gözlerimi açtım etrafıma baktım arabanın içinde kimse yoktu. beni bırakıp gitmiş olamazlardı. göğsümden yüzüme doğru kan akıyordu. kapıyı zorladım açılmadı camı tekme atarak kırdım kendimi dışarıya attım yüz üstü döndüm başım dönüyordu ayağa kalkmaya çalıştım ilk denemede yapamamıştım tekrar düştüm canım acıyordu kendimi şarampolden çıkarmaya çalışıyordum zorda olsa çıkmıştım etrafıma baktım çok kan kaybediyordum herkes gitmiş olamazdı askerler kaçırmış olmalılardı onları kurtarmam lazımdı ama şu anki durumda hiçbirşey yapamazdım türkayı bulmam lazımdı şehre doğru yürümeye başladım yolun kenarında bir motorsiklet gördüm üzerine baktım anahtarı yoktu çok bitkin düşmüştüm etrafıma bakarken motorsikletin yanında bir anahtar gördüm elime aldım motorsikleti kaldırdım anahtarı denedim motor çalıştı motorsiklet'e bindim şehre çok uzak değildim gazı sonladım kan kaybından bayılmadan önce türkaya ulaşmam lazımdı motor baya hızlandı önüme bir çocuk çıktı frene bastım motorsiklet kaymaya başladı yerde sürünüyordum şehrin içine girmiştim yuvarlandım biraz durdum canım çok acımıştı kendime gelmeye çalışıyordum aklıma ceren geldi gene o sinir patlaması oldu bi an ayağa kalktım karşımda 1 tane adam vardı bir kadın çocuğu kucağına aldı adam bana doğru yaklaştı başım dönüyordu.
-hey iyimisin.
ben adamın dediğini uğultu olarak anlıyordum adam bana yaklaştı elinde beyzbol sopası vardı sopa ile beni dürttü kendime geldim.
(Fatih)-ne. anlamıyorum.
-kendine gel. birşeyin varmı?.
(Fatih)-hayır iyiyim.
-üzerindeki kıyafetler yırtılmış gel sana yenisini verelim.
adam beni kolumdan tutup çekiştirdi hem yürüyorduk hemde adam bana sorular soruyordu.
-kaç yaşındasın. ailen varmı. nereye gidiyorsun.
(Fatih)-22 yaşındayım. ailem öldü. ben öyle düşünüyorum. arkadaşımın yanına gideceğim.
yürürken bir an başım döndü biraz afalladım.
-sen iyimisin.
(Fatih)-değilim göğsümde 2 tane kurşun var.
-biraz daha dayan az kaldı. bu arada benim adım berk. 21 yaşındayım o gördüğün kişiler annem ve kardeşim babam öldü.
(Fatih)-tamam berk umarım tıbbi yardımdan anlıyorsundur.
(Berk)-biraz anlarım.
(Fatih)-berk başım çok dönüyor biraz dur.
(Berk)-bekle geldik sayılır.
gözlerim karardı yere düştüm berkin sesini duyuyordum kendimdeydim ama kalkamıyordum istemsizce zombileri kontrol ettim hepsi benim olduğum yere gelmeye başladı berk birkaç tane zombiyi öldürdü duygularımı kontrol edemiyordum etrafımdan zombi sesleri geliyordu.
-berk gitmemiz gerek hepimiz ölürüz.
Berk ve ailesi kaçmaya başladı zombiler onları takip etmiyordu kendime geldim artık zombileri kontrol ediyorum ayağa kalktım zombileri kontrol etmeyi bıraktım çok yorucu oluyordu motorsikletin olduğu yere gittim artık yürümeye bile gücüm yoktu bir gayretle motoru kaldırdım çalıştırdım türkayın evine az kalmıştı motorsikletin kontrolünü kaybettim bir giyim mağazasının camından içeriye girdim alarm ötmeye başladı kendimi motorsikletin üstünden attım yerde biraz sürüklendim yattığım yerde kaldım artık bitmiştim hiç gücüm yoktu gözlerim ağırlaştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zombilerin Başlangıcı
Science FictionFatih'in amansız mücadelesine eşlik etmeye ne dersiniz? Herşeyini kaybetmiş bir adam. Nelerden korkar? Kaybetmekten mi? Sanmıyorum Kazanmaktan mı? Kaybetmişse kazanması ne değiştirir? Gelin beraber okuyalım kaybetmiş bir adam neler yapar