Het komt nooit meer goed..

Deel 75❤️

Perspectief Nouhaila

Daar lag ik dan in mijn bed, helemaal gesloopt en verslagen ik heb Anouar sinds gister niet meer gesproken.

Volgens mij is het official voorbij tussen ons.

Bij die gedachten stroomde er weer opnieuw tranen langs mijn wang.

Ik werd gek van de gedachtes dat ik Anouar niet meer zal spreken.

Ik kon er niet tegen huilend stond ik op met lood aan mijn voeten liep ik langzaam naar Anouar z'n kamer.

De deur stond op een keertje snikkend stond ik bij de deur opening.

Pas na een paar minuten merkte hij me op. Huilend stond ik voor me uitte staren.

Geschrokken keek hij me aan ik kon ook aan hem zien dat het hem raakte.

Onze blikken kruiste elkaar zo beleven we voor een paar minuten gevangen in elkaars blik.

Tot hij weg keek en weer verder ging waar hij mee bezig was.

Dat was de druppel ken je dat gevoel dat laatste beetje hoop dat je nog had. Als of dat recht voor je neus wordt weg genomen.

Als of je een steentje weg haalt uit een piramide wat gebeurt er dan? Dan stort het in, kan je het dan opbouwen? Ja dat kan maar dan maar dan moet je weer bij begin beginnen en niet altijd lukt het.

Huilden liep ik weg uit frustratie begon ik met alles te gooien.

Ik stompte mijn vuist helemaal kapot. Ik gooide met vazen de glasscherven belanden in mijn arm.

Maar Opdat moment deed niks zo veel pijn als dat ik van binnen voelde.

Ik zakte langzaam naar beneden tegen de muur. Met mijn gezicht in mijn handen begon ik huilend te fluisteren.

Anouar waarom doe je me dit aan?

Dat was het enige wat ik wou weten. Waarom kan er nooit iemand bij mij blijven en wordt ik altijd verlaten.

Ik keek naar mijn pols en zag het armbandje dat ik van Anouar had gekregen voor mijn verjaardag.

Anouar ik hou van je.....

Ik merkte dat er een stuk glas vast zat in mijn pols ik probeerde het er uit te halen maar het lukte niet.

Ik verloor veel bloed waardoor ik duizelig werd. Ik kon nog net de gang op lopen.

Ik slaakte een gil en viel levenloos op de grond.

Perspectief Anouar

Ik hoorde opeens een gegil op de gang jet boeide me eerst vrij weinig.

Tot dat ik me realiseerde dat het Nouhaila was. Ik rende als een gek de gang op.

Ze lag bewusteloos op de grond in een plas bloed.

YaAllah dit is allemaal mijn schuld hoe heb ik dit kunnen doen hoe heb ik haar zo kunnen behandelen. YaAllah laat ze het redden!!