Που Να Φανταζόσουν..

Καινούριος μπελάς.

Βγήκαμε έξω στον κήπο και αρχίσαμε να περπατάμε πέρα δώθε. Μετά από αρκετή ώρα, με πλησίασε.

Μ- Λοιπόν δεν αντέχω άλλο.

Λ- Τι εγινε?

Μ- Μου αρέσεις ρε γαμωτο. Από την πρώτη στιγμή που σε γνώρισα είπα πως εσένα θα παντρευόμουν. Και είχε γίνει κάτι και δεν ξανά πάτησες στο σπίτι.

Λ- Καταλαβαίνεις αυτά που λες?

Μ- Απόλυτα. Και σου λέω το τι νιώθω.

Με πλησίασε. Έκανα άθελά μου ένα βήμα πίσω.

Λ- Δεν νομίζω πως μπορεί να γίνει κάτι αυτή τη στιγμή μεταξύ μας.

Είδα την απογοήτευση να σκεπάζει το πρόσωπο του. Ακούμπησα με το χέρι μου απαλά τον ώμο του. Ξαφνιάστηκε και τινάχτηκε. Τον κοίταξα για λίγο και του έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο.

Λ- Θα προτιμούσα να παραμείνουμε καλοί φίλοι.

Μ- Ότι θες είμαι εδώ, και αν αλλάξεις γνώμη εγώ θα σε περιμένω.

Λ- Άδικα θα περιμένεις. Βρες μια άλλη κοπελα. Αν θες μπορώ να σε βοηθήσω.

Μ- Εγώ θα περιμένω.

Με άρπαξε από την μέση και με τράβηξε κοντά του. Χωρίς καμία δεύτερη σκέψη τα χείλη του ακούμπησαν τα δικά μου. Δεν αντισταθηκα κάθε άλλο. Συνέχισα. Απομακρύνθηκα ρίχνοντας του ένα βλέμμα όλο λατρεία. Δεν μου αρεσε που του έδινα ελπίδες όμως δεν μπορούσα και να είμαι κενή. Δίχως συναισθήματα. Ήταν άδικο γι αυτόν όμως θα το έκοβα. Δεν ήθελα να τον πληγωσω. Μπήκα ξανά μέσα στο σπίτι και και συνειδητοποίησα ότι έλειπαν όλοι εκτός από την Καρολιν και την Δήμητρα.

Λ- Που πήγαν ολοι??

Κ- Βόλτα. Θες να βγούμε και εμεις??

Λ- Ναι πάμε να πάρουμε και την Άρια αν θέλετε.

Δ- Έγινε. Σε μισή ώρα κάτω από το σπίτι μου.

Διαλυθηκαμε. Πηγα σπίτι να κάνω ένα μπάνιο και να ετοιμαστω.