Που Να Φανταζόσουν..

Ανατροπή

Εδιωξα τις σκέψεις. Σηκωθηκα και πήγα να πιω ένα ποτήρι νερό. Το είχα ανάγκη. Το στόμα μου είχε στεγνώσει και το στομάχι μου είχε γίνει κόμπος. Άκουσα κάποιον να έρχεται. Ο Μπρουκ. Ο ξάδελφος του Ιάσωνα. Καμία σχέση μαζί του. Ήταν τόσο καλό παιδί. Τουλάχιστον έτσι νομίζω.

Μ- Ούτε και εσύ δεν έχεις υπνο?

Λ- Μπα.

Μ- Μπορω?

Μου πήρε το μπουκάλι από τα χέρια.

Λ- Πως και από εδώ? Δεν κάνετε πολύ παρέα με τον Ιάσωνα και τους άλλους.

Μ- Εεε να μωρέ. Έτυχε. Με έπειθε και η μάνα μου.

Λ- Αχαμ. Λοιπόν, καληνυχτά.

Μ- Θες να πάμε μια βολτα?

Λ- Τωρα? Μες την μαύρη νυχτα? Να κάνουμε τι?

Μ- Καλά δεν πειράζει.

Λ- Αύριο. Καληνυχτά.

Ξανά πηγα στον ξενώνα. Μετά από αρκετή προσπάθεια με πήρε ο ύπνος. Το πρωί που ξύπνησα είχα για κάποιον περίεργο λόγο πολύ καλή διάθεση. Πηγα στο σαλόνι και βρήκα τον Μπρουκ και τον Στέλιο να τρώνε. Οι υπόλοιποι κοιμόντουσαν ακόμα.

Λ- Καλημέρα.

Σ+Μ- μέρα

Έφτιαξα καφέ και κάθησα οκλαδον στο πάτωμα και κοιτάζα τα παιδικά που έδειχνε εκείνη τη στιγμή στην τηλεόραση. Αφερεθηκα για αρκετή ώρα και δεν κατάλαβα για ποτέ μαζεύτηκαν όλοι.

Ι- Θελω να μιλήσουμε.

Λ- Δεν νομίζω πως έχουμε τίποτα να πούμε εμείς οι δύο.

Ι- Ζητώ συγγνώμη για τις μελανιές στα χέρια σου. Δεν ηξέρα τι έκανα.

Λ- Δεν με ενδιαφέρει. Ας προσεχές τις κινήσεις σου.

Ι- Έχεις δίκιο.

Λ- Αυτό ηταν? Δεν έχεις κάτι άλλο να πεις?

Ι- Ναι αλλά δεν μπορώ να μιλήσω τώρα εδώ μπροστά σε όλους,

Λ- Τοτε δεν έχουμε τίποτα άλλο να πούμε.

Γύρισα και έφυγα. Πηγα να βγάλω τις πιτζάμες και να φορέσΩ τα ρούχα μου για να παω σπίτι. Την ώρα που αλλαζα μπήκε στο δωμάτιο ο Μπρουκ.
Δεν φορουσες σουτιεν. Κουτσα στραβά πρόλαβε και καλύφθηκα.

Μ- Χίλια συγγνώμη.

Γύρισε ντροπιασμενος από την άλλη.

Λ- Δεκτη.

Ντυθηκες.

Λ- Τι ηθελες?

Μ- Να πηγαίναμε αυτή την βόλτα που λέγαμε.

Λ- Έγινε.