Gravity Outlines

Op naar New York

Pov. Jayden

Nadat ik bij de balie had gezegd dat mijn ouders er niet waren werd ik door een deur naar een kamertje gebracht. De man die me hierheen had gebracht liep weer weg. Daar zit ik dan, in een klein kamertje met een tafel en twee stoelen, helemaal alleen. Ik zucht diep en staar voor me uit. Dan gaat de deur open en komt er een man binnen. Ik kijk hem aan en hij vraagt hoe ik heet. "Jayden, meneer. Mijn naam is Jayden. En wat is je achternaam Jayden? "Vraagt hij dringend terwijl hij me in mijn ogen aanstaart. Dat is Outlines meneer. "Antwoord ik. "Jayden Outlines." herhaalt hij rustig. "Waarom ben je zonder je ouders hier op het station Jayden? " Daar kan ik geen antwoord op geven. Ze zouden me voor gek verklaren, ik zal iets moeten verzinnen... "Ik moet naar New York meneer. Mijn ouders hebben me afgezet zodat ik de trein kon halen. Mijn oom en tante zullen me ophalen bij het station daar. " De man kijkt mij ongeloofwaardig aan en ik blijf stilzitten een moment van stilte gaat voorbij voordat de man het kamertje uitloopt. Ik krijg een raar gevoel in mijn hoofd en dan kijk ik naar de deur een paars/groene gloed hangt rond de deur. Ik kijk wat beter en zie dat de deur op een kiertje staat. Ik loop ernaartoe, doe de deur open en loop er doorheen. Ik loop weg en zie het bordje -spoor 4 New York-. Ik begin te rennen en stop niet voor ik voor de trein sta.

Eenmaal in de trein zit ik op een stoel naast het raam mijn tas staat op de stoel naast me. Door de luidspreker word omgeroepen dat het een 3 daagse reis gaat zijn. 3 dagen ,denk ik, dat gaat wel even duren.]

een kwartier later

Zou ik hier mogen zitten? Hoor ik plotseling naast me ik kijk op en zie een vrouw staan. Ik pak mijn tas van de stoel naast me en laat haar zitten. Langzamerhand begint ze mij vragen te stellen zoals; Waar is je familie? En hoe kom je op het idee om naar New York te gaan? Ik beantwoord de vragen maar niet te gedetailleerd. Een moment van stilte gaat voorbij. Ik hoor een deur openschuiven en kijk achterom. De conducteur komt eraan! Ik word zenuwachtig als hij aan de vrouw naast mij haar kaartje vraagt. Dan kijkt hij naar mij en vraagt hij mijn kaartje. Met een brok in mijn keel probeer ik iets te bedenken maar al snel begint de vrouw naast mij te praten. "Dit is mijn zoon, hij is nog geen 8 dus hij kan toch gratis met mij meerijden? "De conducteur word rood en loopt zonder te praten naar het volgende trein deel. "Dankje" zeg ik zachtjes. De vrouw lacht. "Mijn naam is Lucy Outlines 28 jaar. En jij?" "Mijn naam is Jayden Outlines 7 jaar." Dan kijkt de vrouw mij op een rare manier aan." Ben jij familie van Rian Outlines?" Van schrik kijk ik op. " Hoe kent u mijn vader?" Ze begint te stralen van vreugde. "Jayden heeft je vader jouw nooit verteld dat hij een zusje had? Nee," stamel ik. Ze kijkt me aan en ik zie de bezorgdheid in haar ogen. "Hoe is het eigenlijk met je moeder?" Tranen komen in mijn ogen staan en zachtjes zeg ik. "Ze is dood." Tranen rollen over mijn wangen en ik kijk Lucy aan. Ze kijkt terug en langzaam beginnen de tranen ook bij haar over haar wangen te stromen. En in stilte vervolgen we de reis naar New York.