''Πως.....πως ήταν αυτή η γυναίκα;;''ρώτησε μετά από ώρα αφού οι σκέψεις τον είχαν τυλίξει....Ανασήκωσε τον ώμο της...
''Καστανόξανθη,ψηλή με μια τεράστια κοιλιά και μελί μάτια νομίζω...Γιατί ρωτάς;;Νομίζεις πως σου λέω ψέματα;;;''
''Όχι...Ξέρω πως δεν μου λες ψέματα απλά προσπαθώ να καταλάβω....''απάντησε και η φωνή του ακουγόταν περίεργη...
''Πως ξέρεις ότι δεν σου λέω ψέματα για να δικαιολογηθώ;;;''τον ρώτησε και ήταν λίγο έκπληκτη...
''Γιατί μπορεί να πέρασαν δυο χρόνια αλλά ακόμα μπορώ να διαβάσω τα μάτια σου Σελίν....Μπορεί να είμαι μαλάκας αλλά όχι τόσο...''απάντησε και την είδε να κάνει ένα μορφασμό....''Γιατί δεν ήρθες να βρεις εμένα Σελίν;;;Πήγες στο διαμέρισμα μου και βρήκες κάποια και σου είπε ότι σου είπε αλλά γιατί δεν ήρθες σε εμένα;;;;'' σηκώθηκε πάνω νευρικά και πέρασε τα χέρια της μέσα από τα μαλλιά της....Μια συνήθεια που είχε αποκτήσει τον τελευταίο καιρό....
''Ήρθα να σε βρω Λούκας...Ναι ξέρω πως ίσως να μην είναι δικαιολογία αυτό αλλά μετά από ότι μου είπε εκείνη η γυναίκα ένιωσα να σε μισώ....Μου είχες πει ψέματα...Θύμωσα τόσο πολύ μαζί σου....Ήμουν ένα λάθος στην ζωή σου ενώ εσύ ήσουν η ζωή μου....''γύρισε και τον κοίταξε....''Ήμουν κομμάτια και διαλυμένη...Νομίζεις πως ήθελα να σου στερήσω το παιδί σου;;;Νομίζεις πως αν μου είχε περάσει έστω και μια στιγμή από το μυαλό ότι αυτή η γυναίκα μου έλεγε ψέματα δεν θα ερχόμουν να σε βρω;;;Αλλά την πίστεψα Λούκας...ήταν τέτοιο το ύφος και η αμεσότητα της που δεν σου άφηνε περιθώρια να πιστέψεις έστω και λίγο πως έλεγε ψέματα...''
''Ναι η Νταίαν το έχει αυτό....''απάντησε και ακούμπησε τους αγκώνες του στα γόνατα του πιάνοντας το κεφάλι του...
''Η Νταιάν;;;;;Η αδερφή σου;;;;''ρώτησε και ξαφνικά ένιωσε όλο το αίμα να στραγγίζεται από το πρόσωπο της.....''Γιατί να κάνει κάτι τέτοιο;;;''ρώτησε χαμηλόφωνα περισσότερο τον εαυτό της και όχι τον Λούκας...
''Δεν ξέρω γιατί αλλά ήρθε η ώρα να μάθω...''απάντησε αποφασιστικά και σηκώθηκε από τον καναπέ...Η Λίνα τρομοκρατήθηκε από το ύφος του και μπήκε μπροστά του...
''Τι...τι θα κάνεις;;;''τον ρώτησε...
''Αυτό δεν σε αφορά Σελίνα....Κάποιος μου στέρησε την ευτυχία,το παιδί μου μεγαλώνει χωρίς εμένα,σε πέταξαν βίαια από την ζωή μου,έχασα όλα αυτά που θα μπορούσα να ζήσω μαζί σου και με το παιδί μου....Νομίζεις ότι θα μείνω με σταυρωμένα τα χέρια;;;Δεν φταις όσο αυτή αλλά έχεις και εσύ ένα μερίδιο ευθύνης για όλα αυτά...''της είπε και είδε να κουνάει μόνο το κεφάλι της...''Δεν θα πεις τίποτα;;;''
