.
'Af en toe.' beloofde ze.

Hoofdschuddend keek Lilly toe hoe de pakken chocomel werden ingeladen in de auto. 'Het is echt belachelijk pap.'
'Vertel mij wat lieverd.' Lachte Wolfs. 'Maar als ik het niet meeneem ben ik er geweest.' Lilly lachte. 'En jij moet niks zeggen want jij bent net zo erg als je moeder.'
'Echt niet. Ik kan best zonder. Het is gewoon lekker.'
'Dat zeggen alle verslaafde.' Knipoogde hij. 'Het zou trouwens handig zijn als je helpt.'
'Weet ik.' Knikte Lilly waarna ze zich weer op haar zoon richtte. Ze had hem op een kleedje voor de voordeur gelegd en ze was er naast gaan zitten. Haar vader lachte. 'Kijk papa,' Wolfs keek op en zag hoe zijn kleinzoon van zijn buik terug op zijn rug rolde.
'Leuk hè,' glimlachte hij en Lilly knikte trots.
'Gisteren deed 'ie dat ineens voor het eerst.'
'Het gaat ook heel snel.. Vorige week rolde jij nog voor het eerst om.'
'Das toch echt eenentwintig jaar geleden pap.' Grinnikte Lilly. Ze tilde Levi op en zette hem op haar schoot, dicht tegen haar aan. Ze klapte Levi zijn handjes tegen elkaar aan. 'Levi's eerste vakantie, jeeh.' Zei ze blij. 'Zonder papa, jaaa!' ze lachte met Levi mee, alsof het ook echt om te lachen was. Net op dat moment zag ze Maikel aan komen lopen. 'Oh kijk, daar is papa!'
'Hé Leef-ster!' Maikel tilde zijn zoon boven zijn hoofd op en kuste hem. Levi liet een kwijlspoor achter en lachte. 'Lekker hoor vent,'
'Heb je het?' vroeg Lilly terwijl ze de tas uit zijn handen trok.
'Ik hoop het.' Lilly bekeek de bikini's die hij had meegenomen en ze knikte.
'Thanks.' Hij knipoogde naar haar en ze glimlachte.
'De camera zit er ook in. Heb je hulp nodig pa?' richtte hij zich daarna op Wolfs.
'Dat zou heel fijn zijn ja,' knikte hij. Maikel gaf zijn zoon terug aan Lilly. 'Er liggen pakken luiers als je me die wilt pakken.' Maikel knikte en liep via de garage naar binnen. Eva kwam op dat moment via de zelfde weg naar buiten.
'Wie gaat er met me mee?'
'Waarheen?' Wolfs stak zijn arm uit en lachend negeerde ze die.
'De winkel.'
'Ik ben net geweest.' Hij trok haar naar zich toe en gaf haar lachend een kus. 'Kom nou gewoon hier.'
'Een andere winkel.. Ik ben wat vergeten van de week.'
'Wat?' ze glimlachte schijnheilig.
'Zonnebrandcrème..' Lilly begon ineens hard te lachen.
'Lekker slim mam.. Ik dacht dat je daar voor ging van de week?'
'Jep.' Knikte ze. 'Ga je mee?' vroeg ze haar. Lilly knikte.
'Ja hoor. Dan weten we tenminste zeker dat je het meeneemt dit keer.' Ze stond op. 'Levi moet toch een dutje doen. Jij let op hem papa.' Deelde ze mee.
'Túúrlijk schat.' Knikte hij en ze liep met haar baby naar binnen.
'Wil je me loslaten? Het is warm.' Zei Eva en lang keken ze elkaar aan. 'Vandaag nog Floris.' Lachend liet hij haar los.
'Ga jij maar zonnebrand halen dan. Suffie.' Ze lachte en knikte.
'Pa, wat nou als je nou minder chocomel meeneemt. Dan heb je meer plek voor andere spullen.' Klonk Maikel ineens naast hun en hij zette de krat met boodschappen in de auto.
'Als jij nou gewoon effe je mond houdt.' Zei Eva er gelijk op terug en lachend stak hij verontschuldigend zijn handen op. 'Dan mag je de volgende keer misschien weer mee op vakantie.'
'Oh, dat is de dus de echte redenen dat ik thuis blijf.' Knikte hij. 'Goed om te weten.'
'Help me zo maar die bagage box bovenop de auto te gooien.' Lachte Wolfs. 'Dan hebben we ook meer plek.' Lilly kwam terug buiten en ze sleepte haar zusje achter zich aan. Met een gezicht op onweer deed Youna haar mp3oortjes in.
'Laat me nou met rust.'
'Je gaat gewoon even gezellig mee.' vond Lilly. 'Levi ligt in de box te slapen want Amy maakt een takkeherrie boven op hun kamer.'
'Ze is aan het dansen.' Zei Eva lachend.
'Nou, het leek eerder op een box wedstrijd.' Lilly rolde met haar ogen. 'Ben jij er straks nog?' vroeg ze aan Maikel. Hij knikte bedachtzaam.
'Je kan wel blijven eten hoor,' bemoeide Wolfs zich ermee.
'Is goed.' Knikte Maikel en Lilly glimlachte.
'Gaan we lopen?!' zuchtte Youna toen ze zag dat haar moeder alle auto's voorbij liep.
'Je hoeft niet mee schat,' schudde Eva haar hoofd.
'Jawel ik moet van Lilly.' mokte ze. Lilly sloeg lachend haar arm om haar zusje heen.
'Inderdaad. Als jij een nieuwe zonnebril wil, moet je mee.'

Lilly kwam net onder de douche vandaan toen er op de badkamer deur geklopt werd. 'Ja?' ze sloeg een handdoek om zich heen en de deur ging open.
'Sorry, ik kom even gedag zeggen.' Verontschuldigde Maikel zich. 'Ik moet gaan, ik neem een nachtdienst over.'
'Oké.' Knikte Lilly. 'Succes.'
'Veel plezier. Pieker niet te veel hè.' Kende hij haar soms beter dan dat ze zichzelf kende. Verontschuldigend glimlachte ze.
'Ik zal m'n best doen.' Ze voelde zich ongemakkelijk met alleen haar handdoekje om zich heen.
'En knuffel Levi maar extra vaak voor mij.' Ze knikte.
'Dat zal ik doen. Ik zal je foto's sturen.' Beloofde ze. 'Ik spam je helemaal onder.'
'Beter doe je dat.' Lachte Maikel. Ze lachte samen waarna er een stilte viel.
'Dit is zo gek.. Dat je niet mee gaat.' Moest Lilly bekennen. Hij knikte.
'De eerste keer in vijf jaar?' vroeg hij en nu knikte zij.
'Zo iets.'
'Laat je weten als jullie daar zijn? Hoe laat vertrekken jullie precies?' Lilly keek op haar telefoon.
'Over een half uurtje is de planning. We halen Bent om half twaalf op en dan gaan we door.' Ze gaapte. Eigenlijk was ze nog moe, ondanks de paar uur die ze had geslapen na het eten.
'Oké. Nou, veel plezier. Genieten hè.' Waarschuwde hij haar en lachend knikte ze. Maikel spreidde zijn armen voorzichtig en zonder er bij na te denken ontving ze zijn knuffel. Ze drukte zichzelf dicht tegen hem aan en ze voelde hoe hij een kus op haar voorhoofd drukte.
'Ik ga je missen..' bekende ze fluisterend.
'Ik jou ook Lil.' Knikte Maikel. 'En m'n kleine drollie.' Lilly lachte en ze tilde haar hoofd een stukje op zodat ze hem aan kon kijken. 'Ik moet echt gaan,' ze knikte maar liet hem nog niet los.
'Ga gewoon mee.' zei ze ineens, ondoordacht. Maikel glimlachte.
'We hebben allang geleden besproken dat het beter is van niet.'
'Toen was het anders.' Probeerde ze.
'Het is nu nog steeds het zelfde Lilly,' schudde hij zijn hoofd. 'Daarbij, ik moet werken. Ik kan niet zomaar niet komen opdagen..' ze zuchtte en knikte.
'Ja..'
'Het kan echt niet schat. Jij gaat gewoon lekker met Levi en denk er gewoon niet te veel over na. Volgend jaar doen we het anders.'
'Beloof je dat?' hij knikte.
