KAYIP

GEÇMİŞLE BİRLİKTE

Bölüm 2

Bölüm Şarkıları; 

Isak Danielson - Broken 

Mor ve Ötesi - Anlatamıyorum 

Gelecek, geçmişin merhametine kalmıştır ve insan, ikisinin arasında bir kurbandır. 

- Hakan Günday 

Hakan Günday'ın bu satırlarını okuduğum yıllarda bu sözün anlamına vakıf olamamıştım. Nasıl olur da geleceğim ve geçmişim arasında bir kurban olabilirdim? Geçmişim geçmemiş miydi de beni geleceğimle girdiği savaşta kurban ilan etsin? Oysa şimdi karşımda kalbime sevginin tohumlarını eken sonra sulamayı unutup başka bahçelere göz diken adam dikilirken geçmişimin geleceğime ne denli merhametsiz yaklaştığını anlamıştım. Volkan'ın beni sevdiği zamanları anımsadım. Bana aşkla baktığı günleri... 

Bal köpüğü gözlerinin ışıltısı aldatan bir erkeğe nazaran oldukça samimiydi. Nasıl anlamadım, nasıl kalbimin kapılarını araladım onun için bilmiyorum. O gelene kadar hayatıma kimseyi almamıştım, hiç aşık olmamıştım. Hiçbir erkeğin elini tutmamış, dudaklarımı hiçbir erkeğin dudaklarına bırakmamıştım sorgusuz sualsiz. Belki de bu yüzden Volkan'a bu kadar çabuk inanıp, güvenmiş hayatımın merkezine onun yüzünü yerleştirmiştim. Beni en yakın arkadaşımla aldattığını öğrendiğim günü dün gibi hatırlıyorum. Kalbim ağzına kadar katranla dolmuş, bu katran gözlerimden yaş olarak akmıştı. Kalp ağrısına hiçbir ağrı kesicinin iyi gelmediğini o günlerde öğrenmiştim. Onu sevmek zaten boyumu aşan bir şeydi fakat ben doğduğum andan beri hep boyumun yetişmeyeceği yerlere meyilliydim. 

Velhasıl kelam bir gün o boyumun yetmeyeceği yerden düştüm. Düşüşüm şiddetli ve oldukça yaralayıcıydı. Volkan'ı o kızı öperken görmek, sesimi çıkarmam için yeterli gelmemiş olmalı ki elleri onun kalçalarını kavrayıp boyu oldukça kısa olan en yakın arkadaşımı kucağına çekip bedenleri arasındaki teması artırana kadar yaprak kıpırdamayan bedenimle bekledim. Volkan ona seni seviyorum demişti ama yalnızca beş dakika önce bana da aynı cümleyi kurmuştu. Midemden yükselen safraya inat o gün arkamı dönüp oradan ayrılmıştım. Volkan hiçbir zaman onu neden terk ettiğimi öğrenmedi. Beni boynuzlayan en yakın arkadaşımla bir daha hiç görüşmemiştim. O okumuyordu ve bunun için hep üzülmüştüm. Aptal olduğumu falan düşünürdüm eskiden ama artık aptal olanın ben değil de onlar olduğunu biliyorum. 

Dakikalardır masanın dibinde bana tepeden bakan adama gözümü kırpmadan baktığımı fark ettiğimde istemsizce çenemi kastım. Dişlerim birbirine geçmekten gıcırdıyordu. Gözlerini ele geçiren bakışlarının ne anlama geldiğini çıkaramayacak kadar yabancılaşmıştım ona. Onunla ilgili tüm detayları silmişti zihnim. Bana sormadan karşıma oturduğunda kitabımı kapatıp masanın üzerine bıraktım. "Merhaba," masaya attığı deftere kısa bir bakış atıp gözlerine bakarken mekân son yarım saat sahip olduğu boşluktan sıkılmıştı. Kapı her açıldığında havaya dağılan çan sesi sinir bozucu gelmeye başlamıştı. "Merhaba," elinin yüzeyini kaplayan kartal dövmesine kısa bir an bakıp ardından yine bana anlamsız gelen bal köpüğü gözlerine baktım. "Dönmüşsün." inci gibi dizilen dişlerini göstermekten çekinmeden yarım bir gülümseme takındı. "Çok umurunda olacağını sanmıyorum." başımı sallayarak gülümsediğimde dudaklarıma konan bakışları buna son vermeme neden oldu. 

"Evet, madem böyle düşünüyorsun şu an karşımda oturmanı neye borçluyuz?" sınıftan birkaç kızın kafeye girdiklerini fark ettiğimde odak noktam onlara çevrildi. Volkan bu süre içinde konuşmamıştı. "Beni neden terk ettiğini öğrendim." imkânsız olduğunu düşündüğüm cümlesi bakışlarımı mıknatıs gibi çehresine sürükledi. "Seni terk ettim, çünkü hayatımda olmanı istemiyordum." dişlerini sıkıp yumruk yaptığı elini masaya yasladı. "Seni aldattığım için terk etmişsin. Bunu neden söylemedin?" Konuşması gittikçe şiddetlenirken bir an suçlu olanın kim olduğunu karıştırmıştım. Beni aldatan oydu ama bunu öğrendiğimi ona söylemediğim için bana kızıyordu öyle değil mi? "Beni hiç sevmemiş olduğunu düşünmek bana ne kadar kötü hissettirdi bu konuda bir fikrin var mı?" Alt dudağımı dişlerimin arasına çektiğimde gözlerimin oldukça keskin baktığının bilincinde ona güldüm. "Beni hiç sevmemiş olman gerçeği yüzüme tokat gibi çarptığında hissettiğimden kötü bir şey hissetmemişsindir eminim. Sen en yakın arkadaşımı öperken, onu kendine bastıra bastıra inlerken, her şeyi geçtim... Ona onu çok sevdiğini söylerken oradaydım ben. Sen bunun bana nasıl hissettirmiş olabileceğini tahmin dahi edemezsin Volkan. O yüzden seni insanların içinde rezil etmeyip, nefret dahi etsem bir kızın adını orospuya çıkarmak istemediğim için sustum, terk ettim seni. Seni o gün kalbimden attım."