Chapter 26

11.3K 241 3
                                    

Janella's POV

Mas lalo akong napaluha. Dahil narinig ko ang boses niya.

"Ahh sh*t" nakita ko siyang nataranta at pinahid yung luha ko. Inalis niya yung mask niya. Hindi na ako nagulat dahil kilalang-kilala ko yung boses niya.

"Hey hey i'm sorry" sabi niya at muli nanamang pinahid yung luha ko.

"Ikaw?!" Sigaw ko

"A-anong ako?" Nagtatakang tanong niya

"Nakakainis ka!" Sabi ko

"What? I-i'm sorry" sabi niya at niyakap ako pero tinulak ko siya. At sumiksik sa gilid

"Hey.. Hey what's wrong? Kung may hinanakit ka saakin.. Sige sabihin mo kung anong sasabihin mo.. Saktan mo rin ako kung gusto mo''sabi niya niya

"NAKAKAINIS KA BAKIT MO AKO HINAYAAN NA BUGBUGIN NG MGA FANGIRLS MO SA SCHOOL HINDI MO MAN LANG AKO PINAGTANGGOL! PINAGMUKHA MO PA AKONG TANGA! UMASA AKO NA SASABIHIN MONG MAHALAGA AKO SAYO PERO ANONG NANGYARI HUH PINABAYAAN MO AKO! AHHHHH !" Iyak ko habang sumisigaw. Niyakap niya ako.

"NAIINIS AKO DAHIL ANG TANGA KO DIN KASI SIMULA PA LANG HINDI KO INAMIN SAYO ANG TOTOONG AKO.. PERO SANA NAMAN ININTINDI MO DIN AKO... MAHIRAP RIN SAAKIN ITO...SOBRANG HIRAP ICE.. SOBRANG HIRAP" paos kong sabi habang umiiyak. Pinalo-palo ko yung dibdib niya.

"ALAM MO BANG PINAGBAWALAN AKO NI MOM MAKIPAGCOMMUNICATE HUH! AHHH TAPOS NG MAKABILI AKO NG PHONE KO NG PATAGO PICTURE MO AGAD YUNG NAKITA KO MAY KASAMA KANG PARANG TUKO KUNG MAKAKAPIT SA BRASO MO PARANG WALA NANG BUKAS!!! Sa tingin mo ganoon kadali Ice.. Huh sa tingin mo ganoon kadaling makalimot... Sh*t lang Ice ang sakit-sakit lalo dito oh" sabi ko at tinuro yung dibdib ko.

"Sorry i'm sorry" sabi niya at yayakapin ulit sana ako ng binuksan ko yung pinto.

"Just.... Just leave me alone Ice.. Hindi pa ako ready na makausap ka" sabi ko at tumakbo palabas.

Takbo ako ng takbo at pumunta sa pinkamalapit na park. Why life is so unfair. Sobra yung hinanakit ko sakanya.

"Ahhhhhhh" sigaw ko buti na lang walang tao sa park.

"Bwisit ka Ice ba't pa kita nakilala... Ayoko na ayoko na.." Iyak ko habang nakaupo sa swing. Bumalik saakin yung pangyayari kung paano niya ako tinaboy.

Lance POV

Asan na ba yun?! Ella where are you?

"Excuse me have you seen Janella?" I asked

"Janella? Oo nakita ko siya na binuhat ng lalaking nakamask kanina" ANO BINUHAT SIYA NG LALAKING NAKAMASK!

"Thanks" sabi ko at tumakbo palabas. Janella WHERE ARE YOU!?

-

Ilang oras na akong naghahanap sakanya. Still no sign of Janella.

"Asan ka na ba kasi?" Inis kong bulong may nakita akong park na malapit kaya pumunta ako doon.

"Ayoko na.."'rinig kong may umiiyak. D*mn it! I know it's her.

Lumapit ako sakanya at nakita kong nakayuko siya. Lumuhod ako para magkapantay kami. Napatingala siya. At laking gulat ko ng makita ko yung miserable niyang mukha. I touch her cheek and wipped away her tears.

"Lance" naiiyak niyang sabi

"Nandito lang ako Janella I won't leave you and I will always be your crying shoulder" sabi ko. Nagulat ako ng bigla niya akong yakapin.

"Lance ba't ganoon hindi pa ako ready.. Ayoko pa.. Masakit pa... Sobra-sobra.." Napamura ako sa isip. Alam ko na yan Janella. There's a thing na parang tumusok saakin at sumakit yung dibdib ko sa narinig ko.

"Ba't ganoon siya.. Why is he so unfair? Basta na lang siyang babalik huh! Tapos hihingi ng sorry na parang walang nangyari! Then D*mn him!" Nagulat ako ng nagmura siya. Inalo ko siya para tumigil sa kakaiyak.

"Shhhh.. Magiging okay rin ang lahat Janella nandito ako hindi kita iiwan?" Sabi ko

"Salamat"nanghihinang sabi niya.

Ice POV

Sinundan ko siya. D*mn where is she? May nakita akong park at pumunta ako doon. Where are you Janella? Pagkarating ko sa park nagulat ako sa nakita ko and It breaks my heart into pieces 💔 . Napaluha ako. Naalala ko nanaman yung nangyari. D*mn ang tanga ko sising-sisi ako sa nagawa ko. It's my fault. Arghhhhh d*mn myself. I hate it. Pinairal ko yung pesteng pride ko. Umalis na ako doon at napasandal sa kotse ko habang umiiyak. I HATE MYSELF.!!!! But I won't give up Janella. I will get you back. But not now kasi kitang-kita ko sa mata mo yung sakit. D*mn myself.

Janella's POV

Pumasok na ako sa room ko.

"Thank You sa paghatid" sabi ko kay Lance

"Okay ka na ba?" Nag-aalalang tanong niya

"Maybe" sabi ko

"Kung gusto mo samahan muna ki--"

"No it's okay gusto ko munang mapag-isa. I hope you'll understand " sabi ko. Napatango na lang siya. Sinarado ko na yung pintuan at pumunta sa kwarto. May nakita akong guitara at kinuha yun. Dito ko nailalabas yung sakit na nararamdaman ko sa pagkanta kahit na hindi naman kagandahan yung boses ko.

When You're Gone - Avril Lavigne

I always need a time on my own
I never thought I'd need you there when I cry
And the days feel like years when I'm alone
And the bed where lie is made up your side
When you walk away, I count the steps that you take
Did you see how much I need you right now

When you're gone
The pieces of my heart are missing you
When you're gone
The face I came to know is missing too
When you're gone
The words I need to hear to always get me through the day and make it okay
I miss you

Kanta ko at binaba yung gitara at umiyak ng umiyak. Kahit na nasa New York ako ng time na yun. May galit ako kay Ice dahil sa nangyari. I hate it when it flashes through my mind. Hindi kasi ganoon kadaling magpatawad. Sabi nga nila 'It takes time to heal the broken heart'

Sa totoo lang nang makita ko siya kanina. My heart starting to beat faster. I have still feelings for him. Kahit na ganoon ang nangyari. I can't even understand myself. Nagagalit at natutuwa ako.

Humiga na ako sa kama and I sleep in the deep pain.





-_-zzzzzZ


Someone's POV

So she is he's greatest downfall. Let's see Ice kung hanggang saan ang kaya mong gawin para sakanya. I'll let you suffer by using her.

Pretending to be a Nerd (COMPLETED-EDITING)Where stories live. Discover now