'Daar gaan we voor, toch?' zij knikte ook. Hij wilde een kus op haar wang drukken en expres draaide ze haar hoofd. Haar neus raakte de zijne. 'Zeg dat dan gewoon, eigenwijs.' lachte hij en hij kuste haar lippen. Lilly bloosde.
'Gadver.' Ineens stond Youna in de deuropening. 'Ihel.' Zuchtte ze er achter aan. 'Kunnen jullie niet ergens anders dingesen.'
'Dit was echt geen dingesen hoor kabouter.' Maikel lachte hard, samen met Lilly. Youna rolde met haar ogen. Maikel gaf Lilly nog een kus. 'Ik ga nu echt. Veel plezier!' zei hij met een knipoog voor de derde keer en glimlachend zwaaide ze hem na.
'Kan ik plassen of niet? En je moet opschieten van papa.' wilde Youna weten.
'Ga je gang.' Gebaarde Lilly en met een glimlach liep ze de badkamer uit.

Met haar benen gestrekt op de stoel tegenover haar zat Eva aan tafel. Ze had geen idee hoe lang al, maar dat maakte haar ook niet zo veel uit. 'Gaat goed, dat afruimen.' Lachend tilde Wolfs de buggy op de veranda.
'Weet je wat ik me bedacht?' lachte ze. 'Ik heb ook vakantie.' Dat vond ze redenen genoeg om de lunch niet gelijk op te ruimen. Ze stak haar armen uit.
'Hij slaapt,' schudde Wolfs zijn hoofd. Hij zou de baby niet uit zijn slaap halen zodat zij hem kon knuffelen.
'Ik bedoelde ook niet de baby,' loog ze en lachend liep hij naar haar toe. Ze sloeg haar armen om hem heen en legde haar hoofd tegen zijn middel. Hij ging met zijn hand door haar staart. 'Laat het.' zei ze gelijk toen ze voelde hoe zijn hand richting het elastiekje ging. Ze keek omhoog en hij boog naar voren om haar een kus te geven. 'Lekker gewandeld?' glimlachte ze en hij knikte.
'We hebben gelijk lekker vers groenten en fruit gehaald.' Zei hij terwijl hij alles onderuit de wagen haalde. 'De boer herkende me nog, van vorig jaar.' Lachte hij.
'Als jij daar iedere dag met je slechte Italiaans overtuigend staat te lullen, zou je mij ook bijblijven.' Lachte Eva.
'Hé.' Quasi beledigd keek hij haar aan waarna hij ook lachte. Haar lach was nou eenmaal onweerstaanbaar. Hij ruimde de spullen op in de caravan, waarna hij de tafel leeg ruimde terwijl zij weer naar de bomen staarde. Zoals ze had gedaan voordat hij terug was gekomen. 'Zullen we de tent maar alvast opzetten voor Yoen en Bent?' na een verplichte lunch was iedereen er gelijk vandoor gegaan. Ze hadden geen tijd om hun spullen uit te pakken, eerst moesten ze een duik nemen in het zwembad.
'Ja, beter wel. Straks heeft toch niemand zin om dat te doen.' Knikte ze. Ze stond op en rekte zich uitgebreid uit. Direct voelde ze zijn armen om haar middel en glimlachend liet ze haar rug tegen zijn buik rusten. 'Ik vind dit een beter plekje dan vorig jaar,' moest ze bekennen. 'Lekker rustig hier.' Hij lachte.
'De vorige keer stonden we tegen de speeltuin aan,' logisch dat het daar een stuk drukker was. Eva knikte lachend.
'Zullen we elk jaar terug komen?' vroeg ze. Wolfs steunde zijn kin op haar schouder. 'Hier, deze plek.' Hij knikte.
'Net zo lang totdat de kinderen niet meer met ons mee willen.' Knikte hij. Ze lachte. Ze kon er nog niet aan denken dat dat misschien ooit zo zou zijn.
'Wat doen we dan?' wilde ze wel weten.
'Dan gaan we terug naar Parijs.. Milaan?' bedacht hij. 'Met z'n tweetjes.' Ze knikte goedkeurend.
'We kunnen wel een dagje Milaan doen als je dat wilt?' ze wist dat hij dat wilde. 'Als je persé moet shoppen.' Lachte ze. Hij wel, zij absoluut niet. Maar ze ging wel graag met hem mee, iets meer dan ze aan hem zou toegeven.
'Dat is vijf uur rijden van hier, zes misschien.'
'Nou en? Gaan we vroeg, zijn we er rond de middag. 's Avonds weer terug.' ze voelde hem glimlachen. 'Doen?' lachte ze en hij knikte.
'Doen we. Maar wedden dat we niet alleen kunnen.' Lachte hij.
'Zes uur in de auto terwijl ze kunnen zwemmen en zonnen? Wedden van wel.' schudde ze haar hoofd.
'Nee, ik wed niet meer met jou.' Bedacht Wolfs zich en samen lachten ze. Ze draaide haar hoofd verder naar hem toe zodat ze hem kon aankijken en lachend kuste hij haar.

Ze hadden een groot rondje door het vakantiepark gelopen voordat ze richting het zwembad liepen. Ze verwachtte dat iedereen daar zou rondhangen. 'Daar is Fleur,' wees Eva in de goede richting nadat ze in het rond hadden gekeken. 'Waar is iedereen?' vroeg ze gelijk toen ze dichterbij Fleur kwamen.
'Amy heb ik gedumpt bij de kinderclub, Lilly is drinken en een ijsje voor me halen en Youna en Bent, géén idee.' Zei ze in één adem terwijl ze rechtop ging zitten en haar zonnebril afdeed.
'Zo, goed voor elkaar.' Lachte Eva en ze knikte.
'Héérlijk. Wat hebben jullie gedaan?'
'Helemaal niks.' glimlachte Eva.
'Je hebt de tent toch zo goed opgezet.' Lachte Wolfs.
'Oh ja, ik heb aanwijzingen gegeven.' Ze trok een parasol dichterbij zodat Levi niet in de felle zon zat.
'Ik ga even bij Amy kijken dan.' Besloot Wolfs. Hij haalde het fototoestel onder uit de buggy.
'Ze zijn in het bos, dus ik weet niet of je haar vindt.. Maar het is in een half uurtje gedaan dus je kan haar wel opwachten anders?'
'Komt goed.' Knikte Wolfs en hij ging er vandoor.
'Wat zijn ze doen?'
'Klimmen.. In de bomen.. Dat moest ze persé doen.' Lachend schudde Fleur haar hoofd.
'Als ze maar plezier heeft, toch?' Fleur knikte.
'Maar ze is altijd zo overenthousiast, straks dondert ze uit die boom..' schudde ze bedenkend haar hoofd. ze zag het al helemaal voor zich. Eva lachte, ook zij kon het zich voorstellen. Ineens keek Fleur zoekend om zich heen en vragend werd ze aangekeken.
'Wat is er?'
'Zo irritant, ik blijf constant om me heen kijken om zeker te weten dat Thijs hier niet is.. Zodat 'ie niet net zoals vorig jaar ineens voor m'n neus staat..' zei ze zuchtend.
'Komen ze hier vaker?' ze schudde haar hoofd.
'En ze gaan dit jaar ook weer ergens anders heen.. Maar toch.'
'Laat je niet gek maken lieverd.' Schudde Eva haar hoofd. 'Hij is hier echt niet.'
'Ja, weet ik.' Knikte Fleur.
'Hé, jij. Waar is opa?' Lilly liet zich naast Levi op het bedje zakken en gaf het ijs door aan haar zus. Ze boog zich over haar baby heen en kuste zijn wang, waarna ze over zijn hoofdje streelde. 'Heb je het zo warm schatje,'
'Hij moet weer drinken ook, dat weigerde hij net.' Zei Eva en ze gaf haar dochter zijn fles met water.
'Kom hier jij kippie. Waar is papa?' vroeg ze opnieuw terwijl ze Levi uit de wagen tilde en in de houdgreep nam zodat hij wel moest drinken uit zijn fles.
'Bij Amy kijken,' zei Fleur.
'Hij is gelijk al naar de groetenboer geweest,' lachte Eva. 'Waar hij vorig jaar ook telkens langs ging.'
'Het is maar waar je prioriteit ligt.' Lachte Fleur en ze zette de zonnebril weer op haar neus waarna ze weer op het bedje ging liggen.
'Je hebt een hele mooie baby vond hij.' Knipoogde Eva naar Lilly.
