Κεφάλαιο 12ο: Το Πάρτυ

200 26 3
                                    

Μετά την επιστροφή μου από τον ουρανό και την περίεργη συνάντηση της Αγγελικής με τον Άρη έχω καταλάβει αρκετά πράγματα σχετικά με την αποστολή μου κάτι αρκετά ευχάριστο αφού μέχρι τώρα οι πληροφορίες μου ήταν μηδαμινές.

Από χθες που η κοπέλα συνάντησε τον νέο το μυαλό της είναι συνέχεια σε εκείνον. Μπορώ να το νιώσω, μπορώ να αισθανθώ τη δύναμη της θέλησης της να μάθει. Να μάθει για εκείνον που τόσο απρόσμενα και απροειδοποίητα εισέβαλε στη ζωή της και την ανατάραξε έστω και λίγο.

Το ενδιαφέρον της για εκείνον είναι εμφανές, σε εμένα τουλάχιστον, κάτι το οποίο ομολογουμένως με ανησυχεί αρκετά. Πρέπει να είμαι άκρως προσεκτικός και προετοιμασμένος να αντιμετωπίσω κάθε μια από της κινήσεις του, χωρίς να κινήσω την προσοχή της Αγγελικής και να την αναστατώσω.

Η νύχτα είναι ακόμα στα μισά της και ο ουρανός είναι κατάμαυρος και τρομακτικά σκοτεινός. Η σκέψη μου γυρίζει συνεχώς στα λόγια του ουράνιου όντος και δεν μπορώ να κρύψω την ανησυχεί μου. Πρέπει με κάποιο τρόπο να ξεχαστώ...

Ξαφνικά το μυαλό του "φωτίστηκε". Θυμήθηκε τις δυνατότητές του και αποφάσισε να της εκμεταλλευτεί για μια ακόμα φορά...

Εισχώρησα στις αναμνήσεις τις μετά από πολύ καιρό. Την προηγούμενη φορά αναστατώθηκα αρκετά από αυτά που είχα δει και μάθει και για αυτό δίσταζα να επιχειρήσω ξανά την είσοδο στις αναμνήσεις της. Τώρα όμως είναι η κατάλληλη στιγμή. Δεν δέχεται άλλες αναβολές.

Ακολούθησα της ίδια διαδικασία στην οποία είχα υποβληθεί και την προηγούμενη φορά ώσπου ξαφνικά έφτασα σε μιά από της μνήμες της.

Βρέθηκα σε ένα μεγάλο σπίτι, που δεν έμοιαζε με αυτό στο οποίο μένει η κοπέλα τώρα. Ήταν αρκετά ευρύχωρο με μεγάλα και φωτεινά δωμάτια. Ο ήλιος έλουζε τον κάθε χώρο με τις λαμπερές ακτίνες του και χάριζε ένα φυσικό φωτισμό. Το σπίτι ήταν στολισμένο με μπαλόνια και κορδέλες και στους τοίχους κρέμονταν γιρλάντες και κομφετί. Επίσης ήταν γεμάτο όμορφα χρώματα και θύμιζε παιδικά όνειρα.

Κατευθύνθηκα προς το πρώτο δωμάτιο που είδα μπροστά μου. Ήταν ένα παιδικό υπνοδωμάτιο. Οι τοίχοι είχαν χαρούμενα χρώματα. Συγκεκριμένα ήταν στις αποχρώσεις του του απαλού πράσινου και του ανοιχτού πορτοκαλί. Στο κέντρο υπήρχε ένα κρεβάτι, πάνω στο οποίο στέκονταν χαμογελαστά διάφορα αρκουδάκια και λούτρινα ζωάκια σε πολλά χρώματα και σχέδια που σε προσκαλούσαν να κάτσεις και να παίξεις μαζί τους. Δίπλα απ' το κρεβάτι υπήρχε ένα ξύλινο κομοδίνο και απέναντι μια ντουλάπα και ένα ράφι με παιχνίδια και κούκλες. Πολλές κούκλες διαφόρων ειδών. Άλλες ήταν πριγκίπισσες, άλλες γοργόνες, άλλες νεράιδες και άλλες απλές κοπέλες. Όλες ήταν διαφορετικές μεταξύ του όμως με ένα κοινό χαρακτηριστικό. Όλες είχαν το ίδιο ακίνητο και χαμογελαστό πρόσωπο που όλα τα μικρά κοριτσάκια ονειρεύονται να αποκτήσουν όταν μεγαλώσουν. Το δωμάτιο ήταν εξίσου στολισμένο ενώ παντού στο πάτωμα υπήρχαν πολλά χρωματιστά μπαλόνια και κορδέλες.

 My WingsWhere stories live. Discover now