Abimm!!

Herkes hamile

Esilya:

Evet sıkıcı bi gün daha bitmek üzereydi ve o kadar bunalmıştım ki dersler,sınavlar,ev ha bi de hamile 3 bayanımız var. Of ya ev tam bi fiyasko gibi hepsi bir ağızdan bişeyler diyo aşerme zamanları bi de hepsinin Aman ne güzel. Hem bişeyler istiyolar hem de kocalı yanlarında olsun istiyolar oh ne ala Mualla ya. Of gerçekten şu günlerde çok sıkıldım. Bilmiyorum noluyo bana abimin,bora ve Baran abinin sağlıklı çocukları olacak mutlu olmam gereken yerde garip hissediyorum kendimi. Sürekli ağlayasım var. Anneme en çok da babama ihtiyacım var ama onlarda yurt dışında. Artık abim okulu bitirdi ya hemen onu şirketin başına koyup gittiler. Ah be babam Nerdesin sen küçük prensesini nasıl bırakırsın. Seni çok özledim gel artık lütfen. Ben bunları düşünürken abim gelmiş bile oh ne güzel bari ağladığımı fark etmese.

Arabaya bindim ve hiç konuşmadım cama yasladım kafamı öylece yolu izledim. Bugün abimlerde kalacaktım çünkü.

Yarım saat sonra eve geldik. Kapı açıldı hemen salona girer girmez elinde büyük bi kabın içinde kendini kaybetmişcesine çilek yiyen Elif ablayı gördüm abim ister istemez gülümsedi bu görüntüye. Gidio karısının yanına gidip oturdu. Dün benim sevgilim getirmişti o çilekleri hatta ben çok seviyorum elif Abla doya doya yesin diye bana da almıştı ama görüyorum ki benim hakkımı da elif abla şuan yiyiyor. Neyse buraya geldiğimde her zman kaldığım odama geçtim bende. Hemen yatağıma geçtim. Sağ tarafımda ki komidinin üstünde olan mezuniyet gecem de kepli fotoğrafıma baktım. Üstümde kepim var babam sağımda abim solumda annem abimin yanında. Ben hiç bu kadar uzak kalmamıştım onlara yeter artık bu ayrılık. Ben ağlarken nasıl oldu hatırlamıyorum uyumuşum. Birinin adımı seslenmesi ve hafif dürtmesi ile uyandım. Bu abimlerin yardımcısı Zeynep ti benim yaşlarım da belki de 2-3 yaş büyüktür benden.

-Günaydın Esilya hanım. Akşam yemeği için sizi uyandırmamı istedi abiniz. Daha 1 saat var.
-Tamam teşekkür ederim.

Yataktan kalkıp hemen hazırlandım. Önce kısa bi duş sonra beyaz tişört,altına siyah tayt,ayak bileğime de halhal -babamın yazın bana yaptığı halhal- saçımı düzleştirdim ve yukardan sıkı bi at kuyruğu yaptım. Son olarak da siyah beyaz adidaslarını giydim.Makyaja gerek duymadan saate baktım 50 dakika da hazırlanmak heralde rekor benim için. En son da telefonumu aldım. Bi dakika babam aramış. Hemen onu da aradım toplantıya giriyormuş tam 25 dakika da onla konuştum biraz e birazda ağlamış olabilirim biraz ama.Tam telefonu kapattım çıkıyordum ki kapım çaldı ve yine zeynep.

-Esilya hanım herkes aşağı da sizi bekliyorlar abiniz çabuk olmanızı söyledi.
-Tamam geliyorum. -Zeynep tam giderken aklıma bişey geldi-
-Zeynep!
-Buyrun Efendim.
-Şey... Ağladığım... -Yüzümü gösterip-belli oluyor mu?

Dikkatlice yüzümü inceledi ve

-Evet Efendim biraz.
-Tamam teşekürler.

Hemen elimi yüzümü yıkadım. Evet geçti ama gözlerim of. Neyse göz göze gelmemeye çalışcam artık.

Odamdan çıktım ve aşağı doğru inmeye başladım. Merdivenden inerken sesler geliyordu. Zeynep haklıymış herkes burda. Ve başlamışlarda yemeğe. Bende hemen yerime geçip başladım yemeğime ama canım nedense hiç birşey istemiyordu. Oynadım resmen yemeğimle.

Herkes yemeğini bitirip salona geçti. Herkese nasıl kahve içtiği soruldu sıra bana gelince ayaklandım hemen yoksa burda heran bayılabilirim çünkü feci derecede uykum var.

-Teşekürler zeynep ben almiyım odama geçiyorum çünkü.

Tam arkamı döndüm giderken herkes bişey dedi ama hiç kimseyi duymadım sadece tek bi cevap verdim.

-Yorgunum,uykum var ve yarın sabahtan dersim var. Herkese iyi gecelerrr!!

Dedim ve hızlı bi biçimde odama girip üstümü değiştirdim ve ağlamanın verdiği yorgunlukla kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Burak:
Akşam yemeği için Rüzgar abilere davetliydik. Bende fırsattan istifade sevgilimi görürüm demiştim ve o heyecanla gitmiştim ki Esilya hiç kimseye selam dahi vermeden direk yerine oturdu. Yemeğiyle sürekli oynadı durdu,sohbetlere bile katılmadı. Kesin bişey olmuş bu kıza ama ne. Benimle aynı fikirde olan Rüzgar abi ile göz göze geldik. Demek ki o da bilmiyordu. Bana soran bakışlarla baktı ama o ne bilmiyorsa bende bilmiyordum. Yemekler bitti ve salona geçildi millet hala koyu bir sohbetin içindeydi ama ben onları değilde daha çok esilya ya ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. Sonra birden adını bilmediğim bi hizmetli geldi ve herkese nasıl kahve aldıklarını sordu sıra esilya ya gelince de istemediğini ve yorgun olduğu söyleyip kimseyi dinlemeden iyi geceler dedi ve gitti noldu bu kıza ya.

Artık yerimde duramıyorum ne olduğunu anlamam lazım Rüzgar abiye baktım o an göz göze geldik ve kafamla mutfağı işaret ettim.

-Abi ben bi Esilya ya bakıp gelsem.
-Tamam ama fazla uzatma.
-Tamam abi.

Hemen yukarı Esilya nın odasına çıktım. Kapıyı tıklattım ama odadan sesler geliyo. Daldım odaya tabiri caizse.

-Baba... Baba çok özledim seni nolur gel... Baba... Baba!!

Dedi ve birden ağlayarak kalktı. Hemen gidip sarıldım.

-Şştt... Geçti... Geçti prenses geçti. Sakin ol...

Bi yandan bunları söylerken bi yandan da sırtını sıvazladım,saçlarını okşadım. Ağlaması iç çekişlere dönünce kendimden ayırdım.

-Noldu güzelim anlat hadi bana.
-Babam...
-Noldu babana söyle hadi.
-Özledim...

Sesi çok kısık ve titrek çıktı hemen sarıldım... Biraz daha bu şekilde kaldık. Sesi çıkmayınca yüzüne baktım. Benim meleğim uyumuş. Kendimden ayırdım ve güzelce üstünü örtüp yatırdım.

-Seni Çok seviyorum. Senin bi damla göz yaşına dünyayı yakarım ben.

Son kez alnını öpüp çıktım odadan. Herkes gidiyordu. Ama benim Rüzgar abiyle konuşmam gereken önemli bi mevzu vardı. Tekrar mutfağa geçtik.

-Noldu,nesi varmış?
-Abi... Esilya babasını çok özlemiş odaya girdiğimde sayıklıyordu... Aslında benim bi fikrim var ama.

Yüzüme baktı 'neymiş o' der gibi

-Abi istersen Esilya yı ben götürebilirim babasının yanına yani eğer sen izin verirsen. Biliyosun sınavları bitti okulda bitiyo... Yani en azından bi hafta... Sen götür dicem Elif ablanın bu dönemde sana ihtiyacı var.

Bir düşündü...

-Tamam ama bir hafta bak. Fazla uzatmak yok.
-Tamam abi sağolasın... O zman yarın gidelim mi ben sabah gelirim sürpriz olur hem.
-Tamam... Saat kaçta gelirsin sen ona göre.
-Abi sen Esilya yı saat 7.5'da hazır olacak şekilde uyandırırsan gerisini ben hallederim.
-Tamamdır o iş bende.
-Tamam abi.
-Bana bak oğlum kızı adam gibi götür getir babama da arayıp söyleyeceğim zaten saat en fazla 7'de evde olun.
-Tamam abi sen merak etme.

Rüzgar abilerden çıktığım gibi bizim pederin özel uçağını ayarlattım. Yarına herşey hazırdı. Hadi bakalım bekle bizi Londra biz geliyoruz.