Wattpad Klişe Cümleleri

40

Bunu yazmak için 40. bölümü bekledim diyebiliriz. Sanırım doldum; taşıyorum.

Şimdi size Watty'nin en büyük sorununu söylüyorum; ERKEKLERİ TAPILASI KONUMA GETİRMEK.

Bir düşünün. Allah rızası için azıcık düşünün. Hepimiz 10-18 yaş arası genç kızlarız(az bir kısmı erkek). Ama daha neyin ne olduğunu bilmeden onları putlaştırıyoruz, tanrı haline getirip, tapılası konuma sokuyoruz. Daha eline erkek eli değmemiş kızlar, içerisinde cinsel temas bulunan birçok bölüm yazıyorlar. Wattpad iyi kullanıldığında cidden yararlı bir platform, fakat iyi kullanana çok az rastlayabiliyoruz.

Erkek genellikle 18-20 yaş arası sokakta görsek iğrenerek bakacağımız fakat hikayede oldukça güzel gösterilen deyim yerindeyse serseri ve "züppe" bir karakter. Kaba bir tabirle "merdiven altı gençlerinden" diyebiliriz.

Kız ise genelde erkekten 1-2 yaş küçük, minik bir vücuda sahip ve istediğiniz an gücünüzün yetebileceği bir tip. Söylemeden edemeyeceğim, tam anlamıyla saf ve sünepe bir şey. Bazı şeyleri söylemek istemiyorum ama "ne bok yaparsan yap yine de seni affedecek olan bir salak". Ona bağırabilir, istediğin yerde cinsel temasta bulunabilir, sövebilir hatta dövebilirsin. Yeter ki sonunda kasların ve günü(bütün günleri) kurtaran o karizman onu bir şekilde cezbetsin.

Bu iki saçma karakter bir araya gelince ne oluyor biliyor musunuz? Wattpad Hikayeleri ortaya çıkıyor, bunlardan birçoğu basılıyor, birçok kişi bunları satın alıyor ve o kirli edebiyata yüklü miktarda para bırakılıyor. Yedikleri, içtikleri onların olsun, biz orayı geçelim. Daha kötüsü ne biliyor musunuz? Bunları kendi hayatlarımıza uyarlıyoruz. Erkekler, yenice fikir edinmeye başladığı yaşlarda kızlara karşı şiddet uyguluyor, kızlar, hiç tanımadığı yaşça kendinden büyük bir adamdan gelen cinsel istismarı sorun etmiyor.

Tamam, bazı şeyler yaşta değil ama tecrübe ve birikim kesinlikle yaşta. Bu yüzden üzgünüm ergen Watty yazarlarımız, (ben de içinde bulunuyorum) bir bok bilmediğimiz konularda en tecrübeli insan gibi davranmak, kimseyi olgun yapmaz.

Yeri gelmişken, tecavüz, anne-babayı kaybetme, yetimhane köşelerinde sürünme gibi ağır ve trajedik olayların hiçbiri başına gelmeyen Pollyannaların, burada bu tür konular hakkında detaylıca yazmalarını çok yanlış bulduğumu söylemeliyim. Bu tür olaylar hissedilmeden anlaşılacak, empati kurunca aynı hisleri yaşatacak olaylar değil. Kimse, o durumu yaşayanın halinden anlayamaz.

Bu söyleyeceğim hayatınızın mottosu, öğütü ya da hiçbir şeyi olabilir: Erkek ve kadın bazı durumlarda farklıdır ama her zaman eşittir.

Kimse bizi ezemez, cinsel bir obje olarak göremez, köleleştiremez. Çünkü; KİMSE KİMSEDEN ÜSTÜN DEĞİLDİR!