SILA

BÖLÜM7

Bölüm şarkısı : BTS / Fire / ( bu sıralar çok dinliyorum.)

Içimdeki karmaşa bir turlu bitmek bilmiyor. Ne olurdu ki daha sakin , normal bir hayatım olsa.

Zamanında liseyi okuyabilmek için evden kacip zorla da olsa liseyi okuyabilmistim.

Peki şimdi bu durumdan nasıl kurtulabilecektim ki ?
Egemen zorla evlendirilecek olmamın dışında bir de su adamlar basima dert olmuştu.

Ailem nasıl bir pisliğe bulaşmış olabilirlerdi ki?
Hem onların benden istediklerini yapmam , kendi aileme yaptığım bir ihanet olmaz miydi?

Allah 'ım bu durumdan nasıl kurtulacagim , ben öyle ?
Dolaptan aldığım siyah bir pantolon ve onun üstüne de aldığım siyah tişört yetmezmiş gibi gözüme taktigim yuvarlak siyah gözlük beni yasta gibi gosteriyordu ki ruh halime bakılırsa bu doğruydu.

Sabah rutinlerim olan biraz temizlik , yemek ve dustan sonra Egemen gelene kadar kardeslerimle ilgileniyordum.

Egemen 'in söylediğine göre nikah şekeri , davetiye falan bakmaya gidecekmisiz.

Allah'ın her günü beraberiz. Nolurdu ki her şeyi kendi kafasına göre halletigi gibi bunu da halletse.

Her yerde sorun ya.
Telefonumun calmasiyla birlikte kardeşimin oyuncagini bıraktım ve arka cebimden telefonumu aldım.

Aylin ariyordu.
Of yine unutmuştum aramayı.
Bu sefer kesin öldürecekler beni.

" Aylin?"

"Sıla? Sesini duyan Cennetlik . Hani bizi arayacaktin? Noldu yeni arkadaslar mi edindin de bizi unuttun?"

"Hayır tabiki de Aylin. Sakin ol . Sizin üstünüze ben hiç kuma getirir miyim?"

"Öyle olsun bakalım. Napiyorsun ?"

"Egemen'in gelmesini bekliyorum. Su davetiye , nikah işlerine bakacakmisiz.
Asıl siz napiyorsunuz? "

"Biz iyiyiz de sen su Egemen'den bir kurtuluş yolu bulamadın mi hâla ? "

" Yok be Aylin. Nerde bendeki o sans. Evliliği geçtim , üniversiteyi okuyabilmek için bile izin alamıyorum. Eve hoca gelirse olurmuş. Bir görsen su adamı , manyak manyak . Benden habersiz ev almış , yetmemiş bir de dosemis. Bir de marifetmis gibi beni götürüp sürpriz diyor ."

"Ah be Sila'm ! Ne çektin be guzelim! "

Zilin calmasiyla bir yandan kapıya gidip kapıyı açtım , bir yandan da Aylin'e çıkmak gerektiğini söyleyerek telefonu kapattım.

Kapıdaki Egemen bana gülümseyerek bakerken ben öküzün trene baktığı gibi ona bakıyordum. Ee ama hakliydim yani burda siritacak ne vardı şimdi ?

Egemen saçlarını eliyle geriye atarak " çıkalım mi hemen?"

"Çantamı aliyim "

Askiliktan çantamı aldıktan sonra ev halkina hitaben " Egemen geldi , ben cikiyorum" , diyerek Egemen' in yanından geçtim ve arabaya bindim.

Egemen de arkamdan gelerek arabaya bindi ve sürmeye başladı.

" önce davetiyeler , sonra şekerlere bakmaya gideriz," dedi Egemen.

" tamam".

"Ne zaman alışacaksın?"

"Neye?"

"Boşver."

"Tamam."

                                             👑  👑  👑