Abim ve Ablamın Çetesi*

50-Son söz

Naz'dan

İnsan hayatı boyunca bir sürü başarı elde etmek ister.Hayatında her  şeyin yolunda olmasını...Gerçek aşkı bulmak,mutlu bir yuva kurmak isterken, kimileri gerçek aşkı bile bulamadan ölür.Kanadını kırarlar uçmaya hazırlanan kuşun ve o kuş uçsuz bucaksız gökyüzüne asla ulaşamaz.Yuvasından sadece gökyüzüne bakmakla yetinir.Çünkü yanlışları onu yaralamış,uçmasını engellemiştir.Benim de yanlışlarım uçmamı engelledi.Sadece seyrettim,hayal kurdum belki bir gün başarma umudu ile bekledim.Ama gün geçtikçe yaralarım arttı,acılarım da arttı.Hiç bir zaman dinmedi.Hayata yediden başlamayı denedim.Ama yanlışlarım her fırsatta yüzüme vuruldu.Durmadan,durmadan çabaladım.Tek çareyi kaçmakta buldum.İşe yaramadı ama bir türlü uçamadım o eşsiz maviliğe.Bir kafeste tutsak kaldım yine.Kafes'in kapıları ise hiç açılmamak üzere kapandı.Kaçmaya çalıştıkça kafesimden, kendime zarar verdim sadece.Unutulamıyormuş hiç bir şey kaçmaya çalışsan bile yine tutsak oluyormuşsun düşüncelerine.Ama şimdi ölüyorum işte,diner belki dertlerim benimde.Ebedi karanlığa merhaba diyorum.İçimde Çağatay'a karşı dinmeyecek,içimdeki bu fırtına.Gemim yolunu kaybetti.Yanlış limana sığındım ben.Biliyorum bir gün serbest kalacağım,kurtulacağım kafesimden o zaman ulaşacağım gökyüzüne,uçsuz bucaksız maviye,huzura,elveda hayat elveda...

Yazar'dan

Boş koridorlar...

Hayatta bu kadar boş işte.Hayata elveda derken kimileri ,başkaları belkide merhaba diyor dünyaya.Aşk nedir ki? Acı çekmek mi? Hayallerinde onunla olmak mı? yoksa yalnızlık mı aşk?

Aşk'ın tanımı yok.Birbirlerini sevmişler,bağlanmışlar birbirlerine.Farklı bedenlerde atan iki kalp'in tek bir kişi için,birbiri için atması aşk.Bazıları var ki beyaz atlı prensini bekler.Onu bulur ama kaybetmekten korkar bu seferde.Canından çok sever insan bir süre sonra.Bağlanır delicesine.Yokluğunu hisseder.Nasıl yeni doğmuş bir bebek annesine mahrumsa.Onlarda birbirlerine mahrum kalırlar.Özlerler birbirlerini.Onun gözlerine baktığında kaybolursun.Belki de her gün başını pencereye yaslayıp gelmesini beklersin,sesini duymak,uzaktan da olsun görmek ister insan.Aşk budur işte ne kadar yazsam da tarifi yoktur.Aşkın tarifi olmadığı gibi özleminde tarifi yoktur.Son sözü söyleyip bitirmek istesem de yapamam.Çünkü aşk hele ki gerçek aşkın ne zaman karşınıza çıkacağı belli değildir.Naz ve Çağatay...Onların aşkı da bitmedi,bitemeyecekte

Genç kızın odasından makine sesleri geliyordu.Duvarın yanına sinmiş olan genç adam ise sadece ağlıyordu.Neydi ağlamak onun için Acizlikti canından çok sevdiğini kaybetmekti.Dışarıda delicesine bir yağmur yağıyordu,sanki kainatta genç adam kadar üzgündü onunla birlikte ağlıyordu.Odanın kapısı açıldı.Sedyede üzeri beyaz bir örtü ile örtülmüş genç kız çıktı.Adam koşarak geldi 'Kızılım bırakma beni!' diyebildi sadece.Her şeyin bir sonu vardı.Tüm güzelliklerin,hayallerin,umutların,acıların.Ama aşkın sonu yoktu.Genç kız bu dünya ya veda etmiş olsa bile aşkı hala bu dünyadaydı ismi ise Çağatay'ın kalbin de.Aşk bitmeyecek tükenmeyecek tek kaynaktır.Onların aşkı da bitmeyecek. Çağatay Nazın ölmediğine inansa da.Naz öldü.Ama umutlar hiç tükenmeyecek.Belki yine bir umut vardır.Yine bir ışık o ışığa ulaşmak için ise çabalamak gerekir.Çağatay çabalayacak ve ışığına kavuşacak...

Heyooo!

Bölüm sonu 1 temmuzda tatile gidiyorum gençler.1 ağustos da gelwceğim.Bölüm yazarmıyım tatilde bilmiyorum.Sorular;

1-Nazın ölümü hakkındaki düşünceleriniz

2- Naz öldü mü sizce

3-Çağatay Nazsız ne yapacak

4-Yeni birini mi sevecek yoksa aşk acısı ile yanıp tutuşacak mı

5-Çağatay sizce Nazın öldüğüne inanıyor mu?İnanmıyorsa neden?

Öpüldünüzzzzz!

SINIR; 30 VOTE+10 YORUM