Paano kung isang araw makita mo ang perfect match mo, akala mo siya na. Akala mo siya na icing sa ibabaw ng cupcake mo.
Akala mo lang pala.
Dahil hindi madaling tanggapin na kung sino pa ang akala mong perfect match mo ay ang bubuhos ng kape sa iyo...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"KAKAININ ka na ba ng lupa bakit ang tahimik mo?"
"Ikaw ang nasaniban ng mabait na ispiritu bakit ang daldal mo?" balik na tanong niya kay Howard ng naglakad na sila pabalik sa kani-kanilang mga tahanan. Sa pagkakaalam niya ay pareho lang sila ng daraanan mas mauuna nga lang itong makarating dahil mas malapit ang block nito doon habang siya ay sa medyo malayo pa.
"Madaldal talaga ako."
Nagkibit-balikat lang siya. "Sabagay, professor ka nga hindi ba?"
"Meron ka ba ngayon bakit ang sungit mo."
Kumibot lang ang bibig niya. "Wala akong dalaw ngayon." Inis na sagot niya dito.
"Kung wala kang dalaw ngayon pwede kitang dalawin para hindi ka naman masyadong kawawa." Sinulyapan lang niya ito, kung hindi lang siguro niya ito masyadong kilala baka isipin niya pumipick-up line na ito sa kanya pero hindi nga siya nito gusto hindi ba? Hindi siya naiinis dito mas naiinis siya sa sarili niya dahil sa nararamdaman niya dito, ang bottomline ay nakakainis ito dahil pinaparamdam nito sa kanya ang mga damdaming dapat ay hindi maramdaman dito. Why so cruel Howard Enriquez? "Nasaan ang sense of humor mo Precious Mayumi?"
Pinameywangan niya ito at huminto siya sa harap nito like a boss. "Kargahin mo nga ako Howard." Kung saang bahagi ng mundo siya humugot ng lakas ng loob hindi niya alam dahil kung nagulat ito sa utos niya mas lalo naman siya. Naghihintay na nga siyang pagtawanan nito pero hindi niya iyon narinig sa labi ng lalaki sa halip ay bumuntong-hininga lang ito at napailing sabay yuko.
"Come on, dali na." turo nito sa likod nito, pasasampahin siya nito sa likod nito.
"Really?" manghang tanong niya.
"Yes, faster." hindi siya gumalaw dahil nagulat pa rin siya sa mabilis na pagpayag nito. "Yumi gusto mo bang kargahin pa kita na parang sako ng bigas? Kung tinatamad ka palang maglakad sana sinabi mo sa akin I should have borrowed a bike then. Mahirap ka palang tamarin nagiging suplada."
Malakas na hinampas lang niya ito sa balikat nito, gusto niyang maiyak sa ginawi nito. Gusto nga niyang mainis ito sa kanya para hindi na siya magpapakabait dito pero ito naman ang gumagawa ng paraan para malusaw ang inis niya at tuluyan na talaga itong magustuhan. Pambihira talaga! Mabilis siyang sumampa sa likod nito she even heard him groaned in pain when she intentionally kick him at the back.
"Oopps, aksidente lang." inilibot niya ang kanyang braso sa leeg nito.
"Nananadya ka na Yumi."
"Aksidente nga iyon eh." Depensa niya sa kanyang sarili.
"Pasalamat ka talaga at ifjeiwndsd dahil kung hindi itatapon kita sa tiyan ng nanay mo." Tumayo na ito habang bitbit siya. He secured her legs around his body and start walking.
"Pakiulit may hindi ako narinig eh."
"No thanks."
"Sungit mo talaga." Hindi ito umimik kaya tumahimik nalang siya pero nakaisip pa rin ng kapilyahan kaya inilapit niya ang labi sa may teynga nito. "Masakit ba?—ay kabayow naman." Hiyaw niya ng muntik na siya nitong mabitawan mabuti nalang at nakakapit agad siya.
"Yumi!" sigaw nito sa pangalan niya ng makabawi. "Don't do that."
"Ang alin?" inosenting tanong niya.
"That! Huwag mong ilapit ang labi mo sa teynga ko." Pinasadahan niya ang may bandang ibaba ng teynga nito ng kanyang hinlalaki and she felt him shaking. Naging malaki ang ngisi niya sa naging reaksyon nito. "Yumi!"
"Chill Howard, chill lang. May kiliti ka pala diyan." Tumatawang tukso niya dito. Inilingkis niyang mabuti ang braso niya sa may leeg nito pagkatapos ay inilapit ang bibig niya saka kinagat ang teynga nito. Hindi naman malakas pero tuluyan na siya nitong nabitawan at tatawa na sana siya pero hindi niya nagawa dahil sa sunod na ginawa nito...
Doon lang niya napatunayan na dapat ay hindi niya biruin ng ganoon si Howard dahil nagiging monster ito. Kasalukuyan kasi nitong inaangkin ang labi niya, okay lang sana kung nasa tagong bahagi sila ng kalye eh nasa gitna pa sila ng daan at rinig na rinig niya ang busina ng mga sasakyan at ang mga pito ng mga dumadaang mga tao. Pinilit niyang itulak ito pero humigpit lang ang paghawak nito sa likod ng kanyang ulo at kinakagat na nito ang labi niya sa panggigigil kaya hindi kataka-takang may malasahan siyang malansang bagay sa labi niya. He bit her lips and it bleeds... pero masarap itong humalik ah.
"Ate isang choco-KISSes tart nga." Napa-igtad siya ng marinig ang sinabi ni Makisig, bigla kasi niyang naalala ang nangyaring halikan nila ni Howard kahapon. Napahawak siya sa labi niyang may sugat dahil sa panggigigil nito sa kanya. "Ate ang orders ko." Kunot-noong untag ni Makisig sa pagdedaydream niya. Agad naman niya itong binigyan ng hinihingi nito.
"Anak, saan nga iyong mga French KISS pastries na idedeliver ko sa Ocean hotel?" tanong ng tatay niya. Hayon na naman ang salitang iyon!
"Yumi, iniwan ko ang mga chocolate kisses sa labas ng ref iyon muna ang gamitin mo okay?" narinig niyang sigaw ng nanay niya kaya hindi na niya napigilan ang sarili niya at napatili siya ng malakas, she closed her eyes and remembered the kiss they shared. Nagtatakang tiningnan naman siya ng kanyang mga magulang.
"Anong problema mo ate?"
"Huh?" she fought herself not to blush. "Pagod lang siguro ako hindi ko na madigest ang lahat ng utos niyo."
"Magpahinga ka muna Yumi kami nalang ng nanay mo ang bahala dito." Agad siyang umiling sa sinabi ng ama, she is at work hindi niya pwedeng dalhin ang mga problema niya sa trabaho. Kaya lang ng pagtingin niya sa labas ay agad niyang namataan si Howard na papasok ng bakeshop, may kasama itong kaibigan nito na nakabasketball jersey din.
"Sige Tatay, iidlip muna ako ng sandali. Thank you!" hindi na niya hinintay ang sasabihin ng mga ito dahil nagtago agad siya. Bahala na si batman, huwag muna ngayong magkita ang landas nila, baka hindi niya alam kung ano ang sasabihin niya. Magpapractice muna siya ng kanyang lines.