'Ja duh.' Reageerde ze simpel en haar moeder schudde lachend haar hoofd.
'Mama, mama, mama, mogen we een ijsje?!' verbaast keek Eva op. Youna en Bent stonden ineens stuiterend voor haar.
'Waar komen jullie nou vandaan?'
'Gewoon, daar,' wees de tiener ergens vaag opzij. 'Mag het?'
'Ja tuurlijk,' Eva pakte haar portemonnee en gaf een tientje mee. 'Niet op maken.' Waarschuwde ze haar en Youna knikte waarna ze samen wegrende. 'En niet rennen!'

'Gaan jullie zo slapen?' Eva kroop de tent in waar de twee tieners een kaartspelletje speelde op hun luchtbed.
'Het is vakantie.' Vond Youna.
'Ja, maar ook al erg laat. Het is zonde van de mooie zonnige dag toch, om de hele ochtend in bed te liggen?' Eva drukte een kus op haar hoofd.
'Het duurt niet meer lang, mogen we het afmaken?' vroeg Bent en Eva knikte.
'Maar daarna wel echt gaan slapen hè. Hebben jullie al tanden gepoetst?'
'Ja mam.' Zuchtte Youna.
'De deur blijft van het slot dus als jullie moeten plassen vannacht kan dat in de caravan. Loop maar niet naar het gebouw hierachter.' Waarschuwde ze hen. Dat vond ze maar niks, dat ze in hun eentje 's nachts rond zouden lopen in het park. De tieners knikte en Eva gaf hen beide een welterusten kus. 'En vuile was kunnen jullie in de douchebak van Lilly en Fleur gooien, die gebruiken we niet.'
'Is dat niet onhandig? Maar één douche?' vroeg Youna.
'Je kan er toch maar een tegelijk aanzetten, de andere heeft anders toch koud water. Dus alle vuile was dumpen we daar.' Knipoogde ze. 'Slaap lekker,' wenste ze hen terwijl ze weer uit de tent kroop. Er klonk een vaag welterusten terug waarna er weer een hoop gelach klonk. De twee oudste zussen zaten met een wijntje op de veranda de kletsen en te genieten van de rust die ze hadden nu hun kinderen op bed lagen. 'Ik ga ook,' zei ze tegen hun en ze gaf ook hen ieder een kus.
'Slaap lekker hoor. Ouwe mensjes dat jullie zijn.' lachte Fleur en Eva kneep in haar schouder.
'Niet te veel herrie maken vannacht, de caravan is gehorig.' Giechelde Lilly en Fleur knikte lachend.
'Slaap lekker!' negeerde ze de opmerking en ze liep door naar binnen. Ze sloot de deur van hun slaapkamer achter zich en ze liet zich op bed vallen. Wolfs keek op het hoekje van badkamer met de tandenborstel in zijn mond. 'Hé sexy.' Lachte ze en hij stapte verder naar voren. Hij had alleen zijn boxer nog aan en vond het nodig om even te poseren. 'Dat bedoel ik. Heel charmant schat.' lachend trok ze de lakens over zich heen.
'Ik geloof er niks van.' Zei hij nadat hij zijn mond had gespoeld. Eva sloeg de lakens weer van zich af en trok haar joggingbroek naar beneden. Ze had het anders veel te warm. 'Dát daarin tegen,' Wolfs sprong gelijk naast haar in bed en zijn handen vonden gelijk haar heupen. Lachend rolde ze op haar zij en gaf ze hem een kus.
'We moeten zachtjes doen van de kinderen.' Lachte ze.
'Das nou jammer.' Grijnsde hij en ze gaf hem nog een kus.
'Slaap lekker,' zei ze waarna ze zich omrolde op haar andere zij. Ze vond het fijn als haar rug tegen zijn buik drukte en zijn arm beschermend om haar heen lag. Zijn hoofd tegen haar schouder aan. Hoe warm het ook was. Zo sliep ze het liefste.
'Slaap lekker lieverd.' Zei hij zachtjes waarna hij een kus op haar schouder drukte.  

- Ik zal gewoon per hoofdstuk blijven posten aangezien de meerderheid aangaf dat fijner te vinden. Vergeet geen feedback achter te laten! <3 -