"Yi Fan ya..."
အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ Chanyeol ရဲ႕
လက္တဖတ္ကို ဆုပ္ကိုင္ကာ Chanyeol
မ်က္ႏွာေလးကို စိုက္ၾကည့္ေနေသာ
Yi Fan ရဲ႕ ပခံုးတဖတ္ကို
ဆုပ္ကိုင္ရင္း Suho က ေခၚေလသည္....
သူ သိပ္ေၾကာက္ေနမိသည္...
Chanyeol တစ္ခုခုျဖစ္သြားမွာကို...
ဒါေၾကာင့္
Chanyeolအသက္႐ႈေနတာေလးေတြက
အစ သူ သတိထားပီး ေစာင့္ၾကည့္ေနမိတာ...
မ်က္ေတာင္ေလး တစ္ခ်က္လႈပ္လာရင္.
ႏႈတ္ခမ္းေလး တစ္ခ်က္
ပြင့္အာလာခဲ့ရင္....
ဒါေတြဟာ သူ႔အတြက္
အရမ္း အေရးပါလြန္းေနခဲ့သည္........
"Doctor က ေျပာစရာ႐ွိလို႔တဲ့
မင္းနဲ႔ငါနဲ႔သြားရေအာင္ေလ...."
"ေအာ္ အင္း..."
Chanyeol နဖူးျပင္ေလးကို ဖြဖြေလးနမ္းပီးမွ
သူ ထရပ္ေလသည္.....
ႏွေယာက္လံုးရဲ႕ ရင္ထဲက အပူေၾကာင့္
စကားေတာင္ မဆိုမိၾက....
မ်က္ရည္ဝိုင္းေနေသာ မ်က္ဝန္းေတြက
မည္မ်ွ စိတ္ထိခိုက္ေနသလဲဆုိတာ..
ေဖာ္ျပေနၾကသည္.......
Doctor ရဲ႕ ရံုးခန္းကို
ဖြင့္ဖို႔မရဲသလို တုန္ရီေနၾကသည္....
သက္ျပင္းတစ္ခ်က္နဲ႔အတူ တံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့
Doctor က အားေပးသလိုျပံဳးျပေလသည္....
"Chanyeol ရဲ႕ အေျခအေနကို
က်ေနာ္ တို႔ အားမရဘူးဗ်ာ...
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ခြဲစိတ္ေစခ်င္တယ္..."
"ဟုတ္ကဲ့ အဲလိုဆိုရင္ ေကာင္းလာႏိုင္မလား..."
"ေသခ်ာေတာ့ မေျပာႏိုင္ေပမယ့္
ခုလို တိုးတတ္မလာတာထပ္ေတာ့
အဆင္ေျပသြားလိုက္မယ္ အဲ့ဒီေတာ့
ခင္ဗ်ားတို႔ ေသခ်ာစဥ္းစားပါ...."
********************
"ဘယ္သြားတာလဲ¿¿"
သူတို႔ျပန္လာေတာ့ Chanyeol က ႏိုးေနပီ...
ဝမ္းသာစရာက Oxygen ပိုက္ကို ျဖဳတ္ထားပီး
စကားေျပာႏိုင္ေနပီ....
"Fan Fan..."
ဟင္...
ခေလးက Fan Fan ဆိုပီး ျပန္ေခၚလိုက္တာခါလား ...
