Choosing Forever

Chapter 1

Pumunta ako sa paaralan ng walang kain at walang pera.

Gutom na ako syempre!

*Burghhhh*

Oh ayan! Kumakalampag na ang mga anak ko sa tyan. Juice ko po!

Emerghed!

Pagkain! Pagkain!

Halos ginapang ko na ang hallway sa sobrang gutom!

Pano ba naman yan eh yung pesteng landlord nung inuupahan nami eh naningil na, eh sa wala pa kaming pera-- okay meron kaming pera pero syempre kulang dahil emerghed nanay ko'ng maganda lang naman ang tumataguyod sakin nang mag-isa eh anong magagawa ko? Buti nalang talaga at may konti pa akong ipon at nabayaran na rin namin kaso ayun.. wala nang pambili ng pagkain kaya gutom ang lola nyo ngayon na gumagapang sa hallway ng university..

"Hoy Hailey'ng Abnormal! Anong ginagapang gapang mo dyan?!" sigaw ng isang babae mula sa likuran ko.

Oh! Kala nyo nagsisinungaling lang ako nung sinabi ko'ng ginapang ko yung hallway ano? Nga-nga kayo ngayon!

Wait-- kilala ko yung ah!

Napaslow-mo ang pag-ikot ng ulo ko para may effect at ayun! Tuluyan ng kuminang ang mga mata ko nang nakita ko si Fretch!

"Waaahhhh! Beshprend!" agad-agad ako'ng tumayo mula sa kahibangan ko at dinumog ng yakap si Fretch.

Emerghed. Ma layp saber!

"B-be-BESPREND! DI AKO MAKAHINGA!" at dahil dun ay agad agad ko sya'ng binitawan para makahinga sya sandali at niyakap sya ulit. meeehh!

"Ano ba Hailey'ng Abnormal! Di nga ako makahinga sabi eh! Gutom ka nanaman siguro ulit ano!" at ayun! Tumpak!

Tumango tango ako sakanya ng parang aso kaya napaface palm nalang sya.

Eh anong magagawa ko, sabi'ng gutom yung tao eh!

"Halika nga dito!"

At ngayon hindi ko malaman laman kung paano ako na punta sa canteen.. Emerghed!

NakakaTeleport ako?! Ohmemgee!

*pak*

Sakit nun ah! Mambato ba naman ng sandwich-- SANDWICH!

"Sharap!" masaya ako'ng kumain ng sandwich ko habang si Fretch naman ay nagorder rin ng pagkain na para sakanya..

Nahihiya na talaga ako kay Fretch dahil dito.

Palagi nalang ako'ng umaasa sakanya ng tulong, parang ang sama ng tingnan.

Natigil naman sya nang tumikhim ako at nakuha ko ang atensyon nya.. " Uhmm.. Fretch Bessy, Uhmm---"

"Waaahhh! Girls andito na sila!!!"

Natigil naman ako.. Sino'ng sila?

Ay wait.. Kilala ko na pala.. -.-

"Dylan! Emerghed! Kill me now!" sigaw nung isa sabay nahimatay. Parang baliw. Nakakahiya sya.

"Baybeh Dylan ko!" sigaw naman nung isa habang may pareach reach na effect. Parang gaga. -.-

"Andrie beybeh! Buntisin mo 'ko pleaseee" sigaw naman nung isa habang pilit na dinidikit ang sarili kay Andrie baby nya kuno.

"Luke! Magpapakamatay ako para sayo!" sigaw naman nung isa sabay yugyug niya dun sa katabi nya ng sobra sobra dahilan ng pagkalat nito.. -.- Bobo.

"Waaahhh! Andrie My Labs!" nagulat naman ako sa huling sumigaw..

Napatingin ako kay Fretch habang nagpareach reach effect yung gaga..

Sino'ng abnormal samin ngayon?

"Ho'y gaga ko'ng beshprend! Anong Andrie my labs ka dyan! Gusto mo'ng kutusan kita sa mga pinagsasabi mo ha! Kilabutan ka sana! Diyos ko!" sabi ko pa sabay nag sign of the cross kasi talagang kinikilabutan ako sa mga pinagsasabi nya sa buhay..

Ano yun? Nasali na rin sya sa nasabi'ng Fandom nung mga vain na mga unggoy na iyon??

Oh Diyos ko! Patawarin nyo po si Fretch sa mga kasalanang pinagsasabi nya. Promise po hindi ko na po sya hahayaang sabihin yun ulit. Promise po Papa God. Promise.

At ayun nga nakaisang batok nanaman ako mula sa aking pinakamamahal na beshprend na masarap pugutan ng ulo dahil sa mga kasalanang pinagsasabi nya.

"Ano ba Fretchy! Sakit nun ah!" sabi ko sabay hinimas himas yung batok ko. Infairness masakit yung batok nya ah!

"Peste ka Hailey ah! Walang pakealaman! Bwesit na toh! Ayan tuloy nawala na sila!" pagmamaktol nya habang nagtatadyak pa..

Child Tantrums. Ang mabisa at madaling sulosyon dyan ay simple lang. Wag mong pansinin.

"Porke't crush. Hayy nako-- pag-ibig ika nga. tsk. tsk." malakas ko'ng sabi sabay iling iling pa.

"Hindi naman yun mga gwapo eh. Mga Vain! Kainin sana kayo ng salamin!" sigaw ko dun sa mga papaalis na grupo ng mga lalaki..

Si Fretch naman andun lang sa sulok at nagtatantrums pa din ang gaga. Nagtataka pa rin ako kung elementary pa rin ba'to? Buti nalang talaga at maganda ang mama ko-- ay este buti nalang talaga mabait ang mama ko katulad ng mama ni Fretch, hay namimiss ko nanaman si mama. Kahit ilang oras palang ako dito sa school namimiss ko na siya ganun ko siya kamahal at ganun kami kaclose

Isa siya sa mga bestfriend ko at good listener rin pag may problema ako "wala na silaaaa"

***

-COMPLETELY REVISED-

This chapter has been revised completely by Marggiexx under the permission of HopelessSerenitee.

And dinagdagan ng kaunti sa dulo ng maganda at pakialamerang bestfriend ng author na ito, hello! It's Lyra_erzascarlet a good friend of HopelessSerenitee 😄 drop by at my profile if you likeeeee muwahugsss and thank you for reading my bestfriend's work