Chapter 10 Give Up

1K 32 0
                                    

SOPHIE MARIE POV

hindi ko alam pero imbis na mainis ako dahil sa ginawa sakin ni star kanina, hindi eh iniisip ko parin yung isnabi ni luhan na.

"kung gusto mo layuan kita? fine."

nong narinig ko sa kanya yan. parang ang sakit ang sakit pakinggan, bakit ba ako nag ka gaganito? Diba dapat masaya ako kasi lalayuan at titigilan na nya ako? pero bakit ganito? parang gusto kong umiyak na ewan at puntahan si luhan doon sa mansion nila at pabawi ang sinabi nya. pero ewan ko, lalayuan naba talaga nya ako??

*tok tok*

Lumapit ako sa pinto at pinahiran muna ang mata ko bago buksan ang pinto, si mommy pala.

"Mom! pasok ka." sabi ko.

umupo sya sa tabi ko. "Anak? may problema ba?? kanina kapa dito sa kwarto at look at your eyes umiyak kaba?" tanong ni mama.

"Mama may tanong po ako! Alam nyo naman po ang nangyari samin between samin luhan diba? Kanina po kasi pumunta ako sa mall para mag karoon naman nang fresh air ang utak ko kasi, gulong gulo na ako hindi ko na alam ang gagawin ko. Then that time na nasa mall ako nakita ko si star at inaway nya ako, na-away kami, sasampalin na nya ako nang pinigilan ito ni luhan at tapos mom parang sinabi nya na ang sakit na nararadaman nya na iniiwasan ko sya na mas binibigyan ko nang pansin ang iba imbis sa kanya at ayon he said na lalayuan na nya ako mom. Pero bakit ganon ang sakit pakinggan at ang sakit isipin na lalayuan na nya ako."

"Anak, hindi naman kasi lahat nang tao pag-nag mamahal ay kahit masakit na sa kanya ay gagawin parin nya ang lahat. Pero iba si luhan doon, kung baga yung mga effort na ginagawa nya upang kausapin ka at balikan ay nawawala lang yon dahil wala kang pake sa kanya anak kaya siguro naramdaman na nya na sobrang sakit na pala sobrang sakit na umasa sya na mapapatawad at magkakabalikan kayo ibalik ang dati, Kasi anak sabi nga nila lahat nang bagay may limit hindi pwede na sige sige parin si luhan sa pag-gawa nang effort for you na hindi mo naman pinapansin at wala lang sayo, at lagi mo pang pinamumukha na wala na talaga. wala nang mababalik pa, kaya hindi mo sya masisi anak, Oo masakit sayo kasi kahit anong gawin mong limot sa kanya ay hindi mo magawa bakit? Kasi sya yung unang lalaki sa buhay mo na nag-paramdam nang pag-mamahal sayo at sa kanya karin natutong sumaya, Kaya anak kung ako sayo bago pa ang mahuli ang lahat, talk to him, pakinggan mo ang side nya. Para pag na pakinggan mo na sya ayos na kung hindi nyo na maibabalik ang dati ayos lang basta narinig o nalaman mona ang sa side nya ang gusto nyang sabihin. Kung sakaling yang puso mo ay gusto ulit mag-mahal pag-bigyan mo anak." sabi ni mama. ngumiti ako.

"Thank you mom! Thank you." sabi ko.

mommy hugs me. "shhh. don't say sorry anak im here for you okay? Ayaw kong nakikita kang malungkot dahil jan ha? But always remember use your heart not your mind okay?"

"yes mommy! Bye mom. kakausapin kona si luhan tulad nang sinabi mo." sabi ko at humalik kay mama at umalis na.

sana hindi pa huli ang lahat.

-

Andito ako sa labas nang mansion nila luhan hinihintay ko sya. i want to talk to him.

"Anong ginagawa mo dito?" sabi nya with his cold voice.

"Andito ako para pakinggan na ang gusto mong sabihin luhan. Alam ko mali ako d--"

He laugh. "Are you sure? Hindi moba narinig sinabi ko kanina? Titigilan na kita lalayuan na kita." Sigaw nya. wala na naiyak nako.

T_T

"L-luhan"

"Alam mo kasi sophie? Hindi naman sa lahat nang bagay kelangan kong maging malakas. Kelangan kong mag-pakatatag, Kasi tao rin ako sophie tao ako. Fuck!! Alam mo ba nong iwan moko nong hindi moko pina kinggan na bigla ka nalang umalis nang pinas. I want to fucking die. Why? Because your my life. My power. Kaya nong nalaman ko na babalik ka? naging malakas ako muli. Para sabihin yung totoo na fuck.. hindi mona kelangan malaman. Tapos na sophie. I set you free. You are fucking free." Umiiyak na sabi nya at iniwan nya ako.

T_T

napa luhod ako at napahagugol. Masama ba ako? Ang tanga ko kasi eh. Bakit hindi ko sya pinakinggan bakit hindi ko pinakinggan ang mga paliwanag nya bago ako umalis? Ang tanga ko.

T__T

*krrriiiiiiiinnngg*

jay calling..

"h-hello?"

[Fuck!! why are you crying?]

"No im not crying jay." Pag sisinungaling ko.

[Liar marie. Tch, uuwi nako bukas okay?? Don't cry pls?? sunduin moko sa airport bukas? may pag-uusapan tayo okay? i love you and see you tomorow.]

"O-okay see you, i love you too. take care"

ang tanga ko.

*****

A/N: T___T I am good author huahua.. Bye Bye.. #GiveUp

WMRCHFIL BOOK 2: I Will Always Love YouDonde viven las historias. Descúbrelo ahora