Chapter 3 : Sana Di Pa Huli Ang Lahat

30.2K 444 6
                                    

Azura’s POV

 

Pagkarating ko sa ospital nag-park kaagad ako. Sa may V.I.P area ako nag-park.

Pumasok na ako at pinuntahan ang room ni Xander

Madaling araw na din. Nakakapasok ako dito dahil may share ang pamilya namin  sa ospital na ‘to

Kung nagtataka kayo kung bakit kahit isang taon na hindi pa rin lumalabas si Xander eh dahil hanggang ngayon hindi pa umeepekto ang tinurok kong sariling gamot sa kanya.

I think 3 months na ang nagdaan pagkaturok sa kanya nung gamot

I’ve been visiting him, whenever I can. And talking to his doctor as long as I can. And according to Doctor Hirix, he’s doing better. That’s the reason why I’ve decided that it’s time for me to leave.

*knock* *knock*

 

Katok ko. Binuksan naman yon ni Ate Erine. Bati na kami. Napatawad ko na din sya. Hindi ko naman sya pwedeng pagtaniman pa ng sama ng loob dahil alam kong ako ang dahilan kung bakit nasa ospital hanggang ngayon ang pinakamamahal nyang kapatid.

“Oh ! Madaling araw na. Mukhang galing ka pa sa away ah. May mga galos ka pa. “ – sabi sa akin ni Ate Erine

“May sofa bed dyan sa may gilid ng kama ni Xander, dito ka na muna magpalipas ng gabi. Mukhang pagod ka na. O sya, i-text mo na lang ang kuya Aki mo. Tatawagan ko din sya para sabihing nandito ka na. “ – sabi ni Ate Erine sabay kuha ng cellphone nya

“Ate Erine, sorry for putting Xander in this situation. For putting you, in this kind of situation. “ – sabi ko

“Nah. It’s okay. It’s not your fault. It’s just that, we are connected since we were born, Azura.  “ – sabi ni Ate Erine

“Oh sya. Mukhang gutom ka pa. Papa-order lang ako. Babalik din ako, saglit lang ha ?  Don’t think too much. Don’t stress yourself too much. You’re still a teenager. Enjoy your life, Azura. “ – sabi ni Ate Erine at lumabas na.

Pumunta ako sa kama ni Xander at umupo sa tabi nya

“It’s been a year, Xands. Wake up please ? I’m begging you, Xands. I can’t lose another important person in my life. “ – sabi ko

Yeah, it’s been a year since the accident happened but it seems like it’s just yesterday. Every single thing happened that day is still fresh in my mind and in my heart.

“I’m already leaving tonight. I’ll train myself to be the best gangster so that I’ll be able to fight my own sister. I’m sorry for giving you all this. I’ll try to come back. Will you wait for me ? “ – sabi ko

I guess, I’m too selfish if I ask him to wait for me.

Revenge Of The Heartless Gangster (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon