Chapter 36: Remember

154 3 0
                                    


Chapter 36: Remember

Yna's POV

Inaamin ko, medyo kinilig ako sa bulaklak na biinigay ni Engr. Valdez. Pero bakit niya kaya ako binigyan? At alam niya rin ang paborito ko. Magaan ang loob ko sakanya. Para kasing ang gaan gaan ng loob ko sakanya.

Habang naiisip ko siya ay parang may nagfaflash na mga larawan sa isipan ko. Ako sa isang boutique, sa isang bahay na hindi ko alam kung sinong may-ari. Sa simbahan, ako na nakasuot ng wedding gown...

Sumasakit nanaman ulo ko. Napahawak ako sa sentido ko. Mukha ko lang yung nakikita ko pero yung iba hindi na. At sa lahat ng mga ala-alang iyon, may lalaki akong kasama pero hindi clear ang mukha niya.

May nagflash nanamang larawan at kasama ko na naman yung lalaki at nakaharap kami sa isang pari. Parang ikinakasal kami at may papel na ibinigay sa amin ang pari at naroon ang pangalan ko pero hindi ko na apelyido ang nakalagay-Valdez. Valdez? Bakit Valdez? At bakit ako ikinasal sakanya?

Nahihilo na ako, at mas lalong sumakit ang ulo ko.

"Ouch. Ugh!" Nanlalabo narin ang paningin ko at bago ko maisara ang mata ko'y mukha ni Engr. Valdez ang nakita ko. Engr. Valdez, hindi kaya? Pero hindi na ako nakapag-isip dahil tuloyan ng nasakop ng kadiliman ang mata ko.

JUN's POV

Umalis muna ako sa site at pupuntahan kong muli ang aking mag-ina. Pinatambakan ko ng maraming trabaho si Engr. Villanueva para hindi siya makapag out sa trabaho niya.

Twenty-five minutes at nakarating na ako sa bahay nila. Kumatok ako pero walang sumasagot. Napansin kong bukas naman yung pintuan nila, nagtaka ako, kaya pumasok agad ako.

"Yna" tawag ko sakanya. Pero walang sumasagot.

Nang pumunta ako sa sala ay doon ko siya nakita. Mukhang masama ang pakiramdam niya at buti nalang nasalo ko siya at kung hindi tumama na sa sahig ang ulo niya.

"Shit!" usal ko. Anong nangyari sakanya?

No. She can't leave me.

Tinawagan ko ang driver ko at binuhat ko siya papunta sa sasakyan ko. Inilagay ko siya sa passenger seat. Buti nalang at malapit ang hospital dito at hind na ako gaanong nahirapan pang itakbo siya sa hospital. What happened to her?

Nakaupo ako sa isa sa mga upuan sa tapat ng emergency room nang biglang lumabas ang doktor na tumingin kay Yna nang dumating kami dito. "Are you her husband?" tanong niya nang makita ako sa tapat ng pinagdalhan sa babaeng pinakamamahal ko. Yes, until now she is still my wife at hinding-hindi magbabago iyon. Tumango ako at tumayo para mapantayan siya.

"Well, we checked her at dahil sa stress ay nahimatay siya. Iwas iwasan niya muna siguro ang mga bagay na nakapagdudulot ng stress sakanya. And one thing, she has an amnesia. Ako yung doctor na gumamot sakanya years ago. May isang lalaking nagdala sakanya dito..." Nakikinig parin ako sa mga sinasabi ng doctor sa harapan ko pero hindi ko maiwasang hindi masaktan dahil alam ko na ako ang rason kung bakit siya nandito sa kalagayang ito. Kung sana mas naging matapang ako sa feelings ko para sakanya. Kung sana umamin kaagad ako pero that time I was so in denial. "Take care of her, mamaya maya ay gising na siya. You can check her now. Nilagay na naming siya sa isang private room." Nagpasalamat muna siya sa doktor bago tinahak ang daan papunta sa kwarto kung saan nandoon si Yna. Pagbukas niya ng pinto ay namataan niya itong mahimbing paring natutulog.

Agad kong hinawakan ang kamay niya ng makalapit na ako sakanya. I am so desperate to have her again and of course with our son. Aayusin ko ang lahat lahat. Aalamin ko ang puno't dulo nito.

"I am so sorry for everything Yna. Mahal na mahal kita alam mo iyan. I love you no matter what. Napakagago ko lang kasi nabulag ako. Nabulag ako sa isang bagay na sa huli ay pagsisisihan ko lang naman pala. I should have accepted you...I am sorry."

Pagkaraang ng ilang sandali ay tumawag ako sa sekretarya ko upang ipahanda ang helicopter na gagamitin ko pag-uwi. Yes. I need to go home. I need to fix this for my family. Aalamin ko ang totoong nangyari. The reason why Yna left me. I also asked my secretary to tell Engr. Chris that Yna is in the hospital para may mag alaga sakanya habang wala ako. I'm sure he will take care of her. Mahal na mahal siya nito pero sorry, I'm her husband and I love her more than anything else. Babalik ako para bawiin siya... Bago ako umalis ay hinalikan ko muna si Yna sa labi. Babalik ako.


MY RETARDED HUSBANDWhere stories live. Discover now