|004|

2.3K 113 44
                                    


"Wil je schone kleren?" mijn hoofd schiet op. Waarom? Het is niet eens nodig, waarom zou hij het dan aanbieden? Zeker met zijn karakter.

Ik kijk naar mijn bebloede shirt. "Als het mag?" hij knikt.

"Als je maar weet dat dit éénmalig is. Binnenkort ben je weer bont en blauw" ik vergroot mijn ogen en knik.

Hij loopt naar boven en komt even later terug met een sweater en een joggingbroek. "M-mag ik hier z-zegmaar.. blijven?" ik kijk hem hoopvol aan.

"Ik weet het niet, je kan ook niet terug naar je vader.."

Er valt een korte stilte. "Wat vind je moeder ervan?" ik schud mijn hoofd terwijl er een traan over mijn wang loopt.

"Is ze-"

"Ja" hij fronst.

"Oh, fuck, sorry" ik haal mijn schouders op.

Er word aangebeld, Harry kijkt door het raam. "Fuck, Zayn" hij gromt.

"Ga naar boven!" sist hij. Ik kan amper opstaan..

"Moet ik je ernaartoe schoppen?" ik schud snel mijn hoofd en loop zo snel mogelijk naar boven.

"Hee, man. Er liggen nog kleren van me boven. Is het goed als ik ze effe ga halen?" ze geven elkaar een handdruk.

"Nee, is goed" ik probeer snel een kamer in te vluchten maar struikel al snel over mijn voeten. Ik grijp naar mijn bovenlichaam, alles doet extra pijn door mijn verwondingen.

Ik probeer alsnog weg te komen maar Zayn staat al voor me. "What the fuck doe jij hier?" grijnst hij.

Ik kruip zover mogelijk naar achter tot ik met mijn rug tegen de muur aankom en gevangen zit tussen de muur en Zayn.

"Harry!" roept hij. Harry komt naar boven lopen en kijkt me boos aan.

"Wat doet dat hier?" lacht Zayn wijzend naar mij.

"Ik heb geen idee, Louis?" sist hij.

"Ik- ik help Harry met zijn huiswerk?" het kwam er meer uit als een vraag.

"Mhm, is dat zo?" Harry knikt.

"Die flikker helpt mij inderdaad" Zayn kijkt me even vragend aan waarna hij me een harde trap geeft en zijn shirt pakt waarna hij naar beneden loopt.

Harry laat hem uit en komt weer naar boven toe. "Waarom verstopte je je niet?" hij pakt me vast bij mijn arm en trekt me omhoog.

"Ik viel" mompel ik.

"Daar geloof ik geen ene flikker van" hij lacht. "Snap je hem? Flikker?" ik kijk naar beneden.

"Als ik problemen krijg door jou hè... je wilt niet weten wat er met je gebeurd" er rolt weer een traan over mijn wang.

"D-doe me g-geen pijn alsjeblieft" ik blijf het steeds herhalen terwijl ik mijn ogen dichtknijp.

"Hey" hij pakt me vast.

"Rustig" hij slaat zijn armen om me heen en ik doe langzaam mijn ogen open.

"Mijn zij" kreun ik. Hij laat me los en rolt mijn shirt een beetje omhoog zodat mijn zij zichtbaar word.

"Holy shit"

"Wat?" hij schud zijn hoofd.

"Er zit een grote plek" ik knik.

"Alles doet pijn" mompel ik.

Hij zucht en haalt zijn hand door zijn haar. "Ik weet het"

why me? // l sDonde viven las historias. Descúbrelo ahora