The Found Princess New Dangers

hoofdstuk 11

P.o.v. Fay

Ik loop de kamer uit. Er komt iemand achter me aan gerend. "Fay je kan dit niet doen." "Dat kan ik wel." Kap ik Stan af. "Maar Fay begrijp het nou. Je draagt jou troonopvolger. Als jij dood gaat hebben we alleen Denise en zij is niet instaat om de koningin te worden en voor een nieuwe opvolger te zorgen." "En waarom niet?" "Dat wil ze niet." "En waarom niet?" "Ze wil een rustig leven lijden. Als koningin kan dat niet." "Ik ga alsnog." Houd ik vol. "Je gaat niet alleen. Ik ga mee." "Dankje." Ik geef hem een kus. Dan pak ik zijn hand en trek ik hem mee. Als we bij onze kamer zijn duw ik Stan op het bed. Ik pak 2 tassen en ga naar de inloopkast. Eenmaal daar kom ik er achter dat mijn duel kleding nog steeds past. Ik stop reis kleding in de tas voor mij en Stan. Dan stop ik alle andere dingen erin. Ik pak 2 setjes kleding en loop met de tassen terug. Ik geef Stan een set kleding en trek zelf het andere set aan. "We vertrekken na het eten." Ik pak de tassen en loop naar beneden. Stan komt achter me aan naar beneden. We eten wat en ik neem afscheid van Denise. Als we net weg willen gaan komt mijn vader aan lopen. "Jullie gaan nog niet weg." "En waarom niet?" "Omdat ik jullie eerst wat wil vertellen over deze wereld. Kom mee, Denise jij ook." We lopen achter mijn vader aan naar een soort vergaderzaal. We gaan zitten en pap hangt een kaart op. Hij pakt een aanwijsstok en wijst naar een land. "Dit is ons land, Foerinda. Deze planeet bestaat uit 4 landen. Als je onze planeet van een zijkant bekijkt zie je in iedere hoek een land. Ons land ligt linksonder. Linksboven is Mermetopia, een land voor meerminnen. Rechtsboven ligt Fairia, een land voor feeën. En rechtsonder ligt Importiawoods, daar leven alle magische wezens, het is een bos en de dieren leven in harmonie samen." "Mogen we nu gaan." Onderbreek ik hem. Hij zucht. "Ga maar." Ik sta op en loop de deur uit. Ik kijk op mijn horloge. Dit heeft gewoon 2 uur geduurt. Wie weet waar ze nu al is. Stan komt achter me aan. We nemen afscheid. Ik doe de tassen aan een stevig touw vast. Dan spreid ik mijn vleugels. Naast mij doet Stan hetzelfde. We pakken beide een uiteinde van het touw en vliegen de lucht in.