Blood Stained XXII
:: No good in goodbye ::
"จองโฮซอก!!!"
!
ประตูบ้านถูกกระแทกเปิดออกอย่างแรงพร้อมกับน้ำเสียงตื่นตระหนกที่ตวาดลั่น ทำเอาเจ้าของชื่อถีบตัวลุกพรวดขึ้นจากโซฟา ดวงตาเรียวคมตวัดกลับไปยังคนเรียก และไม่ทันจะได้ตอบรับ อ้อมแขนคุ้นเคยกับร่างโปร่งบางก็โถมเข้าใส่เต็มแรงจนเขาตั้งหลักประคองเจ้าตัวไว้แทบไม่ทัน...
"โฮซอก... ไอ้บ้าเอ๊ย! ทำไมไม่รับโทรศัพท์วะ!"
จองโฮซอกนิ่งอึ้งไปชั่วครู่กับสถานการณ์ปุบปับนี้ แต่ประโยคแหบเครือที่ต่อว่าและท่าทางหวาดหวั่นของคนในอ้อมกอดก็ทำเอาเขาขมวดคิ้วมุ่น ด้วยรู้ว่ามันต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลแน่ๆ...
ความคุ้นชินมันสั่งให้วงแขนแข็งแรงโอบเอาร่างสั่นเทาเข้ามาใกล้ ลูบมือไปตามแผ่นหลังบางให้อีกฝ่ายใจเย็นลง ขณะที่ตัวเองกลับเป็นกังวลขึ้นทุกที "เป็นอะไร ยุนกิ เกิดอะไรขึ้น"
...
มินยุนกิเองยังบอกไม่ถูก กับความโล่งใจยิ่งกว่าวินาทีที่รอดจากความตายครั้งไหนๆในชีวิต เพียงแค่เห็นว่าคนตรงหน้ายังอยู่ดีทุกอย่าง...
สัญชาตญาณตื่นตัวยังคงติดอยู่ในหัวจนอดีตนักฆ่าทำได้เพียงส่ายหน้าเบาๆ พยายามควบคุมลมหายใจหอบถี่ให้กลับมาเป็นปกติทั้งที่ปลายนิ้วก็ยังกำเสื้อยืดสีขาวของร่างสูงไว้ไม่ปล่อย กระชับแขนแน่นขึ้นเหมือนไม่ยินยอมจะผละออกห่าง "นาย... ปลอดภัยใช่มั๊ย"
"ฉันอยู่บ้านนะ ฉันจะเป็นอะไรได้"
"ไม่มีใครเข้ามา... นายไม่เจอใครใช่มั๊ย"
YOU ARE READING
[Fic BTS] Blood Stained (KookMin / VMin)
FanfictionWhat if I pull the trigger... What if you lose me forever... Will you hold on to my blood-stained hand? #FicBTSBS