hoofdstuk 8

56 4 0
                                    

Veerpoot schrok toen ze dat hoorde. "Is dat dan van Hudson en mij?" fluisterde ze. Roospoot knikte. "Van wie anders." mauwde ze. "Een kat en een wolf, hoe gaan die kleintjes eruit zien?" mauwde ze. "Geen idee, ik wist niet dat ik zwanger was." mauwde ze.
Ze liep naar buiten. Hoeveel zouden het er zijn? Twee of drie of één of meer? Veerpoot weer het niet. Bliksempoot en Graaipoot kwamen op haar af. "Waar was je? Je ging ineens weg." mauwde Graaipoot. "Bij Roospoot." mauwde ze. Ze keken haar vreemd aan. "Kom mee, dan zal ik het jullie vertellen." mauwde Veerpoot. Ze liep naar het bos. Ze ging onder een boom zitten. Bliksempoot en Graaipoot gingen bij haar zitten. "De laatste tijd heb ik veel steken of stampen in mijn buik, dus ik ben naar Roospoot gegaan." Veerpoot stopte even. Ze haalde adem en ging verder. "Ze heeft me vertelt dat ik zwanger ben. Van Hudson." mauwde Veerpoot. Bliksempoot en Graaipoot keken haar beduusd aan. "Je bent zwanger!" riep Bliksempoot verontwaardigt. Veerpoot knikte. "Niks zeggen tegen de clan." smeekte ze. "Ok, we zullen niks zeggen, maar je gaat dit niet lang geheim meer kunnen houden, dat zullen ze merken als je gaat bevallen." mauwde Graaipoot. Veerpoot knikte. "Ik weet het." mauwde ze. "Ze zullen het ooit weten maar niet vandaag." mauwde ze. Ze stond recht en liep weg. "Waar ga je naartoe?" riep Bliksempoot. "Naar Hudson, hij moet het ook weten!" riep ze terug.

Ze liep de grot in. Ze snoof de lucht op en rook dat Hudson in zijn eigen grot zit. Ze liep door de lange gang en kwam aan bij de open plek. Hudson was rond aan het stappen in zijn grot. Hij zag Veerpoot niet. Veerpoot liep naar hem toe. "Wat is er?" vroeg ze. Hudson keek haar recht aan. "We zijn bang dat we worden ontdekt, gisteren liep er een kat langs van jou clan en die was bijna de grot ingekomen." blafte hij. "Onee, maar ik heb goed nieuws voor ons." mauwde ze opgewonden. Hudson keek haar aan met een blijere blik dan daarvoor. "Ik ben zwanger." mauwde ze uiteindelijk. Hudson sprong op. Hij had twinkelingen in zijn ogen. "We krijgen kleintjes!" blafte hij enthousiast. Veerpoot knikte. Ze was te blij om iets te zeggen. Ze rende naar hem toe en legde haar staart op zijn schouder als teken dat hij even moet rustig worden. "Ik ga nu weg." mauwde ze. Veerpoot liep de grot uit. Ze kreeg weer een stamp in haar buik. Nu deed het niet zoveel pijn, nu was ze juist blij met dat gevoel. Dat er kittens in haar buik zitten. Of zijn het eigenlijk wel kittens?

Veerpoot liep terug naar Roospoot. "Roospoot, kan je al zien hoeveel her er zijn en of het jongens of meisjes zijn?" vroeg Veerpoot zacht. "Ik zal eens kijken." mauwde Roospoot zacht. Veerpoot ging zitten.

Roospoot was klaar. Veerpoot keek op. "En? Kan je het zien?" vroeg Veerpoot nog altijd stil. Roodpoot knikte. "Je gaat er vijf krijgen en het zijn twee meisjes en drie jongens." fluisterde Roospoot. Veerpoot kon het niet geloven, ze word moeder van vijf kittens. "Dat is veel voor een clankat, ze gaan je geheim snel ontdekken als je een dikke buik begint te krijgen en moe begint te worden en je gaat nog veel meer stampen krijgen." mauwde Roospoot. "Ok, ik zal opletten." piepte ze, ze was zo opgewonden dat ze nauwelijks nog iets kon zeggen. Ze bedankte Roospoot en dan liep ze naar buiten. Ze liep naar het leerlingenhol en ging liggen. Ze sloot haar ogen en ze viel in slaap.

-----
Kort hoofdstuk, ik weet het.
Het volgende hoofdstuk zal ik extra lang maken.

Lore00788

Warrior Cats Geheimen In Het WoudWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu