Onur'un yanındaydım.
O: Gel biraz dolaşalım, konuşalım.
B: *Özgüvenle* Hayırdır, bi' sıkıntı mı var?
O: İlayda konusunda uyarmıştım diye hatırlıyorum..?
B: Beni, benim sevgilim hakkında mı uyarıyorsun sen?
O: NE?! Sevgili misiniz?!
B: Evet. İkimizle de uğraşmaya çalışma.
O: Ya, ben ne bileyim... Pardon, arkadaşsınız sanmıştım..
Onur hemen gitti. Anlamadım, onu korkutacak bir şey mi yapmıştım? Yoksa sevgili olmamız onu korkutmuş muydu veya umutsuzluğa mı
kapılmıştı?
Sınıfa gittim. Herkes "Oooooooooo, hayırlı olsuuunnn." demeye başlamış. İlayda çok mutlu şekilde bana bakıyordu. Yanına gittim,
hemen sordum.
B: Noldu ya, niye bu kadar mutlusun *gülümsedi*
İ: Bütün sınıf sevgili olduğumuzu sanıyor, hatta sen öyle söylemişsin. Hoşuma gitti, bilmiyorum *kahkaha attı*
B: Birilerini senden uzaklaştırmam gerekiyordu, öyle söylemek zorundaydım. Hoşuna gittiyse sorun yok? *gülümsedi*
İ: İlk defa böyle bir şey oldu, garip ama gerçekten hoşuma gitti *kahkaha attı*
B: Yalandan da olsa sevgili olalım, ne dersin?
İlk defa birine çıkma teklifi ediyordum galiba. İlk olduğu için bu kadar saçma ve yersizdi belki. Ama harika hissettiriyordu be..
İ: Yalandan mı? Bilmiyorum ama, olur sanırım.
B: *Sevinçten ağzı kulaklarında*
İ: *Aynı şekilde*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk ve Mücadele
Teen FictionÖzgüveni sıfır olan bir insan, kısa sürede birçok kişiye aşık olup, tüm bu kişilere ayrı değer verebilir mi? Onlar için savaşabilir, "mücadele" edebilir mi?
