GYA Bölüm 7

3.3K 212 33
                                    

Multimedya: Arya'nın giydiği ceket

Dersim bitince hemen şirkete gittim. Şirkete girince bütün gözler bana dönmüştü. Uzun zamandır şirkete gelmiyordum. Çalışanlar yanıma gelip bana selam vermeye başlamıştı. Toplantının başladığını öğrenip aceleyle toplantı odasına ilerledim. İçeriye girince baya kalabalık bir masa gördüm.

"Kusura bakmayın geç kaldım."

"Arya hanım sizi burada görmek ne güzel."

"Teşekkür ederim." dedim gülümseyerek ve yerime geçtim. Babamlar bana şaşkınlıkla bakıyorlardı. Bayadır beni böyle görmemişlerdi. Tekrar iş konuşmaya başladıkları zaman dinlemeye başladım. Karşımda oturan Mert beyi tanıyordum bana baktığını fark edince gülümsedim.

"Arya hanım okulunuz ne zaman bitiyor?"

"Bir yılım kaldı."

"Hadi bakalım az almış."

"Kızım buraya imza at."

Babamın sesiyle dosyayı elime aldım. İlk önce dosyayı inceledim anlaşma yapacağımız şirketin kuralları falan yazıyordu. Hemen imzaladım ve babama verdim. Sonra babam diğer şirketin patronu ile el sıkışınca hepimiz ayağa kalktık.

"Gelin şöyle bugünün anısına bir resim çekinelim."

Herkes babamların yanına gitmeye başlayınca ben öyle dikilmeye devam ettim. Dayım beni görüp yanına çağırmıştı. Dayımın yanına gittim ve hep beraber poz verdik. Toplantı bitince abim ve dayım ile babamın odasına geçtik.

"Arya teşekkür ederim kızım."

"Ne için baba?"

"Sana sorulan sorulara çok güzel cevap verdin. Beni gururlandırdın."

Bana hukuk ile ilgili de birkaç soru sormuşlardı. Bildiğim için cevaplamıştım. Babam böyle konuşunca duygulandım ve yanına gidip sarıldım.

"Seni her zaman gururlandırmak isterim baba."

Biraz daha babamın odasında durduktan sonra abim işi olduğu için gitmişti. Bende dayım ile beraber şirketten çıktım. Dayım zaten babamların arabası ile geldiği için benim arabam ile gidecektik. Anahtarı dayıma uzatınca gülümseyip anahtarı aldı.

"Buyurun Arya hanım. Sizi bir kaç saatliğine kaçırıyorum."

"Eve gitmiyor muyuz?'

"Hayır beraber biraz vakit geçirelim. Olur mu?"

"Tamam."

Sahil kenarında bir yere gelmiştik. Çok kalabalık değildi. Dayım yemeklerimizi söyleyince bana bakmaya başladı.

"Çok güzel olmuşsun."

"Teşekkür ederim."

"Ablam söylediği için böyle giyindin değil mi?"

"Hayır istemeseydim giyinmezdim ama şirket benim için önemli. Annem söylemese de özenerek gelecektim."

Sonrasında uzun uzun bana bakmıştı. Yemeklerimizi yedikten Sonra içecek bir şeyler söyledik.

"Arya sana nasıl yakın olabilirim?"

Dayım böyle bir şey sorunca çok şaşırmıştım.

"Sen zaten bana yakınsın."

"Hayır seninle hiç özel konuları falan konuşmadık. Kapalı bir kutu gibisin ve seni çözmekte zorlanıyorum."

"Emin ol özel konuları konuşmak en son isteyeceğim şey olur."

"Neden?"

"Eskiden iyi şeyler yaşamadım Tarık. Anlatmak istemiyorum."

Dayıma ilk defa Tarık demiştim ve şaşırmıştı.

"Peki ben konuşayım o zaman."

"Konuş bakalım."dedim ve dikkatlice dayıma bakmaya başladım.

"Biliyorsun yaklaşık beş yurtdışında yaşadım ve oraya bayağı alışmıştım. Bütün akrabalarım falan burada olduğu için orada daha fazla yaşamak istemedim. Orada birkaç sevgilim oldu ama türk kızları daha iyi ve güzel sanırım." Konuşması bittiğinde ikimizde gülüyorduk.

"Burada yaşama fikrin çok iyi oldu dayı. Hepimiz seni çok seviyoruz."

"Bende sizleri seviyorum canım."

Bir şey söyleyeceğim sırada dayımın telefonu çalmışı. Masadan kalktı ve konuşmaya başladı. Bende o sırada telefonuma bakıyordum. Sırma, Melih ile resimlerini göndermişti. Bu mutluyuz anlamına geliyordu. Çok sevinmiştim umarım hiç ayrılmazlardı.

*Emeğe saygı olarak beğenip yorum yapar mısınız?

GEÇEN YILLARIN ARDINDANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin