"Revan ne kadar uzun zaman oldu görüşmeyeli ya off"
"Evet, özledim seni Arya"
"Bende, hemde çook"
"Sorduğum sorlara cevap ver hadi"
"Tamam, İstanbulda bi ortak olacağım bi yer buldum, hemde kaçamak yapmak için geldim, otelde kalıyorum ve seni çook özlediğim ve sevdigim için geldim, yeter mi?"
"Yeter ama asla otelde kalmıycaksın, ben evde tek yaşıyorum biraz arkadaşlık yapsan hiç fena olmaz"
"Ya ama-"
"Aryaa sana sormadım kalıcaksın dedim ve konu kapandı"
Arya sadece tebessüm etti, off bunlar şimdi birbirlerini özlemişler ve çok seviyolar ve ve ve aynı evde kalıcaklar kesin eskiden oldukları gibi... söylemesi bile acı veriyo ama ya tekrar sevgili olurlarsa. Allah kahretsin işte o zaman bitersin kızım sen o zaman sen bitersin Dolunay. Şuan şokla onlara bakıyorum ve çok kötüyüm gözlerim doldu resmem ama asla asla ağlıyamam neden diye sorduklarında hiç bir tepki veremem. Sakin olmam lazım, ama olmıyorum.
"Revan ben artık gidiyim geç kaldım" Soğuk bi şekilde böyle dedim.
"Tamam göruşürüz" Arya demişdi bunu, pişgin pişgin gülüyodu bide. İçimden bi canavar çıkmaya başlıyodu galiba. Ben normalde böyle asla konuşmam, noluyo bana?
"Ya Dolunay daha yeni geldik hem yemeğe yeni başladık, otur lütfen"
"Yok ya ben gideyim"
"Tamam, hadi gel ben seni bırakıyım"
"Sakın! Sen çoçukluk aşkınla zaman geçir, özlemişsinizdir birbirinizi ben giderim"
Bi şey demesini beklemeden ayrıldım yanından. Göz yaşlarım ahkim olamadım. Allah kahretsin!! Ben az önce nasıl bi tepki verdim böyle, kesin bir şeyler anladı. Ya ben ne yaptım, sanki sevgilisiyim de atar yapıyorum. Allah kahretsin kesin bi yalan bulmam lazım, düşün Dolunay düşün. Ben bu düşüncelerle kafayı yerim... Ya ben bu kızla napıcam, kesin aramız bozulucak Revan'la oysa iyi gidiyodu, yani henüz, onu sevdiğimi bilmesede, o beni sevmesede arkadaş olarak çok iyi gidiyodu...
{REVAN'IN ANLATIMI :D}
Dolunay neden bu kadar sinirle yanımdan ayrıldı ki, istemeden bi şey mi yaptım? Tam ayağa kalkıcakken Arya kolumdan tutdu.
"Ya nereye"
"Dolunay'ın yanına gidip geliyorum, neden öyle sinirlendi anlamadım"
"Yaa Revan otur işde kendi gitmek istedi, boşver"
"Ya şaçmalama, sen bekle beni gidip gelicem "
Dedim ve hızla dışarı çıkdım, etrafıma bakdım ama Dolunay yokdu, telefonumu çıkarıp arayacakken bi taksiye bindiğini gördüm, bağırdım ama duymadı. Telefonla arama fikri iyi olur diye düşündüm. Telefonla aradım, yaklaşık 45 saniye bekledim ama açmadı. Ya ben istemeden bi şey yapdıysam, hemen mesajlara girdim...
GÖNDERİLEN: DOLUNAY❤
"Ya Dolunay neden öyle hışımla çıkıp gittin?"
2 dakika bekledim ve cevap gelmedi, bende içeri girip Arya'nın yanına gittim ve tam oturacakken mesaj sesi geldi bi heyecanla cebimden çıkardım.
"Revan kusura bakma, ben benim abimle bi işim vardı da onu unuttuğumu fark ettim ve çok geç kalmışdım onun için öyle hızla kalkip gittim tekrar kusura bakma. İyi akşamlar..."
" Peki, ben de benimle ilgili bi mevzu zannettim o yüzden sordum. Neyse sana da iyi akşamlar"
Neyseki benle ilgili bi mevzu değil, içim rahatladı çünkü ben ben bu kızı SEVİYORUM ve bunu son üç gündür fark ettim, her gördüğümde içim bi değişik oluyo, her dakika onu özlüyorum yaninda olmak, yanimda olmasıni istiyorum. Off ne diyorum lan ben, aşık olunca baya duygusala bağlıyorum.
"Eee beni burda yalnız bırakdığına deydi mi?" Dedi soğuk bi şekilde, neden böyle dedigini anlamadım...
"Dışarı çıkdım ama kaksiye bindi ve gitti, abisiyle ilgili bi mevzu varmış o yüzden aniden kalkmış"
"Anlat kim bu kız?"
Ne kadar da sinirli dedi bunu, yüzüne ters ters bakınca hemen düzeltmeye çalışdı.
"Biraz kabaca sordum fark ettim ama bilmek istiyorum" dedi tebessüm ederek. Bende sinirli bi şekilde anlattım, çünkü çok garip söyledi.
"Ya işde bi arkadaş yani çok yakın arkadaş hatta en yakın arkadaş" Ne diyorum ben ya iyice saçmaladım. Dolunay'dan arkadaş olunmaz ki, sevdiğim kız, aşkım, karım olmasını istediğim kişi. Bunlar olur anca, off gine saçmaldım ben, kendine gell Revan, sen bu değilsin. Daha kıza seni seviyorum demedin hem... söylemesi acı ama onun seni sevdiği diye bi ihtimal bile yok, fazla hayallere kapılmak istemiyorum.
"Heyy sana diyorum daldın gittin" dedi ve ekledi.
"Birlikde yemek yiyosunuz, beni masada bırakıp peşinden gidiyosun ve sadece arkadaş diyosun. Revan doğruyu söylee!"
Bunu asla Arya'ya söyliyemem daha kendime yeni yeni itiraf ediyorum. Ben ben aşık olmakdan çok korkuyorum. Çünkü en son aşık olduğumda hayal kırıklığı yaşadım, hemde çok, ben kendime söz vermişdim kimseye aşık olmıyca diye ama Dolunay benim sözümü bozdu, ama mutluyum yani şimdilik. Sanki bu kız bi farklı, bakışları, konuşması, haraketleri... Çok farklı, ama ben gine de korkuyorum yine kırılmakdan korkuyorum, of yine baya duygusala bağladım, olum kendine gel lan!
"Revan bak cevap vermiyceksen kalkıp gidicem ben"
"Ya evet sadece bu arkadaşız"
{ARYA'NIN ANLATIMI :D}
Kesin benden bir şey saklıyo, ben onun aşkı için yanıp tutuşurken o o başkasıni seviyo ve buna eminim çünkü Revan ne zaman aşık olsa böyle düşüncelere dalar, sevdiği kızın peşinden koşar, dalgın dalgın bakar, onu incitmez... Revan'ı en iyi ben tanırım o kıza kesin aşık oldu, off ne yapıp edip onların arasını bozmam lazım. Ben ben onu unutmak için başka şehire gittim, ondan uzak kalmak için ama yapamadım ve iş yalanını söyleyip tekrar geldim... Evet o beni kardeşi olarak görebilir ama ben onun beni sevmesini sağlıycam. Onların aralarını çok kötü bozucam, bunu bunu aşkım için yapıyorum. Ben onu taa ana okulundan beri seviyorum taa bu yaşıma kadar 15 sene dile kolay 15 sene. Off düşündükçe içim daralıyo.
"Arya kalkalım mı? Benim iştahım kalmadı, sende yemiyosun zaten evde hasret giderelim"
"Tamam olur, bende tam öyle diycekdim" dedim gülerek ama içim kan ağlıyodu, ben hep böyleyim işte içim kan ağlarken dışdan gülebiliyorum ama ama artık yoruldum iyi misin diye sorduklarında iyiyim diyip yalan söylemekden yoruldum. Arabaya bindik ve ben yine düşüncelere daldım. Beni güçsüz yapan en büyük şey ise babamla annem... boşandılar, babamın evine gittiğimde her zaman farkli bi kadın evden çıkıyo ve annem annem seneler önce onun yüzünden dayanamayıp evden kaçdı babam ve annem evliyken babam annemi 2 kere aldattı, annemi hep dövüyodu, annem dayanamayıp kaçdı. Ama en acısı beni yanlız bırakdı beni yanına almadan kaçıp gitti, ben çok ağladım, hala bu yaşıma geldim ağlıyorum. Çünkü sevgisizlik bana çok koydu. Ama babam daha annem gideli bir ay olmadan her gün başka kadınlarla düşüp kalkıyo. Ondan nefret ediyorum. Bazen artık dayanamadığım zamanlarda yanına gidiyorum ama kadınları görünce geri gidiyorum, zaten babamda beni umursamıyo. İşte ben bu yüzden böyle kötü biriyim evet kötü alduğumu biliyorum ve söylüyorum ama ben sevgisiz büyüdüm bu yüzden sevgi görenleri kıskanıyorum...
Eve geldik ve Revan'la arbada hiç konuşmadik, zaten gözlerim dolmuş olduğu için yüzüne bile bakamadım.
