Ik ben anders

H.39- het verhaal

Pov. Audra

Waar blijft Amihan? Het verhaal over 4 meesters klopte niet helemaal. Het bleken de metaalmeester, een sterke bander van Vuur, een behendige bander van Water en Anel, maar dat telt niet. Denk ik. 'Waar is Amihan?'
'Ik heb geen idee Fayah. Nou eigenlijk weet ik ongeveer waar ze is, maar niet wanneer ze terugkomt' zeg ik *zucht*.
Ondertussen zit ik onderuitgezakt op mijn "fantastische" troon me te vervelen. 'Oppermeester zijn is saai.'
Fayah moet lachen. Ik kijk beledigd.
'Kom je daar nu pas achter? Ik weet al sinds mijn 5de dat een Firelord zijn of worden ook saai is, maar ja dat hoort erbij.' 'Jij bent het gewend en ik niet dat is een verschil Fayah.' Zo gaat deze discussie nog even door.

'Nou meiden jullie zijn zeker druk.'
'Amihan!' roepen we tegelijk. 'De enige echte. Ik moet jullie wat uitleggen.'
'Inderdaad je moet heel wat uitleggen.'
'Rustig Audra alles op zijn tijd. Ik ga jullie een verhaal vertellen over de stormen en de tijd vlak na Abrecans dood. Luister goed:

Toen meester Abrecan was vermoord door de Duist'ren waren de stormen woest. Ze wisten echter niet dat de Duist'ren erachter zaten. Ze dachten dat Earth het had gedaan en vielen hun hoofdstad aan. De weinige Airbanders die daar waren deden wat ze konden. Maar het hielp niet. Toen de andere meesters daar lucht van kregen gingen ze gelijk opzoek naar een oplossing. Twee dagen en nachten bleven de 3 meesters op om oude geschriften te ontcijferen. In de 3de nacht werd de oppermeester van Earth vermoord. De rotsen dachten dat dit de schuld van Lucht was en voelen hun hoofdstad aan. De 3 meesters zaten in een grot waar de rotsen niet konden komen en merkten niets. Totdat de vogelmeesteres besloot dat ze naar buiten wou en naar buiten ging. Ze ging vliegend en dat redde haar leven. Toen ze de ravage zag ging ze meteen naar de rotsen toe. Ze ging lopend, verborg haar vleugels, stak haar handen omhoog en kijk recht voorruit. De rotsen hadden respect voor haar moed en vroegen wat een Airbander bij hun kwam zoeken. Beleefd stelde ze zichzelf voor. Ze vertelde van de stormen en hun vergissing waar ze nog niks van wisten. Ze vertelde van de andere meesters die een oplossing aan het zoeken waren. Ze vertelde ook dag zij momenteel in rouw waren en ze bij wet verboden waren om dan iemand te doden of zomaar in levensgevaar te brengen. De rotsen zagen dat ze eerlijk was en trokken zich terug, maar niet voordat ze een boek hadden gegeven en hadden gezegd dat één iemand dit zou oplossen en dat die het niet zou overleven. Ze ging terug naar de grot. Toen ze daar was vertelde de illusie meester dat de meester van de windrichtingen gevlogen was. Hij had op mij gewacht voor hij ging zoeken. We gingen zo snel mogelijk naar het slagveld. Eenmaal zagen we de meester van windrichtingen. Hij voerde een ingewikkeld ritueel uit. Opeens stopte hij. Hij verging in de Lucht. De stormen stopten. We hadden ze gestopt, maar met een prijs.
We keerden terug naar Lucht. Samen probeerden ze Lucht staande te houden. Dat lukte totdat ze werden aangevallen. Ze waren zwak en de meester van illusies viel in die slag. Het leek alsof iedereen zou sterven. Toen er een ontzagwekkende zwarte gedaante het slagveld op kwam bundelden alle Airbanders hun kracht voor een grote koepel.
Hij sprak in de Vergeten Taal. Ze hadden te laat door wat hij deed. Hij verbande ons naar een half-dood half-levend staat. Hij verbande ons naar het niets.

Dat was het verhaal van Lucht.'
'Was jij die vogelmeesteres?'
'Ja dat was ik. Ik weet nog goed hoe angstig ik me voelde tussen die rotsen. Voor het eerst ervoer ik hoe angstig macht je kon maken. Ik voelde me niet goed. Ze hadden niet langer dreigend moeten zijn. Dan was ik flauwgevallen.' 'Hoezo?' 'Ze waren dreigend Fayah, dat betekend dat ze een zekere kracht uitstralen die mij misselijk kan maken.'
'Je deed het goed.' 'Dat weet ik Audra.'

'Hé jullie illusiemeester viel. Hebben jullie nu niet een nieuwe? En wie is dat?' vraagt Fayah. Of stelt ze vast.
'We zijn nog aan het zoeken.' 'Hoe oud is ze dan?' 'Een jaar jonger dan Audra.' 'En die techniek heb je toen geleerd.'
'Ja. Dan konden we de dader straffen.'
'Gedaan?' 'Nee we wisten niet wie.'

'Jammer. Zullen we het over iets vrolijkers hebben? Ik word droevige gezichten trekken nogal zat' zegt Fayah. 
'Waarover dan Fay?' zeg ik vrolijk.
'Uhmm dat weet ik nog niet.'
Ik barst in lachen uit. Amihan lacht mee. 'Waar is meesteres Audra?'