WMRCHFIL BOOK 2: I Will Always Love You

Chapter 32 Tagaytay Day 3

Sophie Marie POV

"AHHHHHHHH"

O_o

"What the fuck!?" Sabay kami ni luhan napabangon jusko ano nangyari!?

Lumabas kami ni luhan sa kwarto namin at nabungaran namin ka agad si mariel na nakaupo sa sahig.

"What the fuck is your problem!? And why are you fucking shouting at this early time!?" hala! Haha. Masyadong high blood ang aking boy friend. Sabi nga nang iba biruin mo na ang lasing wag lang ang bagong gising. Ayan tuloy umuusok ang kanyang ilong.

Nag peace sign si mariel sa amin at ngumiti nang alanganin. Habang si luhan ay masama ang tingin sa kanya. "Hehe! Sorry kuya luhan at ate sophie, si pandak kasi tinatakot ako. May multo raw sa kwarto namin. Huhuhu!"

=____=

Jusko! Akala ko kung ano na! Kung maka sigaw kasi akala mo may sunog.

"Sasakit ang matress ko sa inyo! Seriously mariel!? May multo ba na tirik na ang araw!?" tanong ko. Jusko naman kasi! Ang sarap sarap nang tulog namin bigla naman ba sisigaw? Jusko!

Kumamot sya sa ulo nya. May kuto lang ang peg!? "Sorry na ate! Matulog nalang ulit kayo. Hayaan nyo lulunurin ko si dwarf mamaya bye po. Hihi." Ngumuso pa sya bago pumasok sa kwarto nila ni arris. Mag katapat lang naman kasi ang kwarto namin.

"Tch. Crazy." lumingon ako kay luhan dahil naka akbay sa akin.

"Nah. Don't give me look like that beb."

=__=

I pouted. "Psh. Hindi pa tayo bati!" sabi ko at lumabas nang hotel at pumunta sa tabing dagat. Ang sarap nang hangin talaga.

Hindi naman sa galit pa ako kay liha. Nag tatampo lang ako. Papabebe muna ako ngayon. Haha.

"Even if i meet more than a thousand people a day, i still look at the one whom i fall inlove a million times everyday"

Napalingon ako sa nag salita. At naramdaman ko ang pagkayakap nya sa bewang ko. Ang lakas talaga nang impact sa akin nang mga salita nang lalaking ito.

"Alam ko, galit ang mahal ko. Sorry na. I'm just jealous beb. Please wag ka nang mag tampo." he said.

Ngumiti ako. "Ano kaba!? Nag tatampo lang naman ako, hindi ako nagagalit. Okay? I love you." sabi ko at saka humarap sa kanya.

Hinalikan nya ako da lips. "Sorry kung napaiyak nanaman kita because of my pride. I love you." he said.

When a couple are really in love with each other, they will never give up though it hurts a thousand times.

"I love you too beb." i said then hug him.

He hugs me back. "This is the last time you cried because of me. I promise."

Sana nga ito na ang huli. Kahit naman saktan nya ako nang paulit-ulit mapapatawad at mapapatawad ko rin siya dahil mahal ko sya.

"Captain! Pwedeng landiin si sophie? Ang sexy eh." sabi ni steven.

-_-

Nababaliw na ata si steven. Tumingin ako kay luhan seryoso lang sya.

"Papayag naman akong landiin mo ang mahal ko. Basta papayag ka ring basagin ko yang pagmumukha mo." seryosong sabi ni luhan kay steven.

"WAHAHAHAHAHA!!" tawa nila. Mga sira ulo.

"Hehe. Joke lang naman captain ito naman hindi mabiro." nag peace sign pa si steven mukhang tanga tuloy sya tignan haha.

"Hindi ako nakikipag biruan steven. At kahit kelan hindi ako nakikipag biruan lalo na pag ang mahal ko ang pinaguusapan." seryoso parin nyang sabi.

Jusko. Namumula na ata ako? Kinikilig ako na ewan sa sinabi nya.

Kumamot nang ulo si steven. "Sabi ko nga captain hehe. Sige magpapalalunod nako sa dagat." Sabi ni steven at tumakbo na nga sa dagat haha. Aasar-asarin si luhan hindi naman pala kaya haha. Mga baliw talaga.

"Beb" Napalingon ako kay luhan.

"Yes po?" tanong ko.

"You're mine."

Haha. Ito nanaman tayo sa mine mine.

"Oo naman sayo lang ako." sagot ko.

Hinalikan nalang ako ni luhan at habang palalim nang halik ni luhan nakalaramdam din ako nang init sa katawan.

"HOY! BAWAL YAN!!" sigaw ni kaiser.

"FUCK YOU!"

-___-

Forever sweet Forever Bitin psh